Ντιέγκο Σιμεόνε: Είναι ο «Φέργκιουσον» της LaLiga;

Στις 23 Δεκεμβρίου του 2011, ο Ντιέγκο Σιμεόνε διέβη την πόρτα της Ατλέτικο Μαδρίτης και ουδείς περίμενε αυτό που θα ακολουθήσει.

Δέκα χρόνια και τρεις μήνες μετά, ο Αργεντινός προπονητής έχει πετύχει πολλά.

Σημαντικότερή του κατάκτηση; Το ότι εδραίωσε ξανά τους «ροχιμπλάνκος» στο προσκήνιο της LaLiga, ενώ με μικρά, αλλά επίμονα βήματα, τη μεταμόρφωσε σε μια ήρεμη, στα όρια του αθόρυβου, δύναμη στην Ευρώπη.

Δύο συμμετοχές σε τελικούς Champions League (2014, 2016), δύο κατακτήσεις Europa League (2012, 2018), δύο Super Cup Ευρώπης (2012, 2018) και το παλμαρε΄συνεχίζεται στο πλαίσιο της Primera División.

Εκεί, όπου μετέτρεψε σε μόδα και…. ματσαρισμένη κόντρα, την αναμέτρηση του δικού του «Δαυίδ» απέναντι σε δύο «Γολιάθ», την Μπαρτσελόνα και την Ρεάλ Μαδρίτης.

Τα ντέρμπι με τη συμπολίτισσα δεν ήταν πλέον διαδικασία «ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε», αλλά μια δύσκολη αποστολή για τη «βασίλισσα», όπου απαιτείτο αίμα, δάκρυα και ιδρώτας για να επικρατήσει.

Οι δύο τίτλοι (2014, 2021) ενδεχομένως να αποτελούν τα μεγαλύτερα παράσημα του «Τσόλο», ο οποίος συνεχίζει να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να «τσιγκλάει» τους μεγάλους της Ισπανίας και της Ευρώπης.

Ντιέγκο Σιμεόνε: Η διάρκεια και η παρακαταθήκη

Σαν χαρακτήρας, μπορεί κανείς να του προσάψει ότι είναι εμμονικός, προκλητικός και πολλές φορές υπερβολικός σε κάποια θέματα. Ωστόσο, ο δικός του δρόμος είναι καμωμένος με πείσμα, αγωνιστικότητα και αυταπάρνηση.

Αυτά αποτελούν και την παρακαταθήκη που θα αφήσει ο Αργεντινός, όταν αφήσει τον πάγκο των «ροχιμπλάνκος». Βέβαια, ουδείς μπορεί να φανταστεί άλλον να κάθεται στη θέση του, καθώς έχει γίνει ένα με τον σύλλογο που υπηρέτησε κι ως ποδοσφαιριστής και μάλιστα με δύο θητείες.

Πήρε τους Μαδριλένους ως μια μικρομεσαία ομάδα και τους μετέτρεψε σε υπολογίσιμο μέγεθος.

Η επιρροή που έχει στους παίκτες του είναι απαράμιλλη και σίγουρα θυμίζει κάτι από μια θρυλική μορφή της Premier League.

Ο λόγος για τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, ο οποίος στα 26 χρόνια του στον πάγκο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, έγινε ένα μαζί της.

Μπορεί ο Σιμεόνε να μην είναι ούτε στου δρόμου τα μισά για να φτάσει τον Σκωτσέζο, αλλά τηρουμένων των αναλογιών, έχει δημιουργήσει κάτι παρεμφερές.

Σίγουρα δεν έχει να προβάλλει ένα ιδιαίτερο ποδοσφαιρικό επιθετικό μοτίβο, ούτε ακαδημίες, ούτε φιλοσοφία, ούτε ιδέες, ούτε καν απόλυτη κυριαρχία.

Ο τρόπος του Σιμεόνε όμως ποτέ δεν ήταν αυτός. Άμυνα, πάθος και ομάδα, έτοιμη να αφήσει την τελευταία της πνοή στο χορτάρι είναι τα χαρακτηριστικά που θα συντροφεύουν τον οργανισμό της Ατλέτικο Μαδρίτης από εδώ και στο εξής.

Παράλληλα, η τόσο στενή σχέση, με μαθηματική ακρίβεια θα δημιουργήσει μια μίνι κατάρρευση, όταν ο Αργεντινός αποφασίσει να αφήσει το Ουάντα Μετροπολιτάνο. Κάτι αντίστοιχο με τη Γιουνάιτεντ, η οποία εννιά χρόνια μετά, ψάχνει τον διάδοχο του Σερ Άλεξ.

Όπως και να το δει κανείς, είτε αρέσει, είτε όχι το προπονητικό του στιλ, ο Τσόλο είναι ο μακροβιότερος προπονητής στην ιστορία της Ατλέτικο και ο μακροβιότερος προπονητής σε συνεχόμενη παρουσία από την εποχή του Μιγκέλ Μουνιόθ (1960-1974) στη Ρεάλ Μαδρίτης στην Ισπανία.

Μάλιστα, αυτή τη στιγμή, στα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα δεν υπάρχει άλλος σαν κι αυτόν. Γιούργκεν Κλοπ (επτά χρόνια) και Γκουαρντιόλα (έξι χρόνια) είναι σχεδόν το υποδιπλάσιο διάστημα σε Λίβερπουλ και Μάντσεστερ Σίτι.