Η ΑΕΚ δείχνει να πήρε το μήνυμα από τον χαμένο τελικό Κυπέλλου και δείχνει αποφασισμένη μετά την πτώση, να σηκωθεί! Απόδειξη, οι Λιβάι Γκαρσία και Γεβγέν Σάχοφ.
Δεν μόνο κόπο. Δεν θέλει μόνο τρόπο. Θέλει και τα δύο. Καλώς ή κακώς. Αλλιώς, δεν γίνεται. Καλή και άγια η αυτοσυγκράτηση. Γήπεδο χτίζει η ΑΕΚ ποντάροντας, χρόνια τώρα, στο να μην απλώνει τα πόδια της μακρύτερα από εκεί που πιάνει το πάπλωμα. Σεβαστό. Θεμιτό. Και εν πολλοίς, δεκτό.
Άλλο αυτό όμως, άλλο το να βαυκαλίζεσαι πως έτσι καλύπτονται αποστάσεις. Υπό αυτό το πρίσμα, ο χαμένος τελικός του περασμένου Σαββάτου ήταν άκρως επιμορφωτικός. Και κυρίως, χρήσιμος. Ο Ολυμπιακός, ο Ολυμπιακός των τεσσάρων, βία πέντε βασικών της σεζόν 2020-21 έκανε πλάκα (γιατί αυτό έκανε…) κόντρα στην «Ενωση», η ενδεκάδα της οποίας κάλλιστα θα μπορούσε να λογίζεται ως και η «κανονική» της!
Πριν τη σέντρα, υπήρχε η εντύπωση πως ακόμη και έτσι, φτάνει και περισσεύει για να διεκδικήσει πρωτάθλημα φέτος. Μετά τη σέντρα, αποδομήθηκε τελείως. Λογικό σίγουρα. Όχι όμως αποδοτικό. Το αποδοτικό είναι το κοίταγμα στον καθρέφτη. Στην πραγματικότητα. Αν κάτι περισσεύει, να το κόψεις. Αν κάτι λείπει, να φροντίσεις να το καλύψεις.
Και στους «κιτρινόμαυρους», αυτά που έλειπαν ήταν αυτά που έπρεπε να σηματοδοτήσουν πρακτικά αντίδραση. Ότι το μήνυμα του Βόλου, ελήφθη. Άγνωστη ποδοσφαιρική οντότητα ο Λιβάι Γκαρσία, αλλά οι πάντες τον ήθελαν, οι πάντες δέχονταν πως αυτός μπορεί να προσφέρει ό,τι δεν υπάρχει στα φτερά της ομάδας.
Και ο ιδιοκτήτης, δέχτηκε και αυτός τις εισηγήσεις, αποδέχτηκε την ανάγκη, δεν έκλεισε τα μάτια, δεν περιορίστηκε στην πολιτική που ο ίδιος, απαρέγκλιτα, επιτυχημένα, ευσεβώς εφάρμοσε και έτσι, μετέτρεψε τον νεαρό εξτρέμ στο ακριβότερο απόκτημα της δικής του θητείας και στο ακριβότερο deal όλων των εποχών της ΑΕΚ.
Απαραίτητο. Πολλές φορές τα σήματα που εκπέμπονται είναι σημαντικότερα ακόμη και από την κατάσταση του πομπού. Το σήμα πλέον είναι πως η ΑΕΚ πληρώνει. Δεν κολλάει, δεν βάζει ταβάνια, δεν έχει ταβάνια. Και αυτό, μετράει. Και στην αγορά και στον κόσμο και στα αποδυτήρια. Το κυριότερο, είναι απαραίτητο.
Δεν είναι όμως μόνο το φαίνεσθαι, που συνήθως είναι ακριβότερο από το είναι. Για ομάδα που θέλει, που επιβάλλεται να πρωταγωνιστεί μιλάμε. Οπότε, οποιαδήποτε απώλεια, οποιαδήποτε «τρύπα» επιβάλλεται να καλύπτεται. Η δεύτερη, πέραν των άκρων της επίθεσης, που… έχασκε ήταν στο κέντρο. Τρεις και αυτοί ξεζουμισμένοι είχαν απομείνει στη δούλεψη του Καρέρα.
Ο Σιμάνσκι θα φτάσουμε χειμώνα να γυρίσει, ο Γαλανόπουλος εμφανώς δεν είναι στο 100% και – κακά τα ψέματα – κανείς δεν ορκίζεται για το πότε και πως θα φτάσει εκεί. Επιβεβλημένη μια προσθήκη, έγινε. Από αυτές που δεν γεμίζουν το «μάτι», δεν καλύπτουν οκτάστηλα στα πρωτοσέλιδα, αλλά ρωτήστε και τον ΠΑΟΚ, τον Λουτσέσκου, πόσο καταλυτικός ήταν ο ρόλος του Γεβγέν Σάχοφ στην προ διετίας κατάκτηση του νταμπλ για τον Δικέφαλο του Βορρά.
Μ’ έναν σμπάρο λοιπόν, δυο τρυγόνια. Δεν τελείωσε σε καμία περίπτωση το… κυνήγι. Αν πρέπει ο Ιταλός τεχνικός της «Ενωσης» να εφοδιαστεί καταλλήλως για να καλύψει όσο το δυνατόν ταχύτερα το χάντικαπ από τους «ερυθρόλευκους», ένας ακόμη στόπερ, ένας ακόμη δεξιός μπακ θα πρέπει να είναι στο κάδρο της ενίσχυσης. Μπορεί και να είναι. Ειδικά σε ότι αφορά το κέντρο της άμυνας ακούγονται και τα πρώτα ονόματα. Όπως ο Γκάμπριελσεν. Έτσι τουλάχιστον προκύπτει ρεπορταζιακά.
Το σημαντικό εδώ είναι πως η ΑΕΚ, ως οργανισμός, συνολικά, όπως όφειλε, έδειξε αντανακλαστικά. Δεκτή και επιβεβλημένη η κριτική για το τι έγινε ως το περασμένο Σάββατο, αυταπόδεικτη όμως η αναγνώριση για την άμεση αντίδραση. Και αυτό πάντα είναι το πρώτο, απαραίτητο βήμα. Χίλιες φορές δικαιούσαι να πέσεις, περισσότερες να παραπατήσεις και να τρεκλίσεις. Χίλιες και μία όμως επιβάλλεται να σηκωθείς και να ορθοποδήσεις.
Όλες οι ειδήσεις σήμερα από το Sportime