Εμερίκ Λαπόρτ: Τα «όχι» γίνονται «ναι» και καλημέρα Ισπανία!

Ο Εμερίκ Λαπόρτ αποφάσισε να εκπροσωπήσει την Ισπανία με το εθνόσημο, καθώς εξαντλήθηκε η υπομονή του με τη Γαλλία.

Βασκικές ρίζες από τον παππού του, αλλά ποτέ του δεν τις ένιωσε δικές του. Στη Γαλλία γεννήθηκε και μεγάλωσε, αυτή έμαθε να λογαριάζει για πατρίδα του. Η αγάπη δεν βρήκε ανταπόδοση σε επίπεδο ποδοσφαιρικό. Μόλο που το ‘χε καημό, απωθημένο. Μόλο που ήθελε να παίξει σαν τρελός με τους «τρικολόρ». Ο Ντιντιέ Ντεσάν τον συμπεριέλαβε -μόλις- 3 φορές σε κλήσεις του (2016, 2017, 2019), αλλά ποτέ ο Εμερίκ Λαπόρτ δεν κατέγραψε επίσημη συμμετοχή ώστε να «δεσμευτεί» τελεσίδικα. Μήπως τελικά μερικά πράγματα είναι της μοίρας γραφτά;

Ουσία είναι ότι στα 27 του κουράστηκε να περιμένει για μία ευκαιρία που δεν έλεγε να ‘ρθει για τον έναν ή τον άλλο λόγο. Οι Ισπανοί από καιρό τον ήθελαν, από καιρό του έκαναν «στενό μαρκάρισμα». Από τα χρόνια βασικά που έπαιζε στην Αθλέτικ Μπιλμπάο τον είχαν κατατάξει ως έναν παίκτη που πρέπει οπωσδήποτε να εκμεταλλευτούν το γενεαλογικό δένδρο για να τον κάνουν δικό τους. Ο στόπερ της Μάντσεστερ Σίτι αντιστάθηκε επί μακρόν, τελικά όμως λύγισε. Λίγο πριν το Euro 2020 αποφάσισε να απαντήσει θετικά στους Ισπανούς και ήδη τρέχουν οι διαδικασίες ώστε να προλάβει να τους ενισχύσει στο επικείμενο μεγάλο τουρνουά.

Όχι σημαίνει… ναι

Δεν είναι η πρώτη φορά που ένα «όχι» μετατρέπεται σε ένα μεγάλο «ναι» από μεριάς του. Ήταν καλοκαίρι του 2016 όταν είχε απορρίψει την πρόταση του Πεπ Γκουαρντιόλα, ο οποίος είχε μόλις είχε πάει στο «Ετιχάντ». Φάνταζε αδιανόητο να γυρίσει την πλάτη σε τέτοια πρόκληση, αλλά ένιωθε ότι δεν ήταν ακόμα έτοιμος. Πέρασε ενάμιση χρόνος, άλλαξαν οι συνθήκες, ωρίμασαν καλύτερα, και έγινε εν τέλει επίσημα παίκτης της Μάντσεστερ Σίτι. Ας ‘παν στην ευχή τα παλιά…

Ήταν μια μεταγραφή ύψους 65 εκατ. ευρώ. Πολλά μπορεί να μπει κανείς για τα λεφτά που έχουν ξοδευτεί στο βωμό των «θέλω» του Πεπ, ο ίδιος άλλωστε αποδέχεται εν πολλοίς τη σχετική κριτική, όπως όμως και ότι διαφορετικά δεν γίνεται να παραμείνεις ανταγωνιστικός στο τοπ επίπεδο έτσι άγριος όπως έχει γίνει ο ποδοσφαιρικός κόσμος. Είναι και η έμμεση παραδοχή που έκανε, με τη θυσία της αναζήτησης της αισθητικής τελειότητας στο βωμό της αμυντικής αποτελεσματικότητας. Αποτέλεσμα ενός «τραύματος» που ο Πεπ κουβαλούσε από την πρώτη του σεζόν στο Νησί, από τις συνεχείς αποτυχίες στο Champions League. Ποτέ δεν ξέχασε πόσα άκουσε από τους Άγγλους δημοσιογράφους, οι οποίοι έσταξαν τότε φαρμάκι με επιμύθιο το «εδώ δεν είναι Ισπανία η Γερμανία, Μίστερ».

Το… ψηστήρι του Λουίς Ενρίκε

Ο Λαπόρτ κόλλησε γάντι στο περιβάλλον της Μάντσεστερ Σίτι. Άνετος με τη μπάλα στα πόδια, βλέπει γήπεδο, πασάρει σωστά κοντά και μακριά, δεν πανικοβάλλεται υπό συνθήκες πίεσης και «τα πιάνει γρήγορα». Ψηλός, γρήγορος, ένας μοντέρνος αμυντικός με τα όλα του. Σύμφωνοι, είναι 3^ος πλέον στην ιεραρχία των κεντρικών αμυντικών, πίσω από Στόουνς-Ρούμπεν Ντίας, αλλά το rotation του δίνει αρκετές συμμετοχές και χρόνο. Η Γαλλία δεν έκρινε πως τον χρειάζεται (ο Ντεσάν, πιο σωστά), ο Λουίς Ενρίκε άλλο που δεν ήθελε. Ο Ισπανός εκλέκτορας έπαιξε μεγάλο ρόλο στο να (μετά)πειστεί ο στόπερ της Σίτι. Ηρωας στον πρόσφατο τελικό του League Cup κόντρα στην Τότεναμ, για να μην ξεχνιόμαστε.