Λίγο πριν τα προημιτελικά, σιγά σιγά αρχίζουμε τους απολογισμούς. Όπως ποιοι τα έκαναν μαντάρα σε αυτό το Euro 2020. Ιδού, οι μεγάλες απογοητεύσεις του τουρνουά…
Κάθε μεγάλη διοργάνωση, καλή ώρα το Euro 2020, είναι μία ευκαιρία να φτιάξουμε αναμνήσεις που κρατάνε για πάντα. Κάθε παίκτης ονειρεύεται τη στιγμή που θα συμμετάσχει σε ένα τέτοιο ραντεβού. Τι γίνεται όμως όταν ενώ πρέπει να δώσει το 100%, δεν φτάνει ούτε καν το 50(%); Πόσο μάλλον αν λογίζεται ως σταρ; Ε, τότε, συγνώμη, αλλά υπάρχουν συνέπειες. Ώρα για «χώσιμο», λοιπόν! ‘Η μάλλον, καλόπιστη ποδοσφαιρική κριτική…
ΚΙΛΙΑΝ ΕΜΠΑΠΕ – ΓΑΛΛΙΑ
Το 2018 τον κοιτούσες και καρδούλες σχηματίζονταν στα μάτια σου. Η ταχύτητα με την οποία σε χτυπούσε το συναίσθημα ήταν ευθέως ανάλογη με τη δικιά του στο γήπεδο. Φαινόμενο. Από αυτά που εμφανίζονται μια φορά τη 10ετία και αν. Τα τρία χρόνια που πέρασαν όμως, φαίνεται πως έβαλαν στον οργανισμό του Κιλιάν Εμπαπέ μια επικίνδυνη… ουσία: την αλαζονεία. Παλιά, έπαιζε ξεκάθαρα για την ομάδα. Τώρα, ήταν σαν να απαιτούσε να παίζει η ομάδα γι’ αυτόν, σαν να ένιωθε ότι είναι πιο σημαντικός από το σύνολο. Το ότι δεν πέτυχε ούτε ένα γκολ και ότι ήταν ο μοιραίος εκτελεστής για τη Γαλλία στο ματς με την Ελβετία, έρχεται να συνοψίσει το πόσο άσχημα τα πήγε σε αυτό το τουρνουά. Επιλέγουμε να το προσεγγίσουμε ως απλώς μια κακιά στιγμή, απαραίτητη στάση πριν το μεγαλείο για έναν ποδοσφαιριστή που θα αφήσει, καλά να ‘ναι, εποχή. Χρειάζονται και χαστούκια για να προσγειωθείς σε αυτή τη ζωή. Όποιος και να ‘σαι, όπου και να ‘σαι.
ΜΠΡΟΥΝΟ ΦΕΡΝΑΝΤΕΣ – ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ
Ένα κουρασμένο παλικάρι; Ένα ξενερωμένο παλικάρι; Και το ένα και το άλλο. Έπαιξε σε εξαντλητικούς ρυθμούς την προηγούμενη σεζόν και μετά βρέθηκε να πρέπει να συμβιβαστεί με ένα ρόλο παγκίτη στην εθνική Πορτογαλίας, όταν στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχει γίνει το σημείο αναφοράς στο χώρο του κέντρου – και όχι μόνο. Δεν είχε διάθεση, ούτε ενέργεια. Δεν ήξερε τι ακριβώς πρέπει να κάνει στο γήπεδο, κάπου χάθηκε η επικοινωνία του με τον Φερνάντο Σάντος. Ήταν σαν άλλος παίκτης σε σχέση με αυτόν που βλέπουμε με τη φανέλα των «κόκκινων διαβόλων».
ΖΟΑΟ ΦΕΛΙΞ – ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ
Ο Ρόι Κιν, τακτ ποτέ του δεν είχε, έβαλε λοιπόν όση αψάδα μπορούσε στα λόγια του και είπε τα εξής: «Είναι ένας απατεώνας. Αν ήμουν ο Κριστιάνο Ρονάλντο, θα πήγαινα στα αποδυτήρια για να τον πιάσω και να του κάνω μια κουβέντα…». Ο 49χρονος Ιρλανδός δεν δέχτηκε καν τη δικαιολογία του τραυματισμού στον αστράγαλο που δεδομένα είχε κρατήσει τον Ζοάο Φέλιξ αρκετά μακριά από την δέουσα κατάσταση. Η αλήθεια πάντως, είναι ότι ο πιτσιρικάς δυσκολεύεται να εκπληρώσει τις προσδοκίες που δημιούργησε στην Μπενφίκα. Βιαστήκαμε να τον χρίσουμε σταρ; Η Ατλέτικο Μαδρίτης και ο Ντιέγκο Σιμεόνε δεν του ταιριάζουν ώστε να προοδεύσει; Τον πήρε η μπάλα πάντως και σε εθνικό επίπεδο.
ΤΟΜΑΣ ΜΙΛΕΡ – ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Τόση και τόση επιχειρηματολογία αναπτύχθηκε υπέρ του έτσι ώστε, σε συνδυασμό με ορισμένα ιστορικά αρνητικά αποτελέσματα, να εξωθηθεί ο Γιόαχιμ Λεβ να επαναφέρει τον Τόμας Μίλερ στην εθνική Γερμανίας (μαζί με τον Ματς Χούμελς) μπας και.. προλάβει το τρένο. Δεν ήταν απλό πράγμα για να τον τέως πια εκλέκτορα των «πάντσερ» να καταπιεί τον εγωισμό του και να ανακαλέσει μια απόφασή του για την οποία είχε δεχτεί σκληρή κριτική, αλλά πάντα πρόβαλε ως κάτι δύσκολο, αλλά απαραίτητο για το καλό της ομάδας. Όταν ο επιθετικός της Μπάγερν αστόχησε στο ονειρεμένο τετ α τετ με τον Τζόρνταν Πίκφορντ, το πρόσημο της επιστροφής του έγινε οριστικά αρνητικό. Λίγο μετά, ο Χάρι Κέιν έκανε το 2-0 και «αντίο ζωή» για τους Γερμανούς.
ΓΚΑΡΕΘ ΜΠΕΪΛ – ΟΥΑΛΙΑ
Μπορεί ένα και μόνο καλό ματς να σώσει το τουρνουά του; Η απάντηση είναι αρνητική. Είναι ο Γκάρεθ Μπέιλ, είναι το απόλυτο Νο1 της εθνικής Ουαλίας, όλοι αυτόν κοιτούν για να παραδειγματιστούν, να εμπνευστούν. Αυτόν περιμένουν να τους πάρει από το χέρι στα δύσκολα. Δεν έγινε. Δύο ασίστ μόνο στο ενεργητικό του, αμφότερες κόντρα στην Τουρκία. Το καλό ματς, που λέγαμε. Απέναντι, βέβαια, στη χειρότερη ομάδα του τουρνουά, πρώτα οι ίδιοι οι γείτονες κράζουν την εθνική τους για αυτό που (δεν) έδειξε σε αυτό το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.
ΜΑΤΑΪΣ ΝΤΕ ΛΙΧΤ – ΟΛΛΑΝΔΙΑ
Σκληρό να απομονώσουμε πάνω του το φιάσκο της Ολλανδίας στο Euro 2020. Το ότι δηλαδή ενώ της είχε ανοιχτεί λεωφόρος διάκρισης, αυτή πήγε και σκουντούφλησε στους «16», απέναντι στην Τσεχία, με συνέπεια να ψάχνει τώρα νέο ομοσπονδιακό (ο Φρανκ ντε Μπουρ έχει εθιστεί στην αποτυχία). Αλλά ήταν η αποβολή του, έπειτα από μια εντελώς επιπόλαιη ενέργεια, που έφερε τους «οράνιε» σε μειονεκτική θέση. Αυτή που οδήγησε στο… Ctrl+Alt+De Ligt. Ανέλαβε πάντως την ευθύνη και αυτό είναι άκρως ενθαρρυντικό. Μόλις 21 ετών είναι ο στόπερ της Γιουβέντους, το μέλλον του ανήκει αν μετατρέψει τέτοιες αναποδιές σε διδάγματα.
Διαβάστε επίσης:
Αυτή είναι η νέα εμμονή του Διονύση
Survivor Highlights 1/7: Απίστευτη συγκίνηση για όλους – Η τελευταία μέρα στο νησί!