Η Νάπολι έχει ελπίδες ακόμα για το σκουντέτο με τον Μαουρίτσιο Σάρι στο τιμόνι αν και δεν την πιστεύει και κανείς ιδιαίτερα. Αυτό είναι πλεονέκτημα για τον κόουτς που λατρεύει να διαψεύδει τους πάντες κάθε φορά που οι πιθανότητες είναι εναντίον του. Έχει έναν δικό του ξεχωριστό τρόπο να αποδεικνύει έμπρακτα ότι όχι μόνο κυνηγάει την μία στο εκατομμύριο αλλά τα καταφέρνει σχεδόν πάντα. Και λέω σχεδόν γιατί το μόνο που δεν έχει καταφέρει ακόμα είναι να πάει το πρωτάθλημα στον νότο.
Στο σπίτι μου οι ποδοσφαιρικές επιρροές ήταν πέρα για πέρα Ιταλικές. Σε αυτό συνέβαλε ότι ο πατέρας μου έζησε για χρόνια στην γείτονα χώρα και σε εποχές που όλοι οι αστέρες περνούσαν απο το Καμπιονάτο. Μέχρι σήμερα, κάθε φορά που θα παω μαζί του γήπεδο να δούμε ματς τύπου ΠΑΟ-Παναιτωλικός ή κάτι χαλαρό στο τοπικό Μεσσηνίας, θα πει: «Καλοί κι αυτοί αλλά κρίμα δεν πρόλαβες να δεις απο κοντά την τροχιά που έπαιρνε η μπάλα όταν την κλωτσούσε ο Πάολο Ρόσι». Επίσης ο καλύτερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών είναι ο Ρομπέρτο Μπάτζιο ασυζητητή.
Μπορεί να ξεχωρίζω λίγο παραπάνω την Γιούβε επειδή ήταν η αγάπη του πατέρα, οφείλω να ομολογήσω όμως ότι είμαι ερωτευμένος με την φιλοσοφία του Μαουρίτσιο Σάρι και ψηφίζω ότι η ζωή πρέπει οπωσδήποτε να τιμήσει με έναν σκουντέτο αυτόν τον κύριο. Το χρωστάει στις επόμενες γενιές που