Ο Γκερντ Μίλερ έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 75 ετών. Ένας θρύλος του παγκοσμίου φουτμπόλ, ένας φορ που χάραξε την ιστορία της θέσης.
Είναι ωραίο, αν και ελάχιστα ρεαλιστικό, να σκέφτεται κανείς ότι είχε συνείδηση του τι συνέβη. Καθότι ήταν ο μόνος που (θα) μπορούσε να εκτιμήσει πλήρως το επίτευγμα του Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι. Το πόσο τιτάνιο δύσκολο ήταν δηλαδή αυτό που κατάφερε ο Πολωνός, «παίρνοντάς» του το ρεκόρ σκοραρίσματος σε μια σεζόν στην Bundesliga με 40 γκολ, που κρατούσε από την περίοδο 1971-72. Στην πραγματικότητα, χτυπημένος βαριά τα τελευταία 6 χρόνια από τη νόσο Αλτσχάιμερ, ο Γκερντ Μίλερ είχε χάσει κάθε επαφή με το περιβάλλον. Η γυναίκα του, Ούσι, είχε περιγράψει με ιδιαίτερα φορτισμένο τόνο το πώς ο άνδρας της ήταν και δεν ήταν ακόμα εν ζωή σε ένα γηροκομείο λίγο έξω από το Μόναχο. Μας είχε επίσης προϊδεάσει για το αναπόφευκτο του τέλους, στο κοντινό μέλλον. Δεν ήρθε λοιπόν απότομα η είδηση του χαμού του, στα 75 του χρόνια. Αυτό, βέβαια, δεν την κάνει λιγότερο στενάχωρη.
Ο… χοντρός που έγινε «Bomber»
«Έφυγε». Ναι. Αλλά δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Ευλογημένος με μια απίστευτη αίσθηση του χώρου και του χρόνου, έβλεπε τα γκολ εκεί που οι άλλοι δεν φανταζόντουσαν καν την πιθανότητα. Το περιγράφουν απόλυτα τα 566 τέρματα που κατέγραψε σε 607 εμφανίσεις με την Μπάγερν Μονάχου (1964-79), τα 365 εξ αυτών στην Bundesliga. Τα 68, σε 62 ματς με την εθνική Γερμανίας, μεταξύ αυτών το νικητήριο απέναντι στην Ολλανδία στο Μουντιάλ του 1974. Το παρατσούκλι Der Bomber δεν θα μπορούσε να είναι πιο εύστοχο, περιγραφικό.
Δεν ήταν πάντως εξ αρχής έτσι. Όταν έφτασε στο Μόναχο, το 1964 ο τότε κόουτς, Ζλάτκο Τσαϊκόφσκι – που αργότερα δούλεψε στα μέρη μας, στην ΑΕΚ- δεν εντυπωσιάστηκε. Καθόλου. Βλέποντας έναν αμούστακο 18άρη με κοντά πόδια και χαμηλό κέντρο βάρους, τον αποκάλεσε «χοντρό μικρό Μίλερ». Ήταν όμως ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά που τον έκαναν να βρίσκει δίχτυα με κάθε τρόπο και από κάθε θέση. Εκεί που οι άλλοι αντιμετώπιζαν πρόβλημα, αυτός είχε ήδη βρει τη λύση.
Τα σκοτεινά χρόνια
Κατά τον επίσης εμβληματικό Φραντς Μπεκενμπάουερ μιλάμε για τον «σπουδαιότερο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών για την Μπάγερν. Αυτός είναι η ρίζα για το τι είναι αυτό το κλαμπ σήμερα», για να αναπαράγουμε τα λόγια του Kaiser. Δυστυχώς με το που κρέμασε τα παπούτσια του, ο Μίλερ μπήκε σε ένα «σκοτεινό μέρος». Η αποτυχία του ως επιχειρηματίας (είχε ανοίξει ένα εστιατόριο) και το στοπ από την αγαπημένη του μπάλα τον έκαναν να πέσει στην παγίδα του ποτού. Έγινε αλκοολικός και πέρασε πολύ δύσκολα χρόνια.
Ο Ούλι Χένες ήταν αυτός που τον έσωσε, ο άλλοτε συμπαίκτης του και τότε πρόεδρος της Μπάγερν, τον έπεισε να πάει σε κλινική αποτοξίνωσης και μετά του πρόσφερε δουλειά στην ομάδα, στις αρχές των 90s. Μία διέξοδος που του χάρισε αρκετά όμορφα χρόνια πριν έρθει η αρρώστια. Ας κρατήσουμε άλλες αναμνήσεις από αυτόν. Υπήρξαν άλλωστε τόσο πολλές, εξαιρετικές, από τον πιο αυθεντικό γκολτζή όλων των εποχών…
Διαβάστε επίσης:
Γκερντ Μίλερ: Τα πέντε καλύτερα γκολ του
Αμπραμπατ: Με το «7» στην πλάτη -Το πρώτο του μήνυμα (vid)
Μύκονος: «Στέρεψε» το νερό – Αδειάζουν και οι πισίνες
