Σαν σήμερα στις 9 Ιούνιου του 1976 ο Ηρακλής επικράτησε του Ολυμπιακού και κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας σε έναν από τους συναρπαστικότερους τελικούς της διοργάνωσης που κρίθηκε στα πέναλτι.
Στον τελικό που κέρδισε ο Ηρακλής, ο Βασίλης Χατζηπαναγής προσέφερε ένα ανεπανάληπτο σόου.
Με τον τίτλο «Χατζηπαναγιά μου!» κυκλοφόρησε αθλητική εφημερίδα της εποχής, μια μέρα μετά τον τελικό Κυπέλλου Ελλάδας της Τετάρτης 9 Ιουνίου 1976 που πραγματοποιήθηκε στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας. Και όχι άδικα.
Ο τελικός είχε χαρακτηριστεί ως ένας από τους συγκλονιστικότερους στην ιστορία του κυπέλλου Ελλάδας. Ο γηραιός προηγήθηκε 2 φορές στην κανονική διάρκεια του αγώνα, ο Ολυμπιακός ισοφάρισε ισάριθμες, στην παράταση ο Ηρακλής προηγήθηκε με 4-2, αλλά εκ νέου οι Πειραιώτες έφτασαν στην ισοφάριση στα τελευταία λεπτά παρ’ ότι αγωνιζόταν με 10 παίκτες. Τελικά σε μία εξ ίσου δραματική διαδικασία των πέναλτι, ο Ηρακλής έφτασε στην κατάκτηση του πρώτου και μοναδικού ως τώρα τίτλου της ιστορίας του.
Ολυμπιακός: Κελεσίδης – Κυράστας, Σιώκος, Γκλέζος, Αγγελής, Καραβίτης, Βιέρα (91′ Βασιλόπουλος), Δαβουρλής, Κρητικόπουλος (46′ Συνετόπουλος), Γαλάκος, Σταυρόπουλος.
ΗΡΑΚΛΗΣ: Φανάρας – Σεντελίδης, Ξανθόπουλος, Χριστοφορίδης, Καλαϊτζίδης, Τουμπόγλου, Κουσουλάκης, Αντονίεβιτς, Χατζηπαναγής, Γκέσιος (113′ Ποντίκης), Πανταζής (80′ Ματσουκατίδης).
Διαιτητής: Λέλος Βαμβακόπουλος
Σκόρερς: 25′ Χατζηπαναγής, 60′ Σιώκος, 72′ Κουσουλάκης, 81′ Βιέρα, 102′ Χατζηπαναγής, 111′ Γκέσιος, 115′ Καραβίτης, 119′ Γκλέζος
(Ο Δαβουρλής απεβλήθη στο 110΄).
Η σειρά των πέναλτι:
Κυράστας (1-0), Σεντελίδης (1-1), Καραβίτης (2-1), Avτονίεβιτς (2-2), Σταυρόπουλος (3-2), Χριστοφορίδης (3-3), Βασιλόπουλος (4-3), Ποvτίκης (4-4), Συνετόπουλος (απόκρουση), Χατζηπαναγής (απόκρουση), Γκλέζος (5-4), Κουσουλάκης (5-5), Σιώκος (απόκρουση), Τουμπόγλου (5-6).
Η εκτέλεση στο πέναλτι του Ποντίκη επαναλήφθηκε, καθώς στην αρχική ο Κελεσίδης απέκρουσε, έχοντας κινηθεί νωρίτερα.
Ο αρχηγός – και ηρωικός στην διαδικασία των πέναλτι – Γρηγόρης Φανάρας, σηκώνει στον ουρανό της Αθήνας το βαρύτιμο τρόπαιο και οι 24.781 θεατές του Τελικού (εκ των οποίων χιλιάδες Ηρακλειδέων) αποθεώνουν εκείνη την μεγάλη ομάδα. Στη Θεσσαλονίκη ξεσπά θύελλα ενθουσιασμού, με φίλους της ομάδας κατά χιλιάδες να σκορπούν έξαλλοι στους δρόμους με σημαίες και άλλα διακριτικά της ομάδας. Το σύνθημα εκείνης της ζεστής βραδιάς του Ιουνίου είναι το περίφημο “Ήτα Ρο Άλφα Κλης, Κυπελλούχος ΗΡΑΚΛΗΣ”! Στο Λευκό Πύργο στήνεται το μεγάλο πανηγύρι μέχρι το πρωί.
Την επόμενη μέρα του θριάμβου, στον τότε αερολιμένα της Μίκρας, υποδοχή ηρώων: 15.000 κόσμου υποδέχεται τους θριαμβευτές και τα μέλη της αποστολής “παραλαμβάνονται” από τους ώμους του κόσμου, από τη σκάλα του αεροσκάφους και επιβιβάζονται στο λεωφορείο. Η πομπή θριάμβου ξεκινά. Σε όλη την διαδρομή, δεξιά και αριστερά κόσμος, ζητωκραυγάζοντας και αποθεώνοντας τον Λες Σάνον και τους ποδοσφαιριστές του, ενώ από τα μπαλκόνια οι Θεσσαλονικείς ραίνουν το λεωφορείο της αποστολής με λουλούδια.
Ηρακλής: Οι πανηγυρισμοί
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Χατζηπαναγής: «Είναι δυνατόν να μένει αναξιοποίητος, αυτός, που γέμιζε γήπεδα;»
Ο θρυλικός «Βάσια» είχε καθοριστική συνεισφορά στην κατάκτηση του τροπαίου από τον «Ημίθεο». Με τις ντρίπλες του εξουδετέρωσε επανειλημμένα την άμυνα του Ολυμπιακού και πέτυχε δύο γκολ και δικαιολογημένα άξιζε να πάρει σπίτι του το τρόπαιο.
Χατζηπαναγής: Το ανεπανάληπτο σόου του:
Ένα όνομα… μια ιστορία!
Ο Χατζηπαναγής γεννήθηκε στην Τασκένδη της τότε Σοβιετικής Ένωσης στις 26 Οκτωβρίου 1954. Οι γονείς του, Κυριάκος και Χρύσα, ήταν Έλληνες πολιτικοί πρόσφυγες με καταγωγή κυπριακή (από την Άχνα της Αμμοχώστου). Ο Βασίλης Χατζηπαναγής ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από τη Δυναμό Τασκένδης και το 1972 πήγε στην Παχτακόρ μέχρι το 1975 που ήρθε στην Ελλάδα για τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Στον Ηρακλή έκανε μεγάλη καριέρα και ήταν σπεσιαλίστας στα γκολ από κόρνερ.
Εκτός από το Κύπελλο Ελλάδας το 1976 με τον Ηρακλή το 1985 κατέκτησε το Βαλκανικό Κύπελλο, επικρατώντας στο διπλό τελικό της ρουμανικής Αργκές Πιτέστι με 1-3, 4-1. Είχε αποφασιστική συμβολή στην πρόκριση στον τελικό και στην κατάκτηση του κυπέλλου, αφού σημείωσε γκολ σε όλους τους γύρους: στο 5-1 του α΄ γύρου επί της Γαλατασαράι, στο 1-0 του ημιτελικού επί της Ανκαραγιουτσού ενώ στο β΄ τελικό, στη Θεσσαλονίκη, πέτυχε το τρίτο γκολ της ομάδας του με πέναλτι.
Την τελευταία του επίσημη εμφάνιση με τον Ηρακλή έκανε στις 26 Οκτωβρίου 1990, την ημέρα των 36ων γενεθλίων του, στον αγώνα για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ με τη Βαλένθια. Όσο και αν ακούγεται παράξενο αυτή ήταν η μοναδική συμμετοχή του Χατζηπαναγή σε αγώνα ευρωπαϊκής διοργάνωσης.
Το 2003, με την ευκαιρία του εορτασμού των 50 χρόνων από την ίδρυση της UEFA, ανακηρύχθηκε κορυφαίος Έλληνας ποδοσφαιριστής των τελευταίων 50 χρόνων από την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Επίσης επειδή είχε καταπληκτική τρίπλα πήρε το προσωνύμιο “Νουρέγιεφ της μπάλας”!