Ιταλία 1934: Στους… πρόποδες του φασισμού

Ο Μπενίτο Μουσολίνι είχε αντιληφθεί ότι το ποδόσφαιρο αποτελούσε μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αποκτήσει επιπλέον δημοφιλία και να δημαγωγήσει στη χώρα που γέννησε τη φράση «άρτον και θεάματα».

Εύλογα στο συνέδριο της FIFA που έγινε στο Βερολίνο το 1932, ο «Ντούτσε» έβαλε όλα τα μέσα για να αναλάβει τη διοργάνωση η Ιταλία και κατ’ επέκταση να γίνει πιο εύκολο το έργο της κατάκτησης του τροπαίου στην παρθενική συμμετοχή της εθνικής ομάδας.

Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ουρουγουάης δεν διεξήχθησαν προκριματικά, εν αντιθέσει με εκείνο της γειτονικής χώρας, όπου μεταξύ άλλων οι «ατζούρι» απέκλεισαν την Ελλάδα με τη γνωστή σκιερή ιστορία.

Η «σελέστε», πρώτη κάτοχος του τροπαίου, αρνήθηκε να υπερασπιστεί το στέμμα της, αφενός μεν επειδή ήθελε να «εκδικηθεί» τους Ευρωπαίους που σνόμπαραν τη δική της διοργάνωση το 1930, αφετέρου δε γιατί φοβόταν ότι οι κορυφαίοι παίκτες της θα προσηλυτιστούν από τους πλούσιους συλλόγους της «γηραιάς ηπείρου».

Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1934 αποδείχθηκε απολαυστικό για το κοινό, καθώς μπήκαν 70 γκολ σε 17 ματς, ενώ θετικά σχολιάστηκε το γεγονός ότι ο μέσος όρος των θεατών σε κάθε ματς ξεπέρασε τους 20.000.

Αγωνιστικά, οι Νοτιοαμερικανοί (Αργεντινοί, Βραζιλιάνοι) αποδείχθηκαν κατώτεροι των προσδοκιών εξαιτίας και του πολυήμερου ταξιδιού, εν αντιθέσει με τους Ευρωπαίους (Ιταλοί, Τσεχοσλοβάκοι, Γερμανοί, Αυστριακοί).

Ο νικητής

Η Ιταλία. Η οικοδέσποινα ευνοήθηκε από τον νόμο που έδινε άμεσα την υπηκοότητα σε σπουδαίους παίκτες και ψηφίστηκε λίγους μήνες πριν από τη σέντρα. Μόντι, Ντεμαρία, Γκουαρίζι, Γκουαΐτα και Όρσι μετατράπηκαν σε «ατζούρι», ενώ Φεράρι και Μεάτσα έκαναν τη διαφορά. Οι γείτονες σάρωσαν 7-1 τις ΗΠΑ, ανεπισήμως πίεσαν τους Ισπανούς να μην σταθούν εμπόδιο στον επαναληπτικό της προημιτελικής φάσης (1-0 το σκορ), κατόπιν νίκησαν 1-0 την Αυστρία με τον Μόντι να «σβήνει» τον θρυλικό Ματίας Ζίντελαρ και τέλος λύγισαν στην παράταση με 2-1 την Τσεχοσλοβακία.

ΙΤΑΛΙΑ (Πότσο): Κόμπι, Μοντζέλιο, Αλλεμάντι, Φερράρις, Μόντι, Μπερτολίνι, Γκουάιτα, Μεάτσα, Σκιάβιο, Φερράρι, Όρσι.
ΤΣΕΧΟΣΛΟΒΑΚΙΑ (Πέτρου): Πλάνιτσκα, Τστιρόκι, Ζενίσεκ, Κρτσιλ, Τσάμπαλ, Κοστάλεκ, Πουτς, Νέγιεντλι, Σoμπότκα, Σβομπόντα, Γιούνεκ.

Ο τελικός

Περίπου 55.000 θεατές κατέκλυσαν το στάδιο του Εθνικού Φασιστικού Κόμματος και είδαν τον Αντονίν Πουτς να ανοίγει το σκορ στο 71’. Ο Όρσι ισοφάρισε στο 81’ και στην παράταση ο Σκιάβιο με κοντινή προσπάθεια έδωσε στον Μουσολίνι τη χαρά να απονείμει το τρόπαιο στους «ατζούρι».

Ο πρώτος σκόρερ

Ο Όλντριχ Νέγεντλι. Έβαλε το νικητήριο γκολ επί της Ρουμανίας και επί της Ελβετίας, πέτυχε χατ-τρικ επί της Γερμανίας και απέτρεψε τον ακροδεξιό τελικό που ονειρευόταν  ο Μουσολίνι. Να σημειωθεί ότι το δεύτερο από τα τρία γκολ κόντρα στη Γερμανία αναγνωρίστηκε μόλις το 2006, αφού μέχρι τότε είχε πιστωθεί στον Ρούντολφ Κρτσιλ. Επρόκειτο να επιστρέψει στη χώρα που δοξάστηκε για τη διοργάνωση του 1990, αλλά ο θάνατος τον πρόλαβε στις 11 Ιουνίου.

Η έκπληξη

Το Μεξικό πανηγύρισε την πρόκριση μετά τη νίκη του επί της Κούβας, ωστόσο αναγκάστηκε να δώσει ακόμα έναν προκριματικό, λόγω της καθυστερημένης αίτησης συμμετοχής των ΗΠΑ. Η FIFA αποφάσισε να υποδεχθεί αμφότερες τις ομάδες στην Ιταλία και να δώσουν εκεί το… μπαράζ! Οι Αμερικανοί επικράτησαν 4-2 των «Αζτέκων», οι οποίοι έπεσαν θύμα της διπλωματίας που θέλησε να επιδείξει η παγκόσμια ομοσπονδία. Αναφορικά με τις ΗΠΑ ίσχυσε το ρητό «κάλλιο αργά, παρά ποτέ», αν και μετά έχασαν 7-1 από την Ιταλία.

Το γεγονός

Το 1934 διεξήχθη για πρώτη φορά μικρός τελικός, με αντιπάλους τη Γερμανία και την Αυστρία.  Το πρόβλημα ήταν οι δύο ομάδες φορούσαν τα ίδια χρώματα, συνεπώς έπρεπε να γίνει κλήρωση. Εκείνη του Ούγκο Μάισλ έχασε και οι παίκτες της αγωνίστηκαν με τις φανέλες της… Νάπολι, επειδή ο αγώνας έγινε στο «Τζιόρτζιο Ασκαρέλι», τότε έδρα των «παρτενοπέι».

H φωτογραφία

Ιταλία-Αυστρία: Η φράση “πέφτουν κορμιά” βγήκε από τέτοια “κλικ”