Γουλβς: Καμία σχέση με Άρσεναλ, πολύ καλύτερη ομάδα

Είναι λογικό να μη γνωρίζουν οι περισσότεροι τι εστί Γουλβς. Είναι επίσης λογικό να γίνεται η σύγκριση με την Άρσεναλ. Ο Ολυμπιακός καλείται να κάνει άλλη μία υπέρβαση, μόνο που αυτή τη φορά ο πήχης είναι πολύ πιο ψηλά.

Σύμφωνοι, δεν έχει φανέλα η Γουλβς, όπως λένε κάποιοι. Δεν έχει… Ομπαμεγιάνγκ ή Λακαζέτ (αν και διαθέτει παικταράδες που απλώς δεν είναι τόσο γνωστοί), αλλά έχει ομάδα. Η Άρσεναλ είχαμε αναφέρει στην ανάλυσή μας ότι είναι ένα πολύ προβληματικό σύνολο. Οι «λύκοι», από την άλλη, είναι αξιοθαύμαστο.

Για πολλούς θα έπρεπε να είναι παράδειγμα η ομάδα του Νούνο Εσπίριτο Σάντο. Ξεκίνησε αυτό το εγχείρημα πριν από σχεδόν τρία χρόνια. Ανέβηκε για πλάκα από την Championship στην Premier League και πέρυσι εξασφάλισε και ευρωπαϊκό εισιτήριο. Φέτος ξεκίνησε άσχημα γιατί δεν μπορούσε να συνηθίσει και το Europa League. Μόλις βρήκε τον τρόπο να διαχειριστεί και τις δύο διοργανώσεις, είδαμε ξανά την ομάδα που πέρυσι εντυπωσίαζε στην Αγγλία. Παλεύει για την ευρωπαϊκή διάκριση και ταυτόχρονα για την έξοδο στο Champions League.

Ο ορισμός της ομάδας του προπονητή και ταυτόχρονα ο ορισμός της ομάδας που αποτυπώνεται περίτρανα η ισχύ των μάνατζερ σήμερα. Του κορυφαίου για την ακρίβεια, Ζόρζε Μέντες. Ήταν εκείνος που όταν άλλαξε το ιδιοκτησιακό καθεστώς, συμφώνησε άτυπα να έχει λόγο στον σχεδιασμό. Έπεισε παίκτες όπως οι Νέβες, Μουτίνιο και Πατρίσιο να πάνε εκεί, εκπροσωπεί τον Νούνο, όπως και τους Ποντένσε, Ζότα και Νέτο. Με λίγα λόγια, βοήθησε στην κατακόρυφα ανοδική πορεία των «λύκων».

Τη βολεύουν οι μεγάλοι

Όσοι θα είδαν το Σάββατο (7/3) το ματς με την Μπράιτον, ενδεχομένως να απογοητεύτηκαν. Ειδικά εάν έβλεπαν για πρώτη φορά τη Γουλβς. Δεν θα γνώριζαν, άλλωστε, πως με τους «γλάρους» αγνοεί τη νίκη εδώ και έξι ματς. Ούτε ότι κόντρα σε αυτή την ομάδα η Γουλβς μετρούσε στο γήπεδό της τέσσερα ματς χωρίς να σκοράρει. Κοινώς η Μπράιτον είναι ο κακός της δαίμονας.

Συν τοις άλλοις, δεν ταιριάζουν τα εύκολα στην ομάδα του Νούνο. Πέρυσι, στην πρώτη της σεζόν στην Premier League, υποχρέωσε όλους τους μεγάλους σε τουλάχιστον ένα στραβοπάτημα. Ακόμα και τη Λίβερπουλ, από την οποία έχασε και στα δύο ματς του πρωταθλήματος, την απέκλεισε στο Κύπελλο. Ταυτόχρονα, όμως, κατάφερε να ηττηθεί δύο φορές από την τελευταία και κάκιστη Χάντερσφιλντ.

