Διαιτησία: Η φάση Παπασταθόπουλου – Σπόραρ εκθέτει τον Κέλετ – Δεν θα σφύριζε πότε παράβαση αν εξ αρχής ήξερε οτι ήταν εντός περιοχής!

Διαιτησία: Μια φάση μπορεί να έχει δύο ερμηνείες. Ειδικά σε περιπτώσεις χτυπημάτος, σπρωξίματος, τραβήγματος, που έχουν ανεπτυγμένο το κριτήριο της υποκειμενικότητας και επαφείενται στην κρίση του διαιτητή.

Διαιτησία: Στη Λεωφόρο και στο ντέρμπι Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός, ένας διαιτητής που δεν απασχόλησε με τις αποφάσεις του, μέχρι την τελευταία φάση του, σφύριξε με δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Στην αναμέτρηση υπάρχουν δύο περιπτώσεις που εκθέτουν την στάση του ρέφερι και αποδεικνύουν περίτρανα τον τίτλο του κειμένου. Οτι ο Κέλετ «Δεν θα σφύριζε ποτέ παράβαση, αν εξ αρχής ήξερε οτι ήταν εντός περιοχής».

Στη φάση του πέναλτι, δεν θα αναφερθούμε περαιτέρω. Αναλύθηκε εκτενώς βάσει κανονισμού (και όχι βάσει πνεύματος), με την οποία συμφώνησε η πλειοψηφία των τηλεκριτικών, πλην του… γαμπρού Σπάθα! Υπάρχει παράβαση, άρα και πέναλτι.

Πάμε τώρα στην άλλη περίπτωση που έχει προηγηθεί του πέναλτι. Σε εκείνη του Παπασταθόπουλου με τον Σπόραρ.

Βάσει κανονισμού και by the book, αν κάποιος θέλει να την αναλύσει μπορεί να βρει όχι μια, ούτε δύο, αλλά τρεις παραβάσεις. Χρήση βραχίονα στην κεφαλιά (φάουλ εκτός περιοχής), πάτημα στην κίνηση (φάουλ εκτός περιοχής) και κράτημα (πέναλτι).

Ο ρέφερι είπε παίζετε και σωστά, αν υποθέσουμε οτι έχει φύγει από τις δύο πρώτες παραβάσεις και φτάνουμε σε εκεινη εντός περιοχής. Ο Παπασταθόπουλος έχει παίξει τη μπάλα, ο επιτιθέμενος δεν έχει κατοχή μπάλας (την οποία έχει αντίπαλος του) και στο πέσιμο του, κρατιέται (και όχι κρατάει) τον αντίπαλο του. Εδώ η διπλή ερμηνεία. Πολλοί ίσως πουν πέναλτι, ακομα περισσότεροι όχι πέναλτι!

Οτι και να δώσει πάμε παρακάτω, γιατί επαναρχόμαστε στην υποκειμενικη κρίση (δικαίωμα που του δίνει ο κανονισμός σε πολλές περιπτώσεις) του ρέφερι.

Όταν όμως σε αυτή την φάση λες play on και στην τελευταία του αγώνα, πας βούλα για ένα ίσως πιο light contact, τότε δεν υπάρχει συνοχή και συνέπεια στην υποκειμενική κρίση και αντίληψη και μιλάμε πλέον για έναν διαιτητή με δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Κλείνοντας, και αυτό αποτελεί προσωπική κρίση και όχι προϊόν ρεπορτάζ,  ο Κέλετ με την διαφορετικότητα των αποφάσεων του στις δύο προαναφερθέντες φάσεις εκτέθηκε και παράλληλα επιβεβαίωνει την εκτίμηση μας, οτι αν εξ αρχής είχε αντιληφθεί οτι το χτύπημα του Άβιλα ήταν εντός περιοχής, δεν θα σφύριζε ποτέ πέναλτι!

Αφού όμως το έδωσε αρχικά ως φάουλ και ο VAR τον ενημέρωσε οτι ήταν μέσα στο «κουτί», υποχρεώθηκε να πάει στην άσπρη βούλα!

Δείτε τις δύο φάσεις: