ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Γιώργος Χριστοβασίλης: Η μετά θάνατον αναγνώριση! Να τον θυμόμαστε, το ελάχιστο ως φόρος τιμής!

Ένας χρόνος από την ημέρα που ο Γιώργος Χριστοβασίλης μας... σιχάθηκε και έφυγε για κάπου καλύτερα, πιο ήρεμα, λιγότερο τοξικά και πιο αξιοκρατικά!
Γιώργος Χριστοβασίλης: Η μετά θάνατον αναγνώριση! Να τον θυμόμαστε, το ελάχιστο ως φόρος τιμής!

Γιώργος Χριστοβασίλης: Η αναγνώριση μετά θάνατο ενός κορυφαίου παράγοντα, εξαιρετικού οικογενειάρχη με αρχές που τείνουν να εκκλείψουν στο ποδόσφαιρο και στην κοινωνία.

Ένας χρόνος από την ημέρα που ο Γιώργος Χριστοβασίλης ξεκίνησε για το μεγάλο ταξίδι. Στα 68 του χρόνια, κουρασμένος το τελευταίο διάστημα, ταλαιπωρημένος από τα «πειράματα» και εν τέλει νικημένος από τον καρκίνο. Τον τελευταίο αγώνα που έχασε. Λογικά όμως θα «σηκώθηκε» ξανά, όπως και όλες τις προηγούμενες φορές που «έπεσε».

Ο εκ των κορυφαίων ιδιοκτητών, αν όχι ο κορυφαίος που είχε στην ιστορία του ο ΠΑΣ Γιάννινα. Αλλά όπως πολλοί, η αναγνώριση έρχεται μετά θάνατον!

Όσοι καταπιαστήκαμε με το ρεπορτάζ του ΠΑΣ Γιάννινα, λίγο – πολύ τον γνωρίζαμε. Ένας ήρεμος άνθρωπος, που ακόμα και στον μεγάλο του εκνευρισμό του, δυσκολευόσουν να τον ακούσεις, αφού η ένταση της φωνής του δεν έπιανε ποτέ κόκκινο!

Με λάθη, τα οποία είχε τον τρόπο, την οξυδέρκεια πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, τις κρίσιμες στιγμές να διορθώσει. Του ασκήθηκε έντονη κριτική στα 15 χρόνια που ήταν στη γέφυρα του «καραβιού» που όταν το ανέλαβε χρωστούσε σε όποιον φορούσε… παπούτσια, διαφωνούσε, θύμωνε, στεναχωριόταν, αλλά ποτέ δεν προέβη σε ακρότητες. Μακάρι το ελληνικό ποδόσφαιρο να είχε 10-15 Χριστοβασίληδες.

Σε ένα πρωτάθλημα «συμμαχιών» και μεγάλων «πολέμων», ο Γιώργος Χριστοβασίλης μιλούσε με όλους.

Το ποδόσφαιρο τον απασχολούσε μέχρι και τις τελευταίες μέρες της ζωής του. Μέσα από το Νοσοκομείο, σε ένα δωμάτιο 3Χ3, όσο μπορούσε, μιλούσε για τον ΠΑΣ Γιάννινα. Μόλις η ομάδα σώθηκε, έφυγε ήρεμος, ανακουφισμενος για άλλη γη, άλλα μέρη. Λίγες ώρες μετά το τελευτάιο παιχνίδι με τον Λεβαδειακό.

Το πρωί της Kυριακής θα τελεστεί το ετήσιο μνημόσυνο του. Να ζήσουμε να τον θυμόμαστε. Το ελάχιστο, ως φόρος τιμής που οφείλουμε να αποδώσουμε σε έναν άνθρωπο που μπορεί για κάποιους να μην μπόρεσε να κάνει το ποδόσφαιρο καλύτερο, αλλά δεν του δημιούργησε και μεγαλύτερα προβλήματα, από όσα ήδη έχει.

Υ.Γ. Να μας συγχωρέσει η οικογένεια Χριστοβασίλη για την δημοσίευση της φωτογραφίας, χωρίς να εξασφαλίσουμε την έγκριση της.

Διαβάσατε το άρθρο με τίτλο «Γιώργος Χριστοβασίλης: Η μετά θάνατον αναγνώριση! Να τον θυμόμαστε, το ελάχιστο ως φόρος τιμής!», όπου αναφέρθηκαν τα παρακάτω #tags (ετικέτες). Για σχετικά άρθρα επιλέξτε #tag.
Post on Facebook Post on X (Twitter) Post on LinkEdin Send this post with WhatsApp Send this post with Viber E-mail Post
Εγγραφείτε στα Σελίδα του του Sportime στην πλατφόρμα των Google news για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
Νίκος Μαρκάτος

Η καθημερινή του «επίσκεψη» για μια τριετία στο κτίριο της Λ. Αθηνών, όπου στεγάζεται το ΦΩΣ, του κόλλησαν το... μικρόβιο της Δημοσιογραφίας. Δεν υπήρχαν και οι μάσκες τότε! Αφού το σπούδασε το αντικείμενο, άνοιξε πρώτη η πόρτα της ΩΡΑΣ των ΣΠΟΡ. Στη 12ετή διαδρομή του, έκανε στάσεις στην ΚΙΤΡΙΝΟΜΑΥΡΗ ΩΡΑ και στην SportDay. Mέχρι τον Ιούνιο του 2017. Mετά Sportime. Από την πρώτη μέρα της επιστροφής του στα Περίπτερα! Γουστάρει ότι οι περισσότεροι λατρεύουν να... μισούν. Τη διαιτησία!