Ο Αντουάν Γκριεζμάν έκανε την απόλυτη μεταστροφή μέσα σε ένα χρόνο. Από το γκλάμουρ στο λιτό, από το προκλητικό στο μαζεμένο, από το «μένω» στο «φεύγω».
Δεν αντιλέγουμε, οι καιροί επιτάσσουν το καινοτόμο, το εμπορικό. Αλλά αυτό που έκανε πέρυσι μέχρι να πει το «μένω στην Ατλέτικο» ήταν ένα (ριάλιτι) σόου αμφιβόλου αισθητικής, ποιότητας και εν τέλει ήθους. Ένα ντοκιμαντέρ – υπερπαραγωγή, με τίτλο «Απόφαση». Μεγάλης διάρκειας και γεμάτο με άσχετες στιγμές, ήταν «παραγγελιά» του επικοινωνιακού επιτελείου του προκειμένου να καλλιεργηθεί η εικόνα του «καλού παιδιού, του παιδιού της οικογενείας».
Η υποδοχή από Τύπο και φιλάθλους υπήρξε παρόμοια με αυτήν της φετινής τελευταίας σεζόν του Game of Thrones! Αρνητικά και σκληρά σχόλια, κυρίως για το ότι ο Γάλλος επιθετικός έπαιξε με τα νεύρα του κόσμου.
Ο… άλλος Γκριεζμάν
Αυτή τη φορά, ο Γάλλος επιθετικός, αντιλαμβανόμενος την ευθύνη και τη σοβαρότητα των στιγμών, έμεινε πολύ μακριά από κάθε είδους σόου. Επέλεξε να εκφραστεί μέσα από ένα λιτό δίλεπτο βίντεο στα social media. Μετρημένα και διακριτικά, μόνος του, ντυμένος στα μαύρα και με τη στεναχώρια να ντύνει συναισθηματικά τις λέξεις του, ανακοίνωσε ότι θα φύγει από τους «ροχιμπλάνκος». Προσπαθώντας να το κάνει κάπως πιο εύπεπτο, στάθηκε στο πόσο υπέροχα ήταν όσα έζησε στα 5 του χρόνια ως Μαδριλένος και πόσο δύσκολο θα είναι να φύγει, εν κατακλείδι όμως απαραίτητο.
Γυρνώντας το χρόνο πίσω, βρίσκουμε στοιχεία που μας προϊδέαζαν για τα μελλούμενα. Κυρίως ότι στο συμβόλαιο που υπέγραψε είχε μπει ειδικός όρος σύμφωνα με τον οποίο η ρήτρα αποδέσμευσης θα διαμορφωνόταν, από 1ης του προσεχούς Ιουλίου, στα 120 εκατ. ευρώ (από 200). Αναλογιζόμενοι τα ύψη που έχουν φτάσει οι τιμές στο ποδόσφαιρο, ήταν το παράθυρο που είχε αφήσει ανοιχτό. Ο προάγγελος αυτού που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «Απόφαση Νο2: η μεταστροφή».
Οι λόγοι της φυγής
https://www.youtube.com/watch?v=0L48JEohKVk
Γιατί όμως αυτή η αλλαγή; Κυρίως επειδή αλλιώς τα φανταζόταν (το καλοκαίρι) και αλλιώς τα βρήκε. Εζησε μια ομάδα αποδυναμωμένη, ψυχολογικά κουρασμένη. Η άμυνα ήταν πάντα το «ευαγγέλιο» της Ατλέτικο, όμως πάντα είχε και κάτι εξόχως ενδιαφέρον να παρουσιάσει συνδυαστικά μεσοεπιθετικά. Οχι και φέτος.
Ο τρόπος παιχνιδιού παραέγινε συντηρητικός, η ανάπτυξη προβληματική και η έλλειψη ιδεών, κραυγαλέα. Δεν πας πουθενά έτσι. Αποδείχτηκε. Ο αποκλεισμός από τη Γιουβέντους στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ κι ενώ υπήρχε το έξτρα δέλεαρ-αβαντάζ του εντός έδρας τελικού (στο «Γουάντα Μετροπολιτάνο») ήταν μια τεράστια απογοήτευση.
Προσθέτουμε ότι ποτέ πρακτικά η «Ατλέτι» δεν έπεισε ότι μπορεί να «κλέψει» το πρωτάθλημα από την Μπαρτσελόνα, μαζί και τον ταπεινωτικό αποκλεισμό στο Κόπα ντελ Ρέι από την Τζιρόνα και περιγράφεται το πλαίσιο μιας κάκιστης χρονιάς.
Ο μεγάλος στόχος του Γάλλου σταρ είναι η κατάκτηση τίτλων, ειδικά του Τσάμπιονς Λιγκ και ένιωσε ότι στο ορατό μέλλον δεν θα το κατάφερνε, μένοντας στους «κολτσονέρος».
Στο αγωνιστικό ήρθε να προστεθεί το ανθρώπινο. Ο 28χρονος Γάλλος δεν ήταν καθόλου ο ίδιος αφότου έμαθε ότι δεν θα συνεχίσει στην Ατλέτικο ο Ντιέγκο Γκοδίν. Με τον Ουρουγουανό στόπερ δένονται με αδελφική φιλία, έχουν κουμπαριάσει μάλιστα, του έχει βαφτίσει την κόρη.
Ο ίδιος ο «Γκριζού» θεωρεί εαυτόν ολίγον Ουρουγουανό, γι’ αυτό άλλωστε δεν πανηγύρισε στα προημιτελικά του περσινού Μουντιάλ το γκολ που πέτυχε απέναντι στη «σελέστε». Δεν είναι προφανώς τυχαίο ότι λίγα 24ωρα αφότου τον Γκριεζμάν πήραν τα δάκρυα κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που ο φίλος του επισημοποίησε τα καθέκαστα, είπε κι αυτός το δικό του «αντίο». Και έρχονται κι άλλα…
Η Μπάρτσα με Γκριεζμάν
Για την «Equipe» δεν χωρά καν αμφιβολία ότι η νέα σελίδα στην καριέρα του Γκριεζμάν θα είναι η Μπαρτσελόνα. Η γαλλική εφημερίδα μάλιστα πήρε να σχεδιάζει και πιθανά συστήματα με τον συμπατριώτη της στην «μπλαουγκράνα» ενδεκάδα. Μπάγερν και Παρί Σεν Ζερμέν φέρονται επίσης να προσπαθούν, αλλά μοιάζει χαμένη μάχη.
Είναι ένα θέμα πώς θα τον υποδεχτούν οι οπαδοί των Καταλανών. Δεν έχουν ξεχάσει το περσινό «άκυρο», δεν το έχουν συγχωρέσει. Το ότι ο παίκτης μετάνιωσε, δεν τους λέει τίποτα τούτη την ώρα. Αν αρχίσει βέβαια να παίζει όπως ξέρει και μπορεί, τότε το μίσος θα γίνει, σίγουρα, αγάπη. Πολύ γρηγορότερα από όσο πήρε στον «Γκριζού» να αλλάξει μυαλά και γνώμη.
