Δεν ήταν απλό, ούτε ωραίο στο μάτι. Στην πραγματικότητα ήταν μία μέτρια εμφάνιση.
Χρειάστηκε άλλωστε λίγο περισσότερο από ώρα (62’ συγκεκριμένα) μέχρι να έρθει ένα γκολ κόντρα σε μια παντελώς άτολμη Θέλτα στο «Μπερναμπέου», ενώ μόλις στο 77’ έφυγε οριστικά το άγχος.
Όμως ήταν και ενθαρρυντικό το πρώτο παιχνίδι της Ρεάλ μετά την επιστροφή Ζιντάν.
Το τελικό 2-0 φέρει τη σφραγίδα του: όλες οι επιλογές, του βγήκαν. Βασικά αυτό που έκανε ο «Ζιζού» ήταν να οραματιστεί ένα μέλλον από το παρελθόν.
Στράφηκε σε όσους ήξερε, αυτούς εμπιστεύτηκε. Στην παλιά φρουρά, δηλαδή.Δύο εξ αυτών χρίστηκαν σκόρερ. Ο Ίσκο εν αρχή (παρότι εμφανώς ανέτοιμος λόγω της παρατεταμένης αποχής του), ο Μπέιλ εν συνεχεία. Ο Ουαλός ήταν ίσως ο καλύτερος του γηπέδου.
Πριν πετύχει το 2-0, κατέγραψε δοκάρι (30’) και καλή ευκαιρία (67’), ενδεχομένως το διάστημα που πέρασε μακριά από τονΖιντάν να τον έκανε να εκτιμήσει περισσότερο τον πρώην και νυν προπονητή του, δεν είναι μυστικό ότι δεν τα πήγαιναν ιδιαίτερα καλά μεταξύ τους.
Θα χρειαστούν (πολλά) περισσότερα
Εννοείται ότι αυτό δεν ήταν παρά μια πρόγευση σε αναμενόμενα feel good κάδρο. Η επαναφορά μιας κάποιας κανονικότητας, ένα στοπ στο σπιράλ του αρνητισμού και μια ευκαιρία στον μαδριλένικο λαό να πάρει ξανά τζούρες χαράς.
Ο «Ζιζού» χειροκροτήθηκε θερμά όταν μπήκε στο γήπεδο, έγινε σύνθημα στους ρυθμούς του Hey Jude των Beatles, ενώ ένα πανό στο νότιο πέταλο αναπαρήγαγε τα λόγια με τα οποία συνδύασε το comeback («Αγαπάω τη Ρεάλ και είμαι ξανά εδώ»).
Το τι πραγματικά όμως θα προσφέρει η επιστροφή αυτή δεν θα κριθεί καν φέτος.
Ο στόχος να μη γίνει χειρότερο κάτι ήδη κακό δεν είναι δα δύσκολα υλοποιήσιμος. Οπότε η νέα προσπάθεια θα ξεκινήσει πραγματικά το καλοκαίρι, με απαραίτητη μια γενναία ανανέωση του ρόστερ.
Θα επηρεάσει αυτό (και) τον Κουρτουά; Πρόωρο ερώτημα, κρατάμε σε αυτό το στάδιο ότι Βέλγος τερματοφύλακας αποτέλεσε το πιο ηχηρό θύμα της νέας τάξης πραγμάτων (από τα παλιά).
Ο Ζιντάν προτίμησε τον Νάβας (που ξέρει και εμπιστεύεται) κάτω από τα γκολπόστ, ο Κοσταρικανός ανταπέδωσε με μία έξοχη επέμβαση, νωρίς στο παιχνίδι, που γλύτωσε τη «Βασίλισσα» απόμεγάλα άγχη.
Όπως έπαιξε και ο Μαρσέλο αντί του Ρεγκιλόν, ο Βραζιλιάνος φουλ μπακ έδωσε την ασίστ στον Μπέιλ και γενικώς έκανε μια πολύ καλή εμφάνιση.
Εξετάζοντάς το συνολικά, μόνο ο Οντριοθόλα δεν ήταν στο περσινό ρόστερ από τους αρχικούς 11 και αυτός πιθανότατα θα έμενε επίσης εκτός αν δεν ήταν τραυματίας ο Καρβαχάλ.
Πάμε λοιπόν παρακάτω. Με τη γνώση ότι δεν υπάρχει καμία εγγύηση επιτυχίας παρά το άστρο που πάντα συνόδευε τον Ζιντάν, ως παίκτη και ως προπονητή.
Θα χρειαστούν περισσότερα, πολύ πιο δύσκολα και απαιτητικά, προκειμένου να γυρίσει ξανά η «Βασίλισσα» στα επίπεδα που την είχε αφήσει και σταδιακά να γίνει καλύτερη.