Euro 2020 – Στην Ιταλία η… πονηριά ζει και βασιλεύει!

Η Ιταλία αποθεώνεται για το όμορφο ποδόσφαιρο που παίζει στο Euro 2020. Δεν είναι όμως και ότι απαρνήθηκε τη… φύση της.

Έχουν ειπωθεί, και καλώς, τα καλύτερα για την Ιταλία σε αυτό το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Τα έχουμε καταθέσει από νωρίς. Για τον τρόπο που αγωνίζεται, τη φρεσκάδα που εκπέμπει, τη νοοτροπία της και το team spirit της, μακριά από σταριλίκια και βεντετισμούς. Τα χούγια βέβαια της… φυλής δεν κόβονται από τη μια στιγμή στην άλλη. Θαρρείς και είναι εντυπωμένα στο DNA των παικτών, περιμένουν απλώς την κατάλληλη στιγμή για να βγουν ξανά στην επιφάνεια. Καλή ώρα όπως συνέβη στον απαιτητικό προημιτελικό με το Βέλγιο (2-1). Μην μας παρεξηγείτε. Ουδεμία αμφισβήτηση παίρνει το δίκαιο της κατάληξης της αναμέτρησης. Στον ημιτελικό πέρασε αυτός που ήταν καλύτερος στο 90λεπτο ή ίσως και να μίλησε η φανέλα. Πρώτοι οι ίδιοι οι παίκτες των «κόκκινων διαβόλων» παραδέχτηκαν ότι υστέρησαν και ότι δεν άξιζαν κάτι άλλο.

Η τέχνη της καθυστέρησης

Ωστόσο, οι «ατζούρι» για να διασφαλίσουν πως τίποτα κακό δεν θα τους συμβεί, επιστράτευσαν και τα μεγάλα, αθέμιτα μέσα. Από το 71’15” ως το 97’00, που έληξε το ματς, παίχτηκαν μόλις 10’47” πραγματικού παιχνιδιού (από τα 25’45”). Λιγότερο δηλαδή από τα μισά. Στο τελευταίο 10λεπτο μάλιστα, ο καθαρός χρόνος ήταν σχεδόν 2,5 (λεπτά). Οι Ιταλοί έκαναν καθυστερήσεις, με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο. Τραυματισμοί, κράμπες, «ξάπλωμα» στον αγωνιστικό χώρο…. Μέχρι και οι άνθρωποι του ιατρικού τιμ της ομάδας συμμετείχαν στην «παράσταση», κάνοντας ό,τι μπορούσαν για να κερδίσουν πολύτιμα λεπτά ενόσω πρόσφεραν τις πρώτες βοήθειες.

Και για να το πάμε πιο πίσω. Στη στιγμή του πρώτου γκολ. Όταν έλαβε χώρα ένα κομβικό γεγονός προκειμένου να συμβεί αυτό. Ο Τσίρο Ιμόμπιλε έπεσε σφαδάζοντας μέσα στη μεγάλη περιοχή των Βέλγων. Ο Τόμας Βερμάλεν έκανε το λάθος να «τσιμπήσει», μόλο που θα περίμενε κανείς έπειτα από τόσα χρόνια σε υψηλό επίπεδο, να είχε μυριστεί το παραμύθι και την παγίδα. Ωστόσο, τον 35χρονο στόπερ, άμαθο σε τέτοια βάσει της παιδείας του, νίκησε ο εκνευρισμός που προκλήθηκε από το… μεσογειακού ταπεραμέντου θέατρο του αντιπάλου. Έχασε την αυτοσυγκέντρωση και τη ψυχραιμία του και δευτερόλεπτα μετά, «έφαγε» την ντρίμπλα από τον Νικολό Μπαρέλα, που έφερε το 1-0 για τους «ατζούρι». Με το που μπήκε η μπάλα στα δίχτυα, ο Ιμόμπιλε σηκώθηκε και έτρεξε να πανηγυρίσει. Δεν ήταν… θαύμα. Απλά δεν υπήρχε άλλο λόγος προσποίησης, το στόχο του τον είχε πετύχει.

Διαφορά νοοτροπίας

Αποδείχτηκε το πρώτο βήμα μιας μεγάλης πρόκρισης για την Ιταλία. Οι συμπατριώτες του μάλιστα, γελούσαν και τον αποθέωναν μετά για αυτό που έκανε, εκθειάζοντας την εξυπνάδα και τη θεατρικότητά του, ως μέρος του παιχνιδιού. Είπαμε. Είναι θέμα νοοτροπίας, του πώς αντιλαμβάνεται και έχει μάθει κάθε χώρα το ποδόσφαιρο. Για παράδειγμα, για την ίδια ακριβώς φάση, ο Άλαν Σίρερ χαρακτήρισε «αξιολύπητο και ντροπιαστικό» αυτό που έκανε ο επιθετικός της Λάτσιο. «Δεν μπορώ καν να γελάσω με κάτι τέτοια», συνέχισε ο Άγγλος παλαίμαχος «μπόμπερ», για τον οποίο το fair play είναι όσο σημαντικό είναι και το… play αυτό καθαυτό. Το ίδιο πείραξε και τους Βέλγους, που επίσης δεν έχουν τη σκοπιμότητα στο μενταλιτέ τους, αν και θα περίμενε κανείς να είχαν υπάρξει λιγότερο αφελείς, τόσο έμπειρους παίκτες που διαθέτουν. Μία ή άλλη, δεν αμφιβάλουμε στιγμή ότι αν χρειαστεί απόψε, η Ιταλία θα βάλει ξανά σε εφαρμογή τα «πατροπαράδοτα μέσα» στον ημιτελικό με την Ισπανία. Σαν εκείνη την αγκωνιά του Τασότι, το 1994, κόντρα στον Λουίς Ενρίκε… 

Διαβάστε επίσης

Πώς ο Ρομέλου Λουκάκου «χάλασε» τη μεταγραφή του Ζερεμί Ντοκού στη Λίβερπουλ!

Μετάλλαξη Δέλτα: Ο απίθανος τρόπος με τον οποίο μπορείτε να κολλήσετε

Η Ραφαέλα Καρά ήταν η Μεγάλη Κυρία στα παιδικά μας πάρτι (Vid)