ΕΠΣ Αχαΐας – Ρόμπολα: Αντί για λουλούδια της πρόσφεραν… ψήφους!

ΕΠΣ Αχαΐας – Ρόμπολα: Συμβαίνουν κι αυτά. Και όταν συμβαίνουν, διότι το απαιτούν οι περιστάσεις, τότε μάλλον τα λουλούδια είναι περιττά και οι ψήφοι είναι πολύτιμοι.

Εν προκειμένω, το νέο δυναμικό στέλεχος της ΕΕ της ΕΠΣ Αχαΐας μάλλον δέχθηκε τους ψήφους με χαμόγελα και περισσή δόση αισιοδοξίας, αφού στις πρόσφατες εκλογές, που πραγματοποιήθηκαν, έβαλε στην άκρη αρκετούς από το αντίθετο φύλλο, παίρνοντας μια θέση, που μέχρι πρόσφατα ήταν αδιανόητη για ποδοσφαιρική Ένωση.

Βέβαια τίποτε δεν ήταν τυχαίο… Ήδη και πριν την εκλογική διαδικασία, με την εν γένει συμπεριφορά της, τόσο εντός κυρίως των γηπέδων, αλλά και εκτός, είχε καταφέρει να στρέψει τα βλέμματα όλων πάνω της.

Και για όσους γνωρίζουν τι εστί Ρόμπολα, τότε στο πρόσωπό της δεν βλέπουν απλά μια γυναίκα, αλλά μια δυναμική προσωπικότητα. Διακρίνουν ένα πρόσωπο που μπορεί να σηκώσει το βάρος οποιασδήποτε ευθύνης και να φέρει εις πέρας, κάθε τι που θα της ανατεθεί. Μην στενοχωριέστε ορισμένοι, η προσθήκη αυτή έγινε, ακριβώς, διότι υπάρχει το κατάλληλο μέγεθος και η κατάλληλη αξία, ώστε να υποστηρίξει, ακόμη και τις πιο δύσκολες αποστολές. Και ήδη η πρώτη της ανατέθηκε και είναι η θέση μέλους της Επιτροπής του γυναικείου ποδοσφαίρου, παράλληλα μ’ αυτή του μέλους της ΕΠΣ Αχαίας. -Είστε η μόνη γυναίκα – μέλος της ΕΕ της ΕΠΣ Αχαϊας.

-Θα τα καταφέρετε;

«Ότι αποφάσεις έχω πάρει στη ζωή μου , δεν είναι εν θερμό. Αλλά πάντα ότι έκανα το έκανα ύστερα από βαθιά περισυλλογή και σκέψη. Το ποδόσφαιρο για μένα είναι πηγή ζωής και έμπνευσης. Είναι ένα άθλημα, που όποιος ασχοληθεί και δοθεί, τότε μπορεί να φανεί χρήσιμος και να βοηθήσει. Δεν είμαι καινούργια στο χώρο! Από μικρή αγάπησα το άθλημα της μπάλας, όσο κανείς.

Θεωρώ πως όταν υπάρχουν τέτοια άτομα, όπως εγώ, που πραγματικά αγαπούν τα αθλήματα και θέλουν να προσφέρουν, τότε θα πρέπει να ανοίγουν διάπλατα οι πόρτες και να τους δίνεται η ευκαιρία. Για το αν τα καταφέρω, πιστεύω πως ο χρόνος θα δείξει. Ότι η γυναίκα πρέπει να υπάρχει σε διοικητικές θέσεις έχει αποδειχθεί από πολλές πριν από μένα. ΘΑΤΣΕΡ, ΜΕΡΚΕΛ, ΓΚΑΝΤΙ και πόσες άλλες γυναίκες. Εγώ απλά θα προσπαθήσω να αποδείξω οτι και στις ΕΠΣ αλλά και στην ΕΠΟ, μια γυναίκα μπορεί να λειτουργήσει εξίσου αποτελεσματικά».

-Οι πρώτες σας εντυπώσεις ποιες είναι; Βλέπετε να υπάρχει διάθεση από την απέναντι πλευρά (αντρική) να βοηθήσει;

«Και ποιος δεν θα ήθελε να δείξει την ευγένειά του και δεν θα ήθελε να φανεί ιππότης, μπρος σε μια γυναίκα, που ήρθε όχι για να δείξει την ομορφιά της, αλλά για να προσφέρει από την πλευρά της στο πολύ δύσκολο έργο των Ενώσεων; Πιστεύω όλοι. Και ήδη αυτό εισπράττω. Θεωρώ πως αυτό έπρεπε να είχε γίνει εδώ και χρόνια. Η παρουσία της γυναίκας, πάντα και διαχρονικά είχε μια άλλη αξία, που άλλη διαφορετικότητα, που καλό κάνει. Είναι εμμέσως πλην σαφώς, ένας… «κυματοθραύστης», που μπορεί στα δύσκολα και όταν υπάρξει διασάλευση της τάξης, να παρέμβει ειρηνικά και με ένα τρόπο ζεστό, να αμβλύνει τις εντάσεις και να αποκαταστήσει την ηρεμία».

-Πως βλέπετε τη θέση μιας γυναίκας σε ένα ανδροκρατούμενο κυρίως χώρο, όπως αυτός των Ενώσεων;

«Πιστεύω πως ωρίμασε ο χρόνος και ήρθε η στιγμή, που και η γυναίκα θα πρέπει να αρχίσει να συμμετέχει πιο ενεργά στο ποδόσφαιρο. Δεν θέλω να μιλήσω για μένα, και κατά πόσο τα έχω καταφέρει, αλλά θεωρώ, πως υπάρχουν δυνατές γυναικείες προσωπικότητες, που μπορούν να σηκώσουν το βάρος αυτών των ευθυνών και μάλιστα με άνεση. Η διορατικότητα και οι έγκαιρες αποφάσεις, που απαιτεί ο χώρος, αλλά και οι περιστάσεις, μου φαίνεται πως υπάρχουν στο γυναικείο DNA. Και άρα εκείνο που απομένει είναι να πειστούν όλο και περισσότερες γυναίκες να ασχοληθούν πιο ενεργά με τη διοίκηση του ποδοσφαίρου. Προσωπικά, επειδή ασχολούμαι αρκετά χρόνια με το ποδόσφαιρο, δεν διακρίνω κανέναν ρατσισμό εκ μέρους των συναδέλφων μου. Αντίθετα, η συμπεριφορά τους είναι υπέροχη και οι περισσότεροι είναι δοτικοί. Πάντως οι ανδροκρατούμενες ΕΠΣ και κατ επέκταση το ανδροκρατούμενο ποδόσφαιρο πλέον εχει εμπλουτιστεί με τη γυναικεία παρουσία. Ξεκινώντας από αθλήτριες, διαιτητές, προπονήτριες,… Άλλο ένα κάστρο πέφτει, αυτό της διοίκησης. Και θα σας αναφέρω μονο ότι η διοικητική και επιχειρηματική καρδιά της FIFA είναι γυναίκα, η FATMA SAMOURA η οποία λαμβάνει όλες τις στρατηγικές αποφάσεις»!

-Το ότι η ΕΠΣ Αχαϊας είναι μια μεγάλη Ένωση σας φοβίζει;

«Απεναντίας. Για μένα είναι μια μεγάλη πρόκληση. Είναι ένα βήμα, σ’ αυτό που γουστάρω και θέλω σαν άτομο. Με εξιτάρουν τα δύσκολα! Θέλω να δοκιμάσω εκείνη την πλευρά της ζωής μου, που όταν έρχεται η ώρα να παλέψει, το κάνω με ιδιαίτερη χαρά. Ο φόβος είναι μέσα στο μυαλό. Το ποδόσφαιρο είναι ένα εγκεφαλικό άθλημα, ακόμη και σε επίπεδο διοίκησης, διότι πάντα πρέπει να προσπαθείς και να αποφασίζεις για το καλό του. Εκείνο που αισθάνομαι και θέλω είναι πρωτίστως να φανώ αντάξια της επιλογής όλων όσοι με προτίμησαν και μου έδωσαν μια θέση στην Ένωση. Η υποχρέωσή μου είναι τεράστια και αυτή ακριβώς την επιλογή θα την τιμήσω δεόντως. Και δεν είμαι από τους ανθρώπους που ξεχνούν εύκολα… Ήρθα για να βοηθήσω κι αυτό θα κάνω».

-Μέλος και της Επιτροπή του γυναικείου ποδοσφαίρου. Δυο ρόλοι από ένα πρόσωπο, η διαχείρισή τους θα είναι εύκολη;

«Τίποτε δεν είναι εύκολο και τίποτε δεν έρχεται έτοιμο στο πιάτο, αν πρώτα δεν μαγειρέψεις. Και το ποδόσφαιρο, επειδή είναι ένας χώρος δύσκολος, με πολλά προβλήματα και πάντα με απρόοπτα, θέλει και απαιτεί δυνατές παρεμβάσεις. Θέλει ανθρώπους που να μην διστάζουν να βάζουν πλάτη, όταν έρχονται τα ζόρια. Αλλά κυρίως όταν βλέπουν τη φωτιά να προσπαθούν να τη σβήνουν και όχι να ρίχνουν λάδι. Πιστεύω, πως θα τα καταφέρω, όπως τα έχω καταφέρει μέχρι σήμερα. Είμαι των επικίνδυνων αποστολών και δεν φοβάμαι την πρώτη γραμμή της μάχης. Είμαι μάχιμη από κούνια».

-Μήπως και μελλοντικά σας δούμε και στον προεδρικό θώκο της ΕΠΟ;

«Γιατί όχι… «Γέλια». Δεν έχει έρθει ακόμη η ώρα και η στιγμή. Θεωρώ πως αυτή η περίπτωση, θα αργήσει κάπως. Δεν έχει ωριμάσει η κατάσταση… Το ελληνικό ποδόσφαιρο, ανεβαίνει ακόμη την ανηφόρα… Δεν έχει φτάσει εκεί που πρέπει. Κι αυτό δεν με κάνει να αισθάνομαι και τόσο άνετα, όπως φαντάζομαι και όλοι μας. Όμως θα προσπαθήσω από τη μεριά μου, να βάλω τα πρώτα λιθαράκια, ώστε σιγά – σιγά και στο πέρασμα του χρόνου, αυτή η σημερινή σκέψη, να γίνει στο μέλλον πραγματικότητα. Το έχω σκεφτεί πολλές φορές, αλλά πάντα προσγειώνομαι και καταλήγω στο συμπέρασμα πως ο δρόμος είναι μακρύς ακόμη».

-Η ενέργεια είναι κάτι που παίρνεις ή πρέπει να προσφέρεις;

«Στο ποδόσφαιρο ότι κάνεις πρέπει μέσα του να έχει την προσφορά. Όσοι κυρίως ασχολούνται με τα διοικητικά. Δεν γίνεται αλλιώς. Όποιος μπαίνει για να παίρνει, τότε μόνον κακό μπορεί να κάνει. Σας διαβεβαιώνω πως υπάρχουν πολλά τέτοια αποθέματα και θέλω να τα καταθέσω. Υπάρχει μεγάλη θέληση, υπάρχει απροσδιόριστη ενέργεια και είμαι εδώ για να μπορέσω από τη μεριά μου, να τα καταθέσω για το καλό του ποδοσφαίρου».

–Τι είναι αυτό που πιστεύετε πως λείπει από το τοπικό ποδόσφαιρο και για ποιο πράγμα θα παλέψετε περισσότερο;

«Το σημαντικότερο με την ευκαιρία του ορισμού μου στην ΕΠΣ Αχαίας ως προέδρου της Υγειονομικής Επιτροπής, είναι το θέμα της υγείας. Της προστασίας των αθλητών, των αξιωματούχων και των φιλάθλων. Άλλη μια πολύ σημαντική έλλειψη από την κοινωνία, γενικότερα θα πω, είναι οι χώροι άθλησης. Και απο το τοπικό ποδόσφαιρο απουσιάζουν οι εγκαταστάσεις, τα γήπεδα.

Λίγα γήπεδα, πολλές ομάδες, μεγάλες φθορές, δύσκολη συντήρηση ή ανακατασκευή. Επίσης για διάφορους λόγους έχει διακοπεί η βοήθεια της Πολιτείας προς τα σωματεία. Μην ξεχνάμε ότι το τοπικό ποδόσφαιρο αναπνέει από το τσέπες και την διάθεση των παραγόντων των ομάδων. Απ’ το τοπικό ποδόσφαιρο τέλος λείπει ο κόσμος του, οι φίλαθλοι. Πρέπει όσοι ασχολούμαστε να προβούμε σε ενέργειες που θα επιστρέψουν τον φίλαθλο στο γήπεδο και θα έχει επιτέλους το τοπικό ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο τον χαρακτήρα της άθλησης, της κυριακάτικης γιορτής, του μοναδικού θεάματος ως βασιλιάς των σπορ.

Όπως προανέφερα ως πρόεδρος της υγειονομικής επιτροπής θα αγωνιστώ για το θέμα της υγείας. Γιατί όλα τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες. Αναμφίβολα μετά το τέλος αυτής της… «ανάκρισης» έμεινε κάτι πολύ σπουδαίο. Πως η Αριστέα Ρόμπολα είναι μια προσωπικότητα, που πρωτίστως μπήκε στο ποδόσφαιρο για να βοηθήσει, αλλά και παράλληλα να βάλει το λιθαράκι της, την ενέργειά της, αλλά και τη μεγάλη της αγάπη, προκειμένου το τοίχος του ερασιτεχνικού – τοπικού ποδοσφαίρου να παραμείνει στέρεο και ανθεκτικό. Και είναι σίγουρο πως το ποδόσφαιρο έχει να κερδίσει πολλά από την παρουσία της.

Παπάγος – Ντόκος: «Τελευταία μου χρονιά αν δεν γίνει το γήπεδο»

Masterchef Παύλος: Περήφανος για τους γονείς του – Δείτε τι έγραψε!

Lockdown: Οι περιοχές που πάνε για κλείσιμο – Πώς μπορούν να το αποφύγουν