Η διαιτησία του Γερμανού Ζίμπερτ στο Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός δεν επηρέασε ούτε το αποτέλεσμα, ούτε τις αριθμητικές ισορροπίες. Ας φωνάζουν κι ας χτυπιούνται οι «αιώνιοι».
Ένα πέναλτι, δύο κόκκινες (που ήθελε ο Σπάθας) και που’ σαι αδερφέ. Πιάσε και μια μπιφτέκια για τη μέση! Το Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός συνοδεύτηκε από μια πολύ καλή διαιτησία του Γερμανού Ζίμπερτ, που ούτε το αποτέλεσμα επηρέασε που ισχυρίζεται ο Παναθηναϊκός, ούτε τις αριθμητικές ισορροπίες που λέει ο Ολυμπιακός.
Το χέρι του Ρέτσου δεν είναι παράβαση πέναλτι και τα παράπονα σας στον νομοθέτη που δεν το θέλει πέναλτι. Τι να κάνουμε τώρα. Άλλοι νομοθετούν τους κανονισμούς και όσοι (που δεν είναι πολλοί) προσπαθούν να τους ερμηνεύσουν με βάση πάντα τα δεδομένα της κάθε επίμαχης φάσης.
Ο Ρέτσος δεν παίζει τη μπάλα με πρόθεση με τα χέρια, τα χέρια δεν πάνε στη μπάλα και στην προσπάθεια του να διατηρήσει τον χώρο του, τα έχει και σε φυσική θέση. Πως να το κάνουμε τώρα.
Όσον αφορά την κόκκινη μαρς στον Τσέριν, εφόσον υπάρχει πλάνο που δείχνει ΞΕΚΑΘΑΡΑ οτι ο Τσέριν βρίσκει στο κεφάλι τον Ροντινέι, ναι κόκκινη. Επειδή όμως τέτοιο πλάνο δεν υπάρχει, ντε φάκτο επαφή με όσα ζουμ και να γίνουν δεν προκύπτει, θα παμε, όπως πήγε και ο VAR, με τον Γερμανό διαιτητή που είναι στα δύο μέτρα από την φάση.
Κάτι τέτοια γίνονται μετά απο ντέρμπι και συμφωνούν οτι δεν μπορεί να τα παίξει Έλληνας, μόνο ξένος. Οχι επειδή δεν μπορεί να τα βγάλει, αλλά επειδή μπορεί να κάνει κανά μήνα να βγει από το σπίτι. Και ο ίδιος και η οικογένεια του.
Οπότε ξένους μέχρι να μάθουν οι άμεσα εμπλεκόμενοι τουλάχιστον, τον κανονισμό. Μέχρι να σβήσει ο ήλιος δηλαδή! Οσο υπάρχουν εκείνοι που όντως ξέρουν και οι άλλοι που νομίζουν οτι ξέρουν, άκρη δεν πρόκειται να βγει!