Η Εθνική Ελλάδας μετά από δύο αγωνιστικές, μακριά από την έδρα της, έχει τέσσερις βαθμούς στο σακούλι. Νίκη στο Λίχτενσταϊν, ισοπαλία με την Βοσνία. Με 2-2 μάλιστα. Το αναφέρουμε διότι εκτός του είναι μία από τις βασικές αντιπάλους μας, είναι και καλό σκορ σε περίπτωση ισοβαθμίας. Διοργάνωση της UEFA είναι, άρα ακόμα και ένα πιθανό 0-0 ή 1-1 εν ελλάδι, μας φέρνει σε θέση ισχύος.
Η Ελλάδα τελείωσε καλά το ματς στη Ζένιτσα, έχοντας πάρει το ζητούμενο με το τελικό 2-2. Σύμφωνοι, αυτό που μετράει είναι το πως τελειώνεις ένα παιχνίδι. Όχι όπως το ξεκινάς. Ο τρόπος ωστόσο που παρέταξε την Εθνική ο Άγγελος Αναστασιάδης, προμήνυε σαμποτάζ από την άκρη του πάγκου.
Εθνική Ελλάδας, τα λάθη
Ο Έλληνας εκλέκτορας άφησε τη γραφίδα του ορθολογισμού πάνω στο τραπέζι. Σχήμα με τρεις στόπερ. Οκ, είναι μια επιλογή. Εξάλλου έχει μια σειρά από ταλαντούχους κεντρικούς αμυντικούς. Για ποιο λόγο να μην τους αξιοποιήσει; Μια χαρά ήταν και η σκέψη με τους Μπακάκη και Κούτρη στα άκρα και όλη την πλευρά. Από εκεί και μπροστά όμως η διάταξη και οι επιλογές προσώπων ήταν απογοητευτικές και ποδοσφαιρικά ανεξήγητες. Ένας προπονητής προφανώς ξέρει καλύτερα από οποιανδήποτε κάθεται και κρίνει, γράφοντας. Μετά το παιχνίδι ανάφερε πως «το σχήμα που ξεκινήσαμε ήταν πολύ επιθετικό. Δεν χρειάζεται να το εξηγήσω».
Θα είχε ενδιαφέρον πάντως να μας εξηγήσει. Σάμαρης, Μπουχαλάκης και Ζέκα δεν είναι προωθητικοί μέσοι. Μπορείς να τους πεις εξάρια; Μπορείς. Οκτάρια; Ακόμα πιο άνετα. Γρήγορους; Όχι! Δημιουργικούς; Ποτέ! Πατάνε περιοχή; Μάλλον τη βλέπουν σαν… ναρκοπέδιο. Τρεις της άμυνας, δύο οι ακραίοι, τρεις στη μεσαία γραμμή και ένας ο τερματοφύλακας σύνολο εννιά παίκτες άμυνας!
Το αποτέλεσμα ήταν η Εθνική Ελλάδας να κλειστεί στα καρέ της. Ο Φορτούνης δεν κατέβαινε (έπαιζε… φορ) στο συνωστισμό για να πάρει μπάλα, δημιουργία δεν υπήρχε και η Βοσνία μας αιχμαλώτισε. Η αιχμαλωσία ήταν (και) ψυχολογική. Στο 15λεπτο η Ελλάδα είχε ήδη δεχθεί δύο γκολ και τίποτε δεν έμοιαζε ότι μπορεί να αλλάξει τη μοίρα της.
Η αλλαγή διάταξης, σε συνδυασμό με τα κάποια μέτρα που, εσκεμμένα, έδωσαν οι Βόσνιοι έφεραν την Ελλάδα κοντά στη μείωση του σκορ. Στο δεύτερο μισό της αναμέτρησης όμως, είναι που άρχισε να υπάρχει ισορροπία. Λογικό ήταν. Έξω ο Μπουχαλάκης, μέσα ο Μασούρας. Ένας παίκτης αμυντικών προσανατολισμών εκτός, μέσα ένας επιθετικογενής. Είχε και συνέχεια. Κολοβός μέσα, Κουρμπέλης έξω. Ένας ακόμα. Λογικό και αναμενόμενο ήταν, μαζί με τις δύο ορθές διαιτητικές αποφάσεις, να αλλάξει το σκηνικό.
Ας μην είμαστε άδικοι. Εκτός έδρας ματς και μάλιστα απέναντι σε μια τόσο ταλαντούχα ομάδα, χωρίς τη συμβολή του προπονητή δεν… γυρίζει. Ακόμα κι αν αυτή ήταν οι παροτρύνσεις του Αγγελου Αναστασιάδη. Εν κατακλείδι, δεν αποκλείεται στην οικονομία του ομίλου, αυτό το 2-0 που έγινε 2-2 να μας δώσει και την πρόκριση στα τελικά του Euro 2020.