Τρεις ήττες σε ισάριθμα ματς, 1-8 τα τέρματα. Εικόνα απάθειας και παραίτησης. Η Τουρκία εκτέθηκε άσχημα σε αυτό το Euro.
Μήπως ήταν καλύτερα τελικά να μην είχε καν προκριθεί στα τελικά; Στην Τουρκία το ερώτημα ακούγεται δυνατά, μετ’ επιτάσεως. Νιώθουν ντροπιασμένοι οι γείτονες, προδομένοι από την εθνική τους ομάδα. Δεν είναι τόσο το «0 στα 3». Είναι, κυρίως, η έλλειψη προσπάθειας, η παθητικότητα με την οποία η ομάδα δέχτηκε τη μοίρα της. Ακόμα και σε εποχές με χειρότερο υλικό, η Τουρκία είχε πάντα, τουλάχιστον, το πάθος. Τη βεβαιότητα ότι οι παίκτες της θα τα δώσουν όλα. Αυτή τη φορά, μόνο έτσι δεν ήταν. Και γίνεται χειρότερο καθώς αυτή η ομάδα είναι ταλαντούχα…
Ο Σενόλ Γκιουνές βρίσκεται στο επίκεντρο σκληρής κριτικής. Ο ήρωας του Μουντιάλ του 2002, είναι τώρα η ντροπή του έθνους. Είναι κρίμα. Αλλά όχι και άδικο.
Τον κατηγορούν ότι είναι μαριονέτα της Ομοσπονδίας, ότι απλώς εκτελεί εντολές χωρίς να εκφέρει άποψη.
Τον κατηγορούν για έλλειψη σωστής προετοιμασίας για ένα τόσο απαιτητικό τουρνουά.
Τον κατηγορούν ότι δεν σκέφτηκε την αγωνιστική ισορροπία , αλλά το πώς θα κάνει πολιτική και θα αποφύγει τις δυσαρέσκειες και τις τριβές με τις μεγάλες ομάδες της χώρας.
Τον κατηγορούν ότι είναι ξεπερασμένος τακτικά.
Τον κατηγορούν για υπερβολικό φόβο και αλλοπρόσαλλες επιλογές στην 11άδα.
Το ότι αμείβεται με 3 εκατ. ευρώ το χρόνο, απλώς δυναμώνει το μέγεθος της οργής προς το πρόσωπό του.
Πού είναι η άμυνα;
Η Τουρκία κατάντησε «περάστε κόσμε», πάλι καλά να λέει που έφαγε «μόλις» 8 γκολ. Είναι φοβερό ότι αυτό ήταν θεωρητικά το μεγάλο της όπλο. Για παράδειγμα, η ίδια άμυνα στα προκριματικά επέτρεψε μόλις 3 γκολ σε 10 ματς, κανένα σε κανονική ροή παιχνιδιού, ενώ κατέγραψε 8 λευκά παθητικά. Στο κομμάτι «επίθεση», κάπως βελτιώθηκε στο τελευταίο ματς με τους Ελβετούς και βρήκε ένα γκολ, αλλά στα πρώτα δύο ματς ζήτημα είναι να πάτησε 2-3 φορές αντίπαλη περιοχή με αξιώσεις. Νευρική, χωρίς ιδέες και συνοχή και με παίκτες που έκαναν ό,τι τους κατέβαινε στο κεφάλι από ένα σημείο και έπειτα, η Τουρκία δεν είχε καμία θέση σε αυτό το τουρνουά.
Και να σκεφτεί κανείς ότι πολλοί την έβαζαν στα αουτσάιντερ για κάτι πολύ δυνατό σε αυτό το Euro. Λέγοντας ότι αξίζει να έχει κανείς το βλέμμα του πάνω της, καθώς κάτι καλό θα δει. Η ελπίδα έγινε… παγίδα. Δεν έχασε απλώς η Τουρκία. Ταπεινώθηκε. Η μόνη δικαιολογία που στέκει είναι η απειρία. Είναι άλλωστε η ομάδα με το μικρότερο μέσο όρο ηλικίας στη διοργάνωση. Από την άλλη ωστόσο, μιλάμε για ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται σε μεγάλα πρωταθλήματα.
Ακόμα κι έτσι, προοπτική υπάρχει. Αυτοί οι παίκτες έχουν ταλέντο και θα είναι για καιρό μαζί. Δεν θα καταφέρουν τίποτα όμως, δίχως στήριξη. Από τον πάγκο, από την Ομοσπονδία. Να η μεγάλη πρόκληση που έχουν να αντιμετωπίσουν οι Τούρκοι όταν καταλαγιάσει κάπως το… σεκλέτι στην καρδιά που τους άφησε αυτό το Euro.
Αγοράστε το Sportimekids και τον Super οδηγό για το Euro 2020 online. Με την αγορά 3 προϊόντων και πάνω – δωρεάν έξοδα αποστολής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η μέρα που ο Ρόμπιν Γκόσενς «εκδικήθηκε» τον Κριστιάνο Ρονάλντο
Δεν απέφυγαν τη γιούχα οι Τούρκοι από τους οπαδούς τους (vid)