Η Τούμπα που περιμένει καρτερικά λίγους μήνες ακόμη για να “φύγει” και να… αναστηθεί με” νέο πρόσωπο”, γιορτάζει σήμερα τα 59 χρόνια ύπαρξης της ελπίζοντας στα 60 να γίνει ξανά Νέα!
Με τα πρόσωπα να λάμπουν από τα πλατιά χαμόγελα, και τα πειράγματα να διαδέχονται το ένα το άλλο, μαστόρια από κάθε γωνιά της Θεσσαλονίκης έφταναν στα τέλη της δεκαετίας του ’50 στην Τούμπα, στο σημείο που βρίσκονταν το υπό ανέγερση γήπεδο του ΠΑΟΚ.
Τι και αν είχαν κοπιάσει ατέλειωτες ώρες στο γιαπί. Η αγάπη τους για την ομάδα των προσφύγων της βόρειας Ελλάδας, αλλά και η επιθυμία τους να βάλουν κυριολεκτικά το δικό τους λιθαράκι αφιλοκερδώς στη νέα κατασκευή αλλά και στην ιστορία που θα την συνόδευε, ξεπερνούσε κάθε δυσκολία.
Κάπως έτσι χτίστηκε το γήπεδο του ΠΑΟΚ στην Τούμπα, σε σημαντικό βαθμό από τους ίδιους τους φιλάθλους του, αλλά στήθηκε και ο θρύλος για το λαό του που αγαπάει παθολογικά την ομάδα του.
Αυτοί μπορεί να μην γνώριζαν την τέχνη της κατασκευής και πώς να χειρίζονται το πηλοφόρι και το μυστρί, ωστόσο έδιναν τον οβολό τους για να γίνει το γήπεδο, μέσω της αγοράς του «Λαχείου υπέρ ανεγέρσεως του νέου σταδίου του ΠΑΟΚ», το οποίο εξέδωσε δύο φορές η διοίκηση του Συλλόγου.
Από την Έκθεση στην Τούμπα
Σε ένα οικόπεδο απέναντι από τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, στο σημείο που βρίσκεται σήμερα η Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) βρίσκονταν το παλιό γήπεδο του ΠΑΟΚ, ένας χώρος που δεν δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για να μπουν οι βάσεις και να χτιστεί μια μεγάλη ομάδα.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’50 ο χώρος απαλλοτριώθηκε και δόθηκε στο ΑΠΘ προκειμένου να κατασκευαστεί η Θεολογική Σχολή, και η ομάδα των προσφύγων της βόρειας Ελλάδας έμεινε άστεγη.
Τότε η οικογένεια Δεδέογλου, οικογένεια επιφανών ΠΑΟΚτσήδων της Θεσσαλονίκης, δώρισε στην ομάδα το χώρο όπου βρίσκεται σήμερα το γήπεδο στην Τούμπα, και αυτό άρχισε να κατασκευάζεται το 1958. Συνεισέφεραν οικονομικά η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού με το υψηλό για την εποχή ποσό του 1,1 εκατ. δραχμών και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ενώ συγκεντρώθηκε κι ένα σημαντικό ποσό από τις εισπράξεις των αγώνων, όταν ο ΠΑΟΚ αγωνιζόταν ακόμα στο Σιντριβάνι.
Με τα εισιτήρια διαρκείας και τις άλλες εισπράξεις από αγώνες –δηλαδή πάλι με τη συνδρομή του κόσμου του– ο ΠΑΟΚ κατάφερε να αποπληρώσει μέσα σε δέκα χρόνια και το χρέος που δημιούργησε από την κατασκευή του γηπέδου.
Τα εγκαίνια
Η κατασκευή του γηπέδου ολοκληρώθηκε ένα χρόνο αργότερα, και στις 6 Σεπτεμβρίου 1959 πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνιά του.
Ακολούθησε φιλικός αγώνας μεταξύ των δύο δικεφάλων, του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ, ο οποίος είχε και συμβολική σημασία, αφού και τα δύο σωματεία τα ίδρυσαν πρόσφυγες από την Κωνσταντινούπολη.
Για την ιστορία, σε εκείνον τον αγώνα ο Δικέφαλος του Βορρά κέρδισε με 1-0.
Η αρχική χωρητικότητα του γηπέδου της Τούμπας ήταν 20.000 θέσεις, ενώ με το πέρασμα των χρόνων έφτασε ακόμα και τις 45.000. Σήμερα, και μετά την τοποθέτηση των πλαστικών καθισμάτων, η χωρητικότητά του έπεσε στις 28.700 θέσεις.
Η ανάγκη για Νέα Τούμπα
Καθ`όλη τη δεκαετία του `60, η Τούμπα ήταν ένα διαρκές εργοτάξιο. Ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του `60 η χωρητικότητα έφτασε τις 30 χιλιάδες, και στις 19 Μαρτίου του 1967 σε έναν αγώνα με τον Ολυμπιακό (σκορ 2-0) έσπασε για πρώτη φορά το φράγμα των 30 χιλιάδων εισιτηρίων ( 31.504).
Στις αρχές της δεκαετίας του `70 οι απαιτήσεις του ΠΑΟΚ αύξησαν την χωρητικότητα στις 45 000 θέσεις! Ήταν το αποκορύφωμα της ΠΑΟΚτσήδικης θέλησης, που κάτω από τεράστιες αντιξοότητες ξεκίνησε περίπου 10 χρόνια νωρίτερα την προσπάθεια για το μεγάλο όραμα.
Το 1978 με τον μεγάλο σεισμό στην Θεσσαλονίκη, η Τούμπα, σαν ανοιχτός και ασφαλής χώρος, φιλοξένησε τους σεισμόπληκτους της περιοχής, ενώ τα προβλήματα που δημιούργησε η ισχυρή δόνηση τον Ιούλιο του 78, έφερε και συνέπειες στο ίδιο γήπεδο. Στις 22 Μαρτίου του 1980 ένα απόγευμα Σαββάτου, κατέρρευσε η θύρα 8 χωρίς θύματα αφού έπεσε στην διάρκεια μιάς “νεκρής” μέρας.
Ο ΠΑΟΚ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει προσωρινά το γήπεδο του και να μετεγκατασταθεί στο Καυτανζόγλειο αλλά και στο γήπεδο Χαριλάου.
Παράλληλα με την επέκταση των κερκίδων, δημιουργήθηκαν κι άλλοι χώροι για αξιοποίηση των εγκαταστάσεων, με σπουδαιότερη την κατασκευή γυμναστηρίου κάτω από την θύρα 3. Μέσα στον αγωνιστικό χώρο δημιουργήθηκε κουλουάρ στίβου και γήπεδο μπάσκετ μπροστά από την θύρα 4 . Μια σημαντική στιγμή στην ιστορία της Τούμπας ήταν η τοποθέτηση προβολέων, για την δυνατότητα διεξαγωγής νυχτερινών αγώνων. `Ηταν στις 20 Μαίου του 1970, όταν μάλιστα για τον πρώτο νυχτερινό του αγώνα, ο ΠΑΟΚ προσκάλεσε τη Μίλαν, η οποία ήταν η κορυφαία ομάδα της Ευρώπης (κάτοχος του Κυπέλλου Πρωταθλητριών από το 1969 αλλά και του Διηπειρωτικού). Ο αγώνας, για την ιστορία, έληξε ισόπαλος 0-0.
Με την πάροδο των χρόνων το γήπεδο της Τούμπας, άλλαξε μορφή, όγκο και χωρητικότητα, αντικατέστησε τους προβολείς με πιο σύγχρονους και από το 2004 απόκτησε ένα μεγάλο σύγχρονο κτήριο διοίκησης, με την ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων και την χρήση του γηπέδου σαν ολυμπιακό προπονητήριο ποδοσφαίρου,, όπου στεγάστηκαν οι πολυποίκιλες υπηρεσίες του συλλόγου, δημιουργήθηκαν θέσεις VIP και φιλοξενήθηκαν τμήματα της ομάδας ακόμα και των άλλων αθλημάτων, μέχρι να κατασκευαστεί το Κλειστό γήπεδο στην Πυλαία, όπου πήρε τα τμήματα μπάσκετ και βόλεϊ.
Η χωρητικότητα του γηπέδου μειώθηκε από 45.000 στις 28.000 καθώς οι προδιαγραφές ασφαλείας επέβαλαν αλλαγές και τοποθέτηση καθισμάτων ώστε να υπάρχουν διάδρομοι και ζώνες που οδηγούν στους κοινόχρηστους χώρους. Παρ’ όλα αυτά το γήπεδο Τούμπας, πέρα από την ιστορικότητα του και τον συμβολισμό του για τον κόσμο του ΠΑΟΚ παραμένει ένα παρωχημένο κατασκευαστικά γήπεδο, με λιγοστές θύρες, περιορισμένα πάρκινγκ αυτοκινήτων και ακόμα περισσότερο, ελάχιστες οδικές αρτηρίες για την πρόσβαση και έγκαιρη απομάκρυνση από αυτό.
Πλέον και από τότε που ανέλαβε την ομάδα ο Πόντιος επιχειρηματίας Ιβάν Σαββίδης, όλα είναι έτοιμα τη δημιουργία ενός νέου και υπερσύγχρονου γηπέδου στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα χωρητικότητας 40.000 θέσεων!
Στο Sportime της Παρασκευής (7/9) το περιοδικό της Super League