Αυτό ακριβώς τα λέει όλα για το τι ομάδα είναι η Γουλβς. Μπορεί να σε σκοτώσει, αν βρει χώρους. Χάνει δύσκολα από οποιονδήποτε, αλλά αντιμετωπίζει προβλήματα κόντρα σε κλειστές άμυνες. Εάν την μπλοκάρεις, θα δυσκολευτεί να βρει φάσεις. Ωστόσο, δεν έχει κανένα πρόβλημα με το να περιμένει, να αφήσει την μπάλα και να πάει για την ισοπαλία, εάν διαπιστώσει πως ένα ματς δεν της βγαίνει.

Έχει και ένα ακόμη χαρακτηριστικό. Ο προπονητής της σπάνια αλλάζει ενδεκάδα. Ειδικά πέρυσι, όταν δεν υπήρχε το Europa League, πήγαινε σχεδόν πάντα με τους ίδιους. Αυτούς ξέρει, αυτούς εμπιστεύεται. Σας θυμίζει μήπως κάτι; Ίδιας σχολής είναι με τον Πέδρο Μαρτίνς, λογικό να έχουν κάποια κοινά στοιχεία.

8 – Since their promotion in 2018, Wolves are unbeaten in each of their eight Premier League games in London (W3 D5) – it’s their longest unbeaten run in the capital in the top-flight since a run of 11 between 1972 and 1974. Gains. pic.twitter.com/x18bwt2bZg

— OptaJoe (@OptaJoe) March 1, 2020

Σταθερή η τριάδα, αλλά δύο τα συστήματα

Το σήμα κατατεθέν των «λύκων» είναι η τριάδα στην άμυνα. Δεν «σπάει» ποτέ αυτό. Το μόνο που μπορεί να αλλάξει είναι το αν θα υπάρχουν τρία χαφ ή δύο. Άλλες φορές βλέπουμε δηλαδή το 3-5-2 με τους Χιμένες και Ζότα στην επίθεση και άλλες το 3-4-3. Στο δεύτερο ο Ζότα πάει συνήθως αριστερά και ο Τραορέ δεξιά.

Τα στόπερ της Γουλβς είναι πολύ μαχητικά, δυνατοί στον αέρα και γενικά αθλητικοί. Με την μπάλα χαμηλά, όμως, έχουν τα προβλήματά τους. Ο Κόαντι είναι ο κλασικός τύπος που δίνει το 101%, ο Μπολί ένα θηρίο και ο Σαΐς, που φέτος παίζει περισσότερο, ο λιγότερο καλός.

Ανεξάρτητα από το σύστημα τα δύο μπακ γίνονται εξτρέμ, ενώ η σημαντική αλλαγή παρατηρείται στα χαφ. Με το 3-5-2 η Γουλβς είναι πιο ισορροπημένη στη μεσαία γραμμή. Σχηματίζει ένα ανάποδο τρίγωνο με τελευταίο τον Νέβες και οι χαφ έχουν μικρές αποστάσεις μεταξύ τους. Πιέζουν πολύ την μπάλα, ψάχνουν το γρήγορο κλέψιμο και τη μακρινή μεταβίβαση. Ο Ντεντόνκερ δίνει ύψος και πατάει περιοχή, ενώ ο Μουτίνιο είναι ο ιθύνων νους. Στημένα, κάθετες και διαγώνιες μπαλιές η σπεσιαλιτέ του, ενώ σουτάρει όταν μπορεί, όπως και ο Νέβες.

https://www.youtube.com/watch?v=5Z5VX8QnIOM

Αδυναμίες και «κλειδιά»

Ψάχνοντας κανείς για ελαττώματα στη Γουλβς, κάποια τα έχουμε ήδη αναφέρει. Δεν της ταιριάζουν οι ομάδες που παίζουν κλειστά και έχει άμυνα που με την μπάλα κάτω δυσκολεύεται. Στο πρωτάθλημα δεν έχει δεχτεί γκολ στα τέσσερα από τα πέντε τελευταία ματς, αλλά αυτό είναι η εξαίρεση. Ποτέ δεν θα διασυρθεί, αλλά δεν κρατάει εύκολα το μηδέν σε σερί ματς.

Στα αρνητικά της και ο τραυματισμός του Γιόνι Κάστρο. Σε καμία περίπτωση ο Βινάγκρε δεν μπορεί να καλύψει το κενό του. Μέτριος αμυντικά, το ίδιο και επιθετικά. Πολύ καλύτερος παίκτης από εκείνον ο Ισπανός.

Αντιθέτως, είναι εκπληκτικός στην άλλη πλευρά ο Ντόχερτι και γι’ αυτό τον ψάχνουν συνεχώς οι συμπαίκτες του ακόμη και με μεγάλες διαγώνιες μπαλιές. Τέσσερα γκολ και δύο ασίστ έχει στο πρωτάθλημα, αλλά η προσφορά του δεν αποτυπώνεται απλά με αυτούς τους αριθμούς. Ανεβαίνει πολύ, γίνεται ακόμη και κρυφός φορ, ενώ παίρνει καλές θέσεις και στα στημένα, ένα από τα όπλα των «λύκων». Νέβες και Μουτίνιο έχουν πολύ καλά χτυπήματα, Μπολί, Κόαντι, Ντόχερτι και Χιμένες είναι καλοί στο ψηλό παιχνίδι και ο Ολυμπιακός γι’ αυτό δεν πρέπει να δώσει πολλές ευκαιρίες με στατικές φάσεις στους Άγγλους.

Ο Τραορέ και οι άλλοι

Κλείνοντας, μεγάλος ντόρος γίνεται για τον Τραορέ. Λογικό γιατί το μάτι σου πέφτει αμέσως εκεί. Ο Ισπανός έδειξε κόντρα στην Μπράιτον πως δεν είναι καλά. Πώς θα μπορούσε άλλωστε; Έβγαλε τον ώμο του για τρίτη φορά μέσα σε λίγο καιρό. Ωστόσο, παραμένει εξαιρετικά δύσκολο το μαρκάρισμά του. Είναι γρήγορος, έχει τρομερή δύναμη και καλή ντρίμπλα. Επίσης σουτάρει εκτός περιοχής, εάν βρει χώρο. Δεν σκοράρει συχνά βέβαια.

Μπορεί να κάνει άνω-κάτω μία άμυνα, αλλά ο πραγματικά παίκτης-κλάσης αυτής της ομάδας στην επίθεση είναι άλλος. Ραούλ Χιμένες λέγεται ο κύριος και αποτελεί την ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία του συλλόγου. Επιθετικός που έχει όλο το πακέτο και κυρίως τη συνέπεια. Σπάνια είναι κακός. Εκτελεί με τα δύο πόδια και το κεφάλι, πιέζει, βγαίνει από την περιοχή για να παίξει 1-2 με τους συμπαίκτες του και είναι δύο χρονιές ο πρώτος σκόρερ.

Συνδυάζεται πολύ καλά με τον Ζότα, έναν αρκετά γρήγορο και δραστήριο παίκτη. Ο Πορτογάλος και πέρυσι και φέτος στο πρώτο μισό έμοιαζε σχεδόν αόρατος. Μετά ανέβασε κατακόρυφα την απόδοσή του. Τώρα είναι σε πολύ καλή κατάσταση και εάν βρει χώρο, θα προκαλέσει πολλά προβλήματα στα στόπερ του Ολυμπιακού.

Τέλος, είτε ξεκινήσουν και οι τρεις είτε οι δύο, ο Ολυμπιακός θα πρέπει να προσπαθήσει να μην πάει η μπάλα σε αυτούς. Πώς γίνεται κάτι τέτοιο; Παίρνεις τις πρώτες μπάλες από τις μακρινές πάσες των αμυντικών και προσπαθείς να μπλοκάρεις τους Νέβες και Μουτίνιο. Εύκολο δεν θα είναι, αλλά οι Πειραιώτες έχουν δείξει φέτος πως μπορούν να κάνουν μικρά θαύματα. Ας έχουμε, όμως, στο μυαλό μας πως η Γουλβς είναι από τις πιο δουλεμένες ομάδες στην Ευρώπη και μία από τις 2-3 χειρότερες κληρώσεις που μπορούσα να έχουν οι «ερυθρόλευκοι».