Εθνική Γερμανίας: «Πάντσερ» για… ρεκτιφιέ

Μόνο τα 4 Παγκόσμια Κύπελλα που έχει κατακτήσει αποτελούν αδιάσειστη απόδειξη πως η Εθνική Γερμανίας είναι μια κλασική υπερδύναμη. Ωστόσο, η πορεία της την τελευταία τετραετία φανερώνει πως αυτό το ποδοσφαιρικό μεγαθήριο περνάει φάση… κρίσης.

Από το Μουντιάλ του 2014 και έπειτα, τα «πάντσερ» μπήκαν σε μια νέα εποχή. Αφενός έπρεπε να διαχειριστούν για ακόμα μια φορά τέτοια επιτυχία και αφετέρου να χαράξουν την στρατηγική τους για την επόμενη μέρα. Τόσο όμως στο EURO 2016, όσο και στα γήπεδα της Ρωσίας, το 2018, η «Νationalmannschaft» απογοήτευσε.

Kάτι που έκανε και στο ντέρμπι του ομίλου των προκριματικών του EURO 2020 κόντρα στην Ολλανδία:

Πλέον, με την κατάσταση στον όμιλο να μην έχει ξεκαθαρίσει ακόμα ως προς την πρόκριση, οι Γερμανοί προδίδουν ότι χρειάζονται… ρεκτιφιέ σε διάφορους τομείς.

Γιόακιμ Λεβ: Για πόσο ακόμα;

Ένα από αυτά τα μέτωπα, είναι και το θέμα του ομοσπονδιακού τεχνικού. Ο Γιόακιμ Λεβ βρίσκεται στις τάξεις της Εθνικής από το 2004 και ως πρώτος προπονητής από το 2006. Μαζί της, ο 59χρονος πλέον Λεβ, έζησε καλές στιγμές, αλλά και αρκετές αποτυχίες. Το σημαντικό όμως είναι -και του πιστώνεται στο ακέραιο- πως οι ομάδες του προσέφεραν υψηλής ποιότητας θέαμα στα γήπεδα.

Το ματς- ύμνος στην Εθνική Γερμανίας επί θητείας Γιόακιμ Λεβ:

Πλέον όμως, ύστερα από 15 χρόνια αδιάκοπης παρουσίας στον πάγκο της, ενδεχομένως να πρέπει να ανοίξει η κουβέντα μιας διάδοχης κατάστασης. Οι νέες ιδέες που θα πλαισιώσουν τις πάγιες αρχές στο παιχνίδι των Γερμανών θα μπορούσαν να δώσουν την έξτρα ώθηση στα «πάντσερ», ώστε να επιστρέψουν στην κορυφή.

Ωστόσο, η αλλαγή εθνικού εκλέκτορα θα πρέπει να συνοδευτεί με διαφοροποίηση προσέγγισης ως προς το κομμάτι των παικτών.

Ρόστερ: Σε αναζήτηση ταυτότητας

Από την στιγμή που οι «παλιοσειρές» (Σβάινσταϊγκερ, Λαμ, Ποντόλσκι, Κλόζε) αποσύρθηκαν από την ενεργό δράση, η «Νationalmannschaft» βρίσκεται σε μια συνεχή αναζήτηση του ποδοσφαιρικού της στιλ.

Πέραν του Τόνι Κρόος, ο οποίος πιστοποιεί σε κάθε ματς την ηγετική του προσωπικότητα, δύσκολα εντοπίζει κανείς άλλους ποδοσφαιριστές με τα ίδια χαρακτηριστικά στο ρόστερ που να τα αποδεικνύουν αταυτόχρονα και στο χορτάρι. Κι ας είναι αρκετοί το ίδιο πρωτοκλασάτοι σε συλλογικό επίπεδο (Νόιερ, Ρόις, κ.ά).

Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, η ανανέωση που έπρεπε να γίνει, πραγματοποιήθηκε και με το παραπάνω. Το νέο αίμα (Γκνάμπρι, Χάβερτς, Βέρνερ, Κίμιχ, Σανέ, κ.ά) πολλά υποσχόμενο μεν, αλλά για να κατακτήσει ξανά η Εθνική τους ομάδα κάποιο τρόπαιο, δεν είναι από μόνο του αρκετό. Κυρίως γιατί δεν υπάρχουν διακριτοί ρόλοι στο χορτάρι.

Δείτε την τελευταία νίκη των «πάντσερ» επί της Βορείου Ιρλανδίας:

Η ειδοποιός διαφορά των Γερμανών μέχρι και το 2014 ήταν ότι λειτουργούσαν σαν καλοκουρδισμένη μηχανή. Ένα σύνολο, όπου το κάθε μέλος του προσέφερε συγκεκριμένα πράγματα στο παιχνίδι, χωρίς να υπερβάλλει ατομικά.

Το λεγόμενο «δέσιμο», ανάμεσα στις προηγούμενες και την τωρινή φουρνιά, λογικά θα πάρει κάποιο χρονικό διάστημα. Η διοργάνωση που έρχεται, εφόσον η Εθνική Γερμανίας κατορθώσει και περάσει, ίσως να αποτελέσει το πιο κρίσιμο σημείο της την τελευταία εικοσαετία. Ειδικά στην περίπτωση που η κατάληξή της, είναι ίδια με την αμέσως προηγούμενη…