Μπορεί να έχουν περάσει 29 χρόνια από το τέλος της καριέρας του όμως μέχρι και σήμερα ο Βασίλης Χατζηπαναγής θεωρείται ο κορυφαίος παίκτης, που έχει βγάλει το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Σαν σήμερα, στις 17 Οκτωβρίου 1991 ο «Βάσια», όπως ήταν το προσωνύμιο, που είχε ο Βασίλης Χατζηπαναγής καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του φορούσε για τελευταία φορά τη φανέλα του αγαπημένου του Ηρακλή, παίζοντας σε ένα φιλικό προς τιμήν του με ομάδα Επιλέκτων, που είχε λήξει 6-5.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Η ατζέντα της ημέρας
Εκείνο ήταν το μεγάλο αντίο του «Νουρέγιεφ της μπάλας», ο οποίος όταν αγωνιζόταν στον Ηρακλή, το «Καυτανζόγλειο» γέμιζε από φίλους του «Γηραιού» και όχι μόνο, καθώς όλοι ήθελαν να τον δουν από κοντά.
Βασίλης Χατζηπαναγής: Από την Τασκένδη με μεταγραφή στην Ελλάδα
Ο «μάγος» της μπάλας γεννήθηκε στις 26 Οκτωβρίου του 1954 στη Τασκένδη ενώ ξεκίνησε την καριέρα του σε ηλικία 17 ετών στην Παχτακόρ του Ουζμπεκιστάν, παίρνοντας τη σοβιετική υπηκοότητα.
Το γεγονός πως αγωνίστηκε στην εθνική ομάδα Νέων της Σοβιετικής Ένωσης, του στοίχισε την ευκαιρία να αγωνιστεί στην Εθνική Ελλάδας. Αυτό είναι ακόμη και τώρα το μεγαλύτερο παράπονο που έχει στην καριέρα του, από την οποία δεν έλειψαν οι τίτλοι και οι προσωπικές διακρίσεις.
Στην Ελλάδα ήρθε τον Δεκέμβριο του 1975, περνώντας αρχικά απαρατήρητος ως μεταγραφή αλλά γρήγορα έγινε πασίγνωστος, αφού οι κινήσεις του μέσα στο γήπεδο προκαλούσαν θαυμασμό και σιγά-σιγά δημιουργήθηκε μύθος γύρω από το όνομά του.
Το 1976 κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος με τον Ηρακλή, νικώντας τον Ολυμπιακό 6-5 στα πέναλτι στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας. Εκεί το όνομά του έγινε γνωστό σε όλους. Την ίδια χρονιά φόρεσε την φανέλα της Εθνικής Ελλάδος σε ένα φιλικό παιχνίδι με την Πολωνία στην Λεωφόρο. Όμως, ήταν και η μοναδική φορά που φόρεσε τη φανέλα με το εθνόσημο, καθώς είχε παίξει στους Νέους της Σοβιετικής Ένωσης.
Φυσικά, οι προτάσεις από τις ομάδες της Αθήνας δεν άργησαν να έρθουν, όμως οι όροι του συμβολαίου του εκείνη την εποχή δεν επέτρεπαν την μεταγραφή του.
Ο κόσμος του Ηρακλή τον λάτρευε και δεν τον άφησε ούτε να σκεφτεί το ενδεχόμενο να πάει σε άλλη ομάδα. Σύλλογοι του εξωτερικού ενδιαφέρθηκαν για την απόκτησή του, όμως οι διοικήσεις των «κυανόλευκων» δεν θέλησαν ποτέ να πάρουν τέτοια απόφαση και ίσως στέρησαν από τον παίκτη μια λαμπρή καριέρα στα ευρωπαϊκά γήπεδα.
Έπαιξε και αποθεώθηκε στη Μικτή Κόσμου
Η μεγαλύτερη στιγμή στην καριέρα του ήρθε στις 22 Ιουλίου του 1984, όταν κλήθηκε στη Μικτή Κόσμου, σε μια αναγνώριση του απαράμιλλου ταλέντου του.
Τότε, αγωνίστηκε ως μέλος της Μικτής, ενάντια στην ομάδα «Κόσμος Ν. Υόρκης» σε φιλανθρωπικό αγώνα υπό την αιγίδα της Unicef, στο Νιου Τζέρσει στο στάδιο «Τζάιαντς». Η Μικτή επικράτησε 3-1, ενώ ο Χατζηπαναγής αγωνίστηκε με τη φανέλα με το νούμερο 13. Μπήκε στο παιχνίδι στο 65’ στη θέση του Κίγκαν, ξεσηκώνοντας τους 40.000 θεατές (εκ των οποίων 15.000 Έλληνες ομογενείς) με τις ενέργειές του.
Στην Μικτή ομάδα συμμετείχαν παίκτες όπως οι Πίτερ Σίλτον, Ζαν Μαρί Πφαφ, Ρούντι Κρολ, Φέλιξ Μάγκατ, Ούγκο Σάντσεζ, Φιγκουερόα, Φραντς Μπεκενμπάουερ, Κέβιν Κίγκαν, Μάριο Κέμπες, Ντομινίκ Ροστό, αλλά και ο Θωμάς Μαύρος της ΑΕΚ.
Ο Βάσια ήταν ο μοναδικός από όλους εκείνους τους παίκτες, που προερχόταν από μια ομάδα όπως ο Ηρακλής, που δεν συμμετείχε σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, ούτε είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στο πρωτάθλημα.
Ο Βασίλης Χατζηπαναγής παρέμεινε μέχρι το τέλος της καριέρας του στον «Γηραιό» και είπε το αντίο στο παιχνίδι του Κυπέλλου UEFA με αντίπαλο την Βαλένθια τον Οκτώβριο του 1990, σε ηλικία 37 ετών. Παρέμεινε στο ρόστερ ως το τέλος της σεζόν και τον Οκτώβριο του 1991 αποχαιρέτισε οριστικά τα γήπεδα.
Το 2003 ψηφίστηκε ως ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής των τελευταίων 50 χρόνων στην Ελλάδα. Το ταλέντο του Χατζηπαναγή είναι αξεπέραστο, καθώς έχει μείνει στην ιστορία με τα εννέα (!) γκολ που έχει σημειώσει με απευθείας εκτέλεση κόρνερ και δίκαια του έδωσαν το προσωνύμιο «Νουρέγιεφ της μπάλας».
