Έχει τραβήξει χρόνια τώρα τον δικό του δρόμο ο Μπάμπης Λυκογιάννης. Σχεδόν μία δεκαετία είναι στην ξενιτιά, ενώ στην Ιταλία παίζει από το 2018. Μία τετραετία έκανε στην Κάλιαρι και δύο χρόνια μετά στην Μπολόνια.
Στους «ροσομπλού» είχε δώσει εξ αρχής τα χέρια για συμβόλαιο 2+1 χρόνων και τελικά οι εμπλεκόμενες πλευρές ενεργοποίησαν την οψιόν.
Έως τότε πέρασαν πολλά από το μυαλό του παίκτη. Το σενάριο της επιστροφής στην Ελλάδα έπαιξε, αλλά μόνο σε θεωρητικό επίπεδο. Έως εκεί και τίποτα παραπάνω.
Ο Λυκογιάννης είχε την ατυχία να πέσει πάνω στο καλοκαίρι του Δημήτρη Γιαννούλη. Από τη στιγμή που έμεινε ελεύθερος ο τελευταίος, όλοι οι μεγάλοι έκαναν την κίνησή του. Αυτόν περιμένουν με αποτέλεσμα να μην πηγαίνουν σε μεταγραφή άλλου αριστερού μπακ. Ο Παναθηναϊκός δίνει τα ρέστα του, η ΑΕΚ κάνει υπομονή γιατί έχει και άλλες λύσεις, ενώ ο ΠΑΟΚ ποντάρει στη σύνδεση που έχει μαζί του.
Αυτά είδε και ο Λυκογιάννης και επέλεξε να μην αλλάξει γειτονιά. Δεν είναι και λίγο ούτως ή άλλως να παίζεις στην Ιταλία και μάλιστα σε ομάδα που χρόνου θα είναι στο Champions League, σωστά; Έστω και εάν με την επέκταση της συνεργασίας του με την Μπολόνια ασχέτως που «έχασε» ένα 20% των απολαβών του. Ορθώς, έπραξε…