Δεν είναι λίγοι οι πιτσιρικάδες οι οποίοι έχουν επιλέξει να φύγουν από την Ελλάδα και να κυνηγήσουν το όνειρό τους στο εξωτερικό, έτσι και ο Αλέξανδρος Σαράντης.
Ο Αλέξανδρος Σαράντης εδώ και έναν χρόνο επέλεξε να φύγει από τη χώρα μας για να αγωνιστεί στην Αγγλία και τη Νότιγχαμ Φόρεστ. Στην Ελλάδα αγωνίστηκε στην ΑΕΚ, απ’ όπου όμως έφυγε για να παίξει στην Αγγλία, εκεί όπου το ποδόσφαιρο έχει άλλη αίσθηση!
Ο Αλέξανδρος Σαράντης είναι μόλις 17 ετών (8/11/2003) και αγωνίζεται στον χώρο του κέντρου. Συνήθως στις θέσεις «8» και «10». Στην πρώτη του σεζόν στο πρωτάθλημα της U-18 στην Αγγλία, σημείωσε 5 γκόλ και έβγαλε 6 ασίστ.
Επέστρεψε στην Ελλάδα για λίγες ημέρες στις αρχές του καλοκαιριού και το «Sportime» μίλησε μαζί του. Για τα όσα έζησε μακριά από την Ελλάδα, αυτόν τον έναν χρόνο του στην Αγγλία, αλλά και τις διαφορές της χώρας μας με την Αγγλία σε επίπεδο ακαδημίας.
Η Νότιγχαμ Φόρεστ στην ηλικία U-18 κατάφερε να ανέβει στην πρώτη κατηγορία, εκεί όπου θα αντιμετωπίσει τα μεγαθήρια της Αγγλίας.
Μίλησε, λοιπόν, στο «Sportime», για την πρόκληση της Νότιγχαμ Φόρεστ και του αγγλικού ποδοσφαίρου, την Εθνική ομάδα που αποκάλεσε «τιμή» για τον κάθε αθλητή, αλλά και για όλες τις όμορφες στιγμές που βίωσε στην πρώτη σεζόν, μετά την ΑΕΚ εποχή.
– Πόσο δύσκολο είναι για ένα παιδί 17 ετών να φεύγει από το σπίτι του για μια ξένη χώρα, ακόμη και για να κάνει κάτι που του αρέσει, όπως το να παίξει ποδόσφαιρο…
«Ειλικρινά; Από τα πιο δύσκολα πράγματα που θα μπορούσε να κάνει κάποιος. Δεν είναι απλώς ότι αποχωρίζεσαι την οικογένεια σου, το οικείο περιβάλλον σου, τους φίλους σου κτλ. Φεύγεις για μια ξένη χώρα! Είναι πολύ σκληρό να αποχωρίζεσαι τις συνήθειες σου, για να πας σε μια άλλη χώρα με διαφορετική νοοτροπία από αυτή που έχεις συνηθίσει. Είναι άλλο να πας για σπουδές εντός Ελλάδας και εντελώς διαφορετικό εκτός συνόρων. Το ίδιο δύσκολο είναι για όσα παιδιά φοιτούν εκτός Ελλάδος. Βέβαια, πιστεύω πως αξίζει κάθε θυσία για να πετύχεις το όνειρό σου. Προσωπικά θα έφτανα ως τον πλανήτη… Άρη προκειμένου να τα καταφέρω».
– Συνήθισες στο Νότιγχαμ;
«Πλέον ναι. Η προσαρμογή στην αρχή είχε δυσκολίες. Σου λείπουν βασικά καθημερινά πράγματα. Όπως το… μαξιλάρι σου! Ο προσωπικός σου χώρος, οι καθημερινές συνήθειες, το οικείο περιβάλλον. Μέρα με τη μέρα όμως συνηθίζεις. Προσωπικά προσαρμόστηκα αρκετά γρήγορα, χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες. Όταν έχεις κίνητρο προσαρμόζεσαι γρήγορα».
– Τι να περιμένουμε από εσένα στη συνέχεια…
«Σκληρή δουλειά, αδιάκοπη προσπάθεια, υπομονή και μια σεζόν φέτος γεμάτη με όσο το δυνατόν περισσότερα γκολ και ασίστ γίνεται. Κανένας δεν τα κατάφερε μέσα σε μία ή δυο σεζόν. Προσπαθώ να βελτιώνω καθημερινά τις ατέλειες μου, προπονούμαι σκληρά και κάνω υπομονή περιμένοντας τη δική μου ευκαιρία. Κάνω ένα μικρό βήμα κάθε μέρα, μέχρι να φτάσω εκεί που ονειρεύομαι. Η πορεία θα δείξει εάν θα τα καταφέρω. Ως τότε όμως, δεν θα σταματήσω να παλεύω».
– Ποιες διαφορές συναντά ένα παιδί 17 ετών από το ποδόσφαιρο της Ελλάδας σε αυτό της Αγγλίας;
«Υπάρχουν στιγμές, που πραγματικά η διαφορά ξεφεύγει. Το επίπεδο της έντασης αλλά και ποιότητας των προπονήσεων στην Αγγλία, ξεπερνούν σε τεράστιο βαθμό αυτό της Ελλάδας. Οι Άγγλοι δίνουν μεγάλη σημασία στο physical game, αφιερώνοντας ώρες ολόκληρες στα γυμναστήρια και στο κομμάτι της αντοχής, πάντα σε συνδυασμό με το τακτικό κομμάτι. Υπάρχει ένας εξαιρετικός συνδυασμός. Ο ρυθμός είναι πολύ υψηλός και απαιτητικός, αλλά σίγουρα αξίζει τον κόπο καθώς σε εξελίσσει καθημερινά. Τα προπονητικά κέντρα και οι χώροι άθλησης δεν μπορούν να συγκριθούν με την Ελλάδα, πέραν κάποιων εξαιρέσεων. Είναι ευλογία να μπορείς να δουλεύεις και να εξελίσσεσαι σε ένα τέτοιο περιβάλλον».
– Πόσο δύσκολο ήταν για σένα, από την πρώτη σου κιόλας χρονιά στην U-18, να μπεις και να καταφέρεις να κάνεις τη διαφορά;
«Ακόμη είμαστε στην αρχή. Σημασία έχει να υπάρχει διάρκεια. Καθημερινά θέτω νέους στόχους και παλεύω για αυτούς. Σίγουρα στην αρχή δεν ήταν τίποτα εύκολο. Η σκληρή δουλειά και προσήλωση στον στόχο, με βοήθησαν να κάνω σε κάποια παιχνίδια τη διαφορά. Έχω μεγάλη δίψα για αυτό που κάνω».
– Ποιοι είναι οι επόμενοι μελλοντικοί σου στόχοι;
«Να είμαι υγιής για να μπορώ να δουλεύω καθημερινά. Σίγουρα είμαι πολύ φιλόδοξος, αλλά δεν πετάω στα σύννεφα. Φέτος θέλω να βοηθήσω όσο περισσότερο γίνεται το ηλικιακό μου γκρουπ, που είναι η U18 και έχουμε σχεδόν κάθε αγωνιστική ντέρμπι. Ωστόσο σίγουρα στο μυαλό μου βρίσκεται και η U23. Το βασικότερο για εμένα είναι η προσωπική εξέλιξη καθημερινά. Αυτή μόνο μπορεί να με βοηθήσει να ανεβώ τα “σκαλοπάτια” γρηγορότερα».
– Ποιά είναι η γνώμη σου για το νέο πρωτάθλημα της U-18 φέτος, ύστερα από την προαγωγή της Νότιγχαμ στην παραπάνω κατηγορία.
«Το να έχεις ντέρμπι σχεδόν κάθε αγωνιστική, από μόνο του αποτελεί ένα απίστευτο κίνητρο. Σίγουρα θα δυσκολευτούμε αρκετά, αλλά το να παίζεις αντίπαλος με Σίτι, Γιουνάιτεντ και Λίβερπουλ, μόνο καλύτερους μπορεί να μας κάνει. Το μυστικό είναι να μην τους φοβηθούμε».
– Αλέξανδρε, πώς είναι η ζωή στο Νότιγχαμ;
«Σχεδόν όλη μας την ημέρα, την περνάμε με την ομάδα. Τις περισσότερες ημέρες έχουμε διπλές προπονήσεις και αρκετό γυμναστήριο. Πολλές ώρες βίντεο ανάλυσης, οπότε καταλαβαίνετε πως δεν απομένουν αρκετές ελεύθερες ώρες διαθέσιμες, παρά μόνο για ξεκούραση».
– Σε βοηθάει η παρουσία Ελλήνων στο Νότιγχαμ;
«Σίγουρα ναι. Τόσο κάποιοι παίχτες, όσο και άνθρωποι από το staff και τη διοίκηση, είναι πάντα δίπλα μας σε ό,τι χρειαστούμε. Γίνεται σπουδαία δουλειά και είμαστε πολύ τυχεροί που τους έχουμε εκεί. Το να μιλάς την ίδια γλώσσα, σε κάνει να αισθάνεσαι οικεία».
– Συνεχίζεις να παρακολουθείς αγώνες των τμημάτων υποδομής στην Ελλάδα; Ή παιχνίδια της Super League 1;
«Φυσικά. Όσο βέβαια μου το επιτρέπει ο ελεύθερος χρόνος και δεν έχουμε αγώνες. Έχω πολλούς φίλους στην Ελλάδα και πρώην συμπαίκτες, που παρακολουθώ την πορεία τους».
– Είσαι διεθνής με την Εθνική Παίδων U17. Αυτή ήταν και η τελευταία σου κλήση…
«Το να φοράς την φανέλα με το εθνόσημο, αποτελεί μεγάλη τιμή για κάθε αθλητή. Από την πλευρά μου δίνω τις μάχες μου και παλεύω κάθε φορά για να διακριθώ με την ομάδα μου. Ευελπιστώ οι προπονητές του ηλικιακού μου γκρουπ να παρακολουθούν την πορεία και προσπάθειά μου. Από τη δική μου πλευρά παραμένω πάντα διαθέσιμος όποτε με χρειαστούν».
– Έφυγες από την ΑΕΚ για να πας σε μια ομάδα ιδιοκτησίας του προέδρου του Ολυμπιακού, κάτι το οποίο στην Ελλάδα σχολιάστηκε και φαντάζομαι τα διάβασες και εσύ. Πόσο σημαντικό είναι να φεύγεις μακριά απ’ όλα αυτά και να είσαι σε μια χώρα που έχεις να σκεφτείς το ποδόσφαιρο και μόνο…
«Λατρεύω το ποδόσφαιρο και προσπαθώ να βλέπω μόνο τη ρομαντική του πλευρά. Πέρυσι, μόλις στα 17 μου χρόνια, παρουσιάστηκε αυτή η εξαιρετική προοπτική για την καριέρα μου. Να πάω να αγωνιστώ στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου, σε μία από τις ιστορικότερες ομάδες στην Αγγλία, όπου θα παλέψω για να εξελιχθώ και να κυνηγήσω τα όνειρα μου. Η δική μου δουλειά αρχίζει και τελειώνει εντός των τεσσάρων γραμμών».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Σάλτσμπουργκ – Ολυμπιακός 3-0: Πλήρωσε τα πολλά λάθη του! (vids)
Ολυμπιακός: Στο ραντάρ ο Γιόχαν Μοχίκα (vid)
