Ο πολύς (ο) κόσμος τον έμαθε στο Μουντιάλ, ειδικά μετά το γκολ-ποίημα που πέτυχε στο 4-3 της Γαλλίας επί της Αργεντινής. Αναδείχτηκε το καλύτερο του τουρνουά, τέτοιος συνδυασμός τάιμινγκ, τεχνικής και δύναμης είναι όντως για πρώτο βραβείο. Οι παρατηρητές του γερμανικού ποδοσφαίρου είχαν από πολύ νωρίτερα διακρίνει φλέβα χρυσού στον Μπενζαμέν Παβάρ.
Από τα (τρόπον τινά) αλώνια της Τσβάιτελιγκα ακόμη, όταν πρωτοσυστήθηκε ένα απόγευμα του Οκτωβρίου του 2016, απέναντι στην Γκρόιτερ Φιρτ. Εκανε αμέσως «μπαμ». Ενας αμυντικός που ξέρει (καντάρια) μπάλα. Ενας αθλητής που δεν φοβάται τίποτα και κανέναν. Ενα παλικάρι γεμάτο αυτοπεποίθηση.
Απορίας άξιον πως στη Λιλ δεν είχαν πάρει χαμπάρι τι είχαν, πως άφησαν να τους φύγει. Ισως επειδή, δίχως πιθανώς να το γνωρίζει ούτε ο ίδιος, ο Παβάρ ήταν ανέκαθεν «γερμανόψυχος» (ας μας επιτραπεί ο όρος). Παράταιρο κι αν ακούγεται, αφήνοντας τη χώρα του, βρήκε την πατρίδα του. Η νοοτροπία του, κόλλησε γάντι με την αντίστοιχη γερμανική. Πειθαρχημένος, δυνατός, με διάθεση να γίνεται συνεχώς καλύτερος, να μην ικανοποιείται με όσα πετυχαίνει, να επιζητά συνεχώς το «πιο πάνω».
Ηταν το χειρότερα φυλαγμένο μυστικό του ποδοσφαίρου ότι είχε συμφωνήσει με την Μπάγερν. Πλέον είναι επίσημο. Με τους Βαυαρούς να δίνουν 35 εκατ. ευρώ για να τον κάνουν δικό τους για τα επόμενα πέντε χρόνια, αρχής γενομένης από το προσεχές καλοκαίρι. Η μεταγραφή του αποτελεί το πρώτο κομμάτι του παζλ της νέας εποχής που σταδιακά παίρνει μορφή για το Νο1 κλαμπ της Γερμανίας.
Ο Παβάρ θα βρει στο Μόναχο τους πάνω κάτω συνομηλίκους του, 22αρης-23αρηδες όλοι τους, Γιόσουα Κίμιχ, Νίκλας Ζίλε, Κίνγκσλεϊ Κομάν, Σερζ Γκνάμπρι, Λέον Γκορέτσκα. Πιθανότατα και τον συμπατριώτη του και συμπαίκτη του στην εθνική Γαλλίας Λούκας Ερνταντέζ, λέγεται ότι υπάρχει συμφωνία κυρίων, συγκεκριμένα ότι η Ατλέτικο θα συνεργαστεί απόλυτα το καλοκαίρι από τη στιγμή που η Μπάγερν την σεβάστηκε και δεν ενεργοποίησε τώρα τη ρήτρα αποδέσμευσης (80 εκατ. ευρώ).
Στην (εκλεκτή αυτή) παρέα αναμένεται και ο Κάλουμ Χάντσον Οντόι, θέμα χρόνου μοιάζει η επισημοποίηση της απόκτησής του από την Τσέλσι (αντί 40 εκατ. ευρώ).
Μία εντελώς διαφορετική, νεανική άρα εξ ορισμού πιο ελκυστική Μπάγερν, θα είναι προσεχώς κοντά μας. Μία Μπάγερν που, επιτέλους, αξιοποιεί την τεράστια οικονομική της ισχύ, μετά από χρόνια εθελούσιας λιτότητας, στα όρια της ακατανόητης εμμονής. Η επανάσταση στο Μόναχο είναι εν εξελίξει. Ο Παβάρ δεν είναι παρά μόνο η αρχή.
ΤΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΠΡΟΦΙΛ
Λογίζεται ως στόπερ, στο Μουντιάλ όμως έλαμψε ως δεξί μπακ. Γενικώς είναι δύσκολο, ίσως και άδικο, να περιορίσεις σε καλούπι έναν παίκτη που μπορεί να κάνει πολλές δουλειές στο γήπεδο, αμυντικά και επιθετικά.
Δεδομένα καταγράφει πτωτική πορεία μετά το Μουντιάλ, διαθέτει όμως ένα τεράστιο ελαφρυντικό: η Στουτγάρδη έχει γίνει τόσο μέτρια που λειτουργεί τοξικά για τους παίκτες της, ασχέτως του πόσο καλοί αυτοί (μπορεί να) είναι.
Το ότι παίζει στη δεύτερη χειρότερη άμυνα της Μπουντεσλίγκα, κι όμως, δεν αποτελεί βαρίδι στη συνείδηση του, τόσες φορές πάλεψε μόνος του να σώσει αυτά που δεν σώζονται. Πού θα τον χρησιμοποιήσει η Μπάγερν;
Το πλέον πιθανό στο κέντρο της άμυνας, πλάι στον Νίκλας Ζίλε (ή, γιατί όχι, του Ερναντέζ…), καθώς πληθαίνουν τα δημοσιεύματα που θέλουν προς την έξοδο τους Ζερόμ Μπόατενγκ και Ματς Χούμελς, αμφότεροι αντικείμενο σκληρής κριτικής και στο ηλικιακό κλαμπ των «τα καλύτερα έχουν περάσει».
Μπορεί πάντα να παίξει και δεξί (φουλ) μπακ, δίνοντας παράλληλα την (απελευθερωτική) δυνατότητα στον Κίμιχ να ανεβεί στα χαφ. Ναι, εναλλακτικές υπάρχουν, αρκετές, για τον Νίκο Κόβατς. Αυτό είναι το αβαντάζ, η ευτυχία του να δουλεύεις με πολυσύνθετους, ταλαντούχους, νεαρούς παίκτες.