Από μικρός ονειρευόταν μια καριέρα σαν αυτή του συμπατριώτη του και ιδάλματός του, Ζινεντίν Ζιντάν: Πλούσια σε τίτλους, γεμάτη με στιγμές-«χρυσάφι» και μπολιασμένη με καθολικό σεβασμό. Πλέον, στα 32 του, ο Καρίμ Μπενζεμά μπορεί να υπερηφανεύεται πως όχι μόνο βάδισε δίπλα σε ποδοσφαιρικούς γίγαντες, αλλά ότι έγινε και ένας από αυτούς.
Ο Γάλλος επιθετικός αποτελεί ένα από τα πιο χρήσιμα «γρανάζια» στη μηχανή της Ρεάλ Μαδρίτης. Στην ενδέκατη του σεζόν στους «μερένγκες», ο Μπενζεμά συνεχίζει να γράφει ιστορία. Στο πρόσφατο παιχνίδι με αντίπαλο την Οσασούνα, ο 32χρονος κυνηγός μοίρασε την 133η του ασίστ με τη λευκή φανέλα ξεπερνώντας τον μέχρι πρότινος κορυφαίο της λίστας, Κριστιάνο Ρονάλντο.
Με λίγα λόγια, πιστοποίησε αυτό που όλοι πίστευαν για εκείνον, αλλά το «αθόρυβο» του αγωνιστικό προφίλ δεν επέτρεπε σε κανέναν να ξεστομίσει. Είναι πλέον θρύλος! Ο Καρίμ Μπενζεμά δημιούργησε τον δικό του μύθο σε λειτουργία… σίγασης, αλλά η πόρτα για το πάνθεον της «βασίλισσας» άνοιξε διάπλατα με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο.
Δείτε την ιστορική ασίστ του Γάλλου στο «Ελ Σαδάρ»:
Πρώτος σε ασίστ (133), τέταρτος σκόρερ (240 γκολ) και δέκατος σε συμμετοχές (496). Κατορθώματα που έγιναν με ταπεινοφροσύνη από έναν πραγματικό στρατιώτη που ζούσε στη σκιά των Ρονάλντο και Ράμος υπομένοντας καρτερικά την αναγνώριση.
Μόνο και μόνο για την αφοσίωσή του αξίζει τον απόλυτο σεβασμό από κάθε φίλαθλο. Ωστόσο, οι επιδόσεις του Μπενζεμά ίσως να μην είχαν συμβεί ποτέ, αν την άνοιξη του 2013 δεν είχε πάρει μια πανίσχυρη ψήφο εμπιστοσύνης μαζί με μια ανεπανάληπτη ευκαιρία.
Μπενζεμά: Το 2013, ο Ιγκουαΐν και ο Μουρίνιο
Τότε, εκτυλίχθηκε μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία. Το πρωτάθλημα είχε κριθεί σχετικά νωρίς. Η Μπαρτσελόνα του Μέσι και του αείμνηστου Τίτο Βιλανόβα είχε καθαρίσει τον τίτλο της Πριμέρα, ενώ οι ελπίδες για το πολυπόθητο «decima», το 10ο Champions League, έγιναν θρύψαλα από την Ντόρτμουντ του Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι.
Ο Ζοσέ Μουρίνιο λοιπόν, έχοντας αποτύχει σε τρεις σερί ημιτελικούς στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση γνώριζε πως δεν θα παραμείνει στον πάγκο της «βασίλισσας». Ωστόσο λίγες εβδομάδες πριν αποχωρήσει, όταν και είχε ακόμα λόγο για τον σχεδιασμό της ομάδας, βοήθησε στη λήψη μιας σημαντικής απόφασης, την οποία στήριξε τόσο δημόσια, όσο και στις ιδιωτικές συναντήσεις με τον Φλορεντίνο Πέρεθ. Με τον Ρονάλντο ως το μεγάλο αστέρι της επίθεσης, η διοίκηση των «μπλάνκος» έπρεπε να καταλήξει ποιον εκ των Ιγκουαΐν ή Μπενζεμά θα κρατούσε στο ρόστερ ως… swingman για τα επόμενα χρόνια.
Τα συμβόλαια των δύο συνομηλίκων έληγαν το καλοκαίρι. Οι επιδόσεις του Αργεντινού και του Γάλλου σχεδόν εφάμιλλες. Ίδια γκολ (87), λιγότερες συμμετοχές ο Ιγκουαΐν (163 αντί 183), αλλά περισσότερες ασίστ ο Μπενζεμά (55 έναντι 36 του Αργεντινού). Μια σπαζοκεφαλιά που έλυσε ο Special One, πείθοντας τον τον πρόεδρο της Ρεάλ να επιλέξει τον πρώην άσο της Λιόν ως παρτενέρ του Κριστιάνο Ρονάλντο. «Θα δώσει στη Ρεάλ πολλά περισσότερα από γκολ. Θα γίνει θρύλος».
Με μια τόσο λιτή φράση, ο Πορτογάλος σκιαγράφησε την πορεία που θα είχε ο Γάλλος επιθετικός τα επόμενα επτά χρόνια και δικαιώθηκε στον απόλυτο βαθμό. Ως παίκτης που ναι μεν εκτελεί, αλλά κυρίως που κάνει τους συμπαίκτες του καλύτερους και χαρούμενους. Τόσο επί Αντσελότι, όσο και επί Ζιντάν, άνοιγε χώρους τραβώντας τους αντίπαλους αμυντικούς, ενώ από τα πλάγια ήταν μια αστείρευτη πηγή ασίστ.
Στην πραγματικότητα, ήταν ο παίκτης που έδωσε στην έννοια του δεύτερου φορ μια νέα διάσταση. Ένας αθόρυβος playmaker που κάνει το «βρώμικο» κομμάτι του επιθετικού, αφήνοντας τη χαρά της εκτέλεσης στον έτερο κυνηγό. Δεν ήταν ποτέ η μηχανή των γκολ. Ούτε καν ο πιο φαντεζί παίκτης της «βασίλισσας». Είναι όμως εκείνος που διασφαλίζει ότι όλα στην επίθεση λειτουργούν «ρολόι». Και κάτι τέτοιους παίκτες, οι πραγματικοί ποδοσφαιρόφιλοι, τους αγαπούν λίγο περισσότερο.