Η αλλαγή του Λιονέλ Μέσι στο Παρί Σεν Ζερμέν – Λιόν 2-1 έγινε μέγα θέμα και δημιουργεί απορίες για το μέλλον, κοντινό και μακρινό.
Δεν έδωσε το χέρι στον προπονητή του, τον κοιτούσε γεμάτος θυμό και απορία. Από το περιβάλλον του ποδοσφαιριστή, έβγαινε ως δικαιολογία και αιτιολογία το εξής: Ποτέ μα ποτέ, κι ας του έχει συμβεί ελάχιστες φορές, δεν είναι χαρούμενος όταν αποχωρεί από το γήπεδο πριν από τη λήξη, για τον οποιοδήποτε λόγο. Από το περιβάλλον του γαλλικού κλαμπ έσπευσαν να χαμηλώσουν τους τόνους, επιμένοντας ότι η αλλαγή έγινε καθαρά για προληπτικούς λόγους, καθώς ο Αργεντινός κόουτς θορυβήθηκε όταν είδε τον συμπατριώτη του να πιάνει τα γόνατά του μορφάζοντας από πόνο και δεν θέλησε να τον επιβαρύνει άλλο, να πάρει το όποιο ρίσκο.
Γι’ αυτό άλλωστε -μεταφέρθηκε προς τα έξω ότι- έμεινε εκτός της σημερινής προπόνησης. Μία ή άλλη, γεννάται το ερώτημα: Επιτρέπεται να βγάλεις αλλαγή τον GOAT; Κι ειδικά σε ντέρμπι που μπαίνει στην τελική του ευθεία με αβέβαιη κατάληξη όπως αυτό με τους «λιονέ» (ο Μέσι βγήκε στο 76’ με το σκορ στο 1-1);
Ακόμα είναι «ξένος»
Στα 34 του πλέον, ο Αργεντινός ίσως πρέπει να κάνει ειρήνη με το ότι δεν γίνεται να παίζει παντού και πάντα. Το θέμα είναι αν είναι πρόθυμος να το αποδεχτεί. Ειδικά ενώ βρίσκεται σε ένα καινούριο περιβάλλον και παλεύει ακόμα να προσαρμοστεί, θέλοντας να δείξει, στον εαυτό του πρώτα και κύρια, πως αυτός είναι πάντα το Νο1 εκεί έξω. Δεν είναι (ακόμα;) 100% μέλος του οργανισμού Παρί Σεν Ζερμέν.
Το φανερώνει και η αντίδρασή του όταν ο Μάουρο Ικάρντι, στο 90’+2’, πέτυχε το νικητήριο τέρμα. Δεν σηκώθηκε με τη μία από τον πάγκο, σε αντίθεση με όλους τους υπόλοιπους, και όταν το έκανε, φάνηκε πως το έπραξε μόνο και μόνο για να προστατεύσει τη δημόσια εικόνα του. Αυτός ο εγωισμός, η θέληση να είναι στην κορυφή, ήταν από τα βασικά στοιχεία που οδήγησαν τον Αργεντινό σούπερ σταρ να γίνει αν όχι ο καλύτερος, ένας από τους καλύτερους ever. Είναι λογικό συνεπώς να μην χαίρεται όντας εκτός «πρώτης γραμμής». Παραμένει, όμως, προβληματικό αν το αναγάγουμε σε ομαδικό επίπεδο.
Ποτσετίνο, εδώ σε θέλω!
Η Παρί, σε αυτό το πρώτο της στάδιο στη σεζόν 2021-22, δεν έχει σχέση με τη Dream Team που διαφημίστηκε, που μας υποσχέθηκε. Φάνηκε ιδιαίτερα στο Champions League, κόντρα στην Κλαμπ Μπριζ, όταν ο κόσμος πήγε να δει τους Μέσι – Νεϊμάρ – Εμπαπέ και τελικά έμαθε τους Ντε Κέτελαρε – Λανγκ. Φάνηκε και κόντρα στη Λιόν, η νίκη ήρθε μόλις στις καθυστερήσεις και δεν αποδίδει δικαιοσύνη. Κι όσο δεν προκύπτει χημεία και ισορροπία, τόσο θα διαιωνίζεται αυτή η εικόνα. Ο Ποτσετίνο είναι ταυτόχρονα τυχερός και άτυχος. Έχει παιχταράδες υπό τις οδηγίες του, αλλά και παράλληλα τεράστια «εγώ» που θέλουν την ειδικότερη των διαχειρίσεων. Από το αν θα καταφέρει να φανεί αντάξιος των απαιτήσεων, θα κριθεί ενδεχομένως και το μελλοντικό αποτύπωμα στην ιστορία αυτής της παριζιάνικης βερσιόν των σούπερ σταρ.
