Άρσεναλ – Μπενφίκα: Οι «Κανονιέρηδες» επικράτησαν 3-2 στην Αθήνα της Μπενφίκα και πήραν σπουδαία πρόκριση στους «16» του Europa League.
Ομάδα με ερυθρόλευκα γηπεδούχος στο «Καραϊσκάκη», να μία πολύ οικεία εικόνα. Μόνο που ήταν τόσο διαφορετική εν προκειμένω. Να πήρε, πάντως, ώθηση από τη χρωματική αρμονία η Άρσεναλ ολοκληρώνοντας την ανατροπή απέναντι στην Μπενφίκα (3-2); Το πιάσαμε λίγο ανάλαφρα, δεν θα έπρεπε. Τίποτα το τυχαίο δεν υπήρχε σε αυτήν την επιστροφή-επικράτηση. Χτίστηκε μεθοδικά, ήταν μία κόντρα απόδειξη σε αυτό που έχει παγιωθεί στις συνειδήσεις ως soft ομάδα.
Να είναι άραγε η αρχή μιας άλλης εποχής για την ομάδα του Μικέλ Αρτέτα; Ο Ισπανός προπονητής είχε χαρακτηρίσει την αναμέτρηση με τους Πορτογάλους ως «τελικό» και όντως μπορεί μελλοντικά να αποδειχθεί κομβικό σταυροδρόμι.
Λογικό είναι να ξεκινήσουμε από τον Πιέρ-Εμερίκ Ομπαμεγιάνγκ. Πέτυχε δύο γκολ, η εκτελεστική του δεινότητα έκανε τη διαφορά. Η αφήγηση, όμως, θα είναι ημιτελής αν δεν κάνουμε ειδική αναφορά σε δύο άλλα, εκλεκτά, παλικάρια. Τον Κίραν Τίρνεϊ που ισοφάρισε έξι λεπτά μετά το σοκ του 1-2 και κυρίως στον Μπουκάγιο Σακά. Μεγάλο ταλέντο, ίσως το μεγαλύτερο που έχει βγει από τις Ακαδημίες της Άρσεναλ. Μαζί με τους Φόντεν, Σάντσο, Ράσφορντ και Γκρίλις εκφράζει το «αύριο» του αγγλικού ποδοσφαίρου. Εντυπωσιάζει με την ωριμότητα και τη συνέχεια-συνέπεια στην απόδοσή του, σε κάνει να κοιτάς ξανά και ξανά μην έκανες λάθος και δεν είναι μόλις 19 ετών. Δικά του ήταν τα δύο «πάρε-βάλε» στον «Ομπα».
Και κάπως έτσι, η Άρσεναλ πέρασε ένα χαρούμενο… Greece by night. Δεν ήταν δεδομένο. Ο Ολυμπιακός, άλλωστε, ήταν μία πολύ πρόσφατη και μεγάλη πληγή για αυτήν. Συμβολικά, αλλά και πρακτικά, αφού της θύμιζε τις τόσες και τόσες φορές που αποδείχθηκε ελλιπής στο ζύγι των απαιτήσεων, στη μεγάλη περίσταση. Ένα χρόνο μετά έδειξε ότι έχει μάθει, ότι έχει προοδεύσει. Ακόμα απέχει αρκετά από το να πει κανείς ότι η ‘Αρσεναλ βαδίζει σε ασφαλή μονοπάτια, αλλά τέτοια ματς τη βοηθούν να τρέξει πιο γρήγορα τη διαδικασία.
Ναι μεν (αλλά)
Μην ξεχνάμε ότι έχει ακόμα πολλά ανοιχτά ζητήματα στη λειτουργία της. Εντός και εκτός γηπέδων. Οπως το εξής, ανησυχητικό: Tην τελευταία 3ετία, με τέρμα της διαδρομής εξέτασης το ερχόμενο καλοκαίρι, θα έχει αφήσει να φύγουν χωρίς να πάρει ούτε ένα ευρώ πίσω οι Αλέξις Σάντσες, Ααρον Ράμσεϊ, Μεσούτ Οζίλ, Σάντι Καθόρλα, Τζακ Γουίλσιρ, Σωκράτης Παπασταθόπουλος, Σκόντραν Μουστάφι, Χένρικ Μχιταριάν και Ντάνι Γουέλμπεκ. Παίκτες (εξαιρετικοί) δηλαδή για τους οποίους δαπάνησε συνολικά κοντά στα 200 εκατ. ευρώ για να τους αποκτήσει!
Σύμφωνοι, δεν είναι selling club οι «Κανονιέρηδες», αλλά από αυτό μέχρι την κατάσταση που περιγράψαμε υπάρχει απόσταση, μεγάλη. Φανερώνει εύγλωττα το πρόβλημα διαχείρισης που υπάρχει στο σύλλογο, σε κάθε έκφανση, και αντανακλάται στα αποτελέσματα. Αυτά είναι αλληλένδετα. Η τέχνη των αγορών και των πωλήσεων οδηγεί και στην αγωνιστική και οικονομική αξία που επιτρέπει σε μια ομάδα να προοδεύει. Δίχως ισορροπία, δίχως ανταποδοτικότητα, καταντάς να τρέχεις πίσω από τις εξελίξεις και τους άλλους.