Europa League: Και στο τέλος κερδίζει η Σεβίλλη και ο Ζοσέ Μουρίνιο. Αυτή η διοργάνωση είναι φτιαγμένοι για τις δύο οντότητες.
Η μία έχει… βαρεθεί να σηκώνει το τρόπαιο. Πέτρα δικέφαλους έχουν κάνει οι παίκτες της τα τελευταία δεκαέξι χρόνια με έξι κατακτήσεις (2006,2007, 2014-2016, 2020).
Ο άλλος, μάστερ του αμυντικού παιχνιδιού, προφέσορας στο να αναλαμβάνει μεγάλες ή μικρομεσαίες ομάδες και να τις οδηγεί σε τρόπαιο.
Οι δρόμοι της Σεβίλλης και του Μουρίνιο θα διασταυρωθούν στο Arena Puskas της Βουδαπέστης (31/5) με φόντο το τρόπαιο της δεύτερης τη τάξει ευρωπαϊκής διοργάνωσης.
Πως έφτασαν εκεί; Απλά πράγματα. Το 1-0 που είχε η Ρόμα ως προίκα από το πρώτο παιχνίδι με την Μπάγερ Λεβερκούζεν αποδείχτηκε χρυσάφι.
Όσο για τη Σεβίλλη, τι κι αν η Γιουβέντους προηγήθηκε; Το DNA των Σεβιγιάνων στο UEFA Europa League τους επιτάσσει να κερδίζουν ακόμα κι αν δεν είναι καλοί.
Europa League: Μαεστρία από Special One – Μια απ’τα ίδια για Σεβίλλη
Μήτηρ, επανάληψη πάσης μαθήσεως, έλεγαν οι πρόγονοί μας, αλλά στην περίπτωση της Σεβίλλης, μάλλον κουράζει. Η Γιουβέντους προσπάθησε να πάρει την πρόκριση στο Σάντσεθ Πιθχουάν, αλλά τελικώς το μόνο που κατάφερε ήταν να στείλει το ματς στην παράταση.
Ο Λαμέλα ήταν ο άνθρωπος του αγώνα. Δύο γκολ που έφεραν τούμπα τη σειρά και έδωσαν στους Ανδαλουσιάνους να πανηγυρίσουν.
Παράλληλα, λίγο βορειότερα, στο Λεβερκούζεν, η ποδοσφαιρική κυνικότητα του Μουρίνιο έκανε τη διαφορά. Εξαιρετική αμυντική λειτουργία που αποσυντόνισε τις ασπυρίνες και τελικώς η πρόκριση κατέληξε στους τζαλορόσι.
Ξανά back to back τελικός για τον Ζοσέ, ο οποίος μετά το 2003 και την Πόρτο, το κάνει με τους Ρωμαίους.
Τελικώς, μήπως ο Special One θα έπρεπε να επιστρέψει σε έναν πιο απαιτητικό κλαμπ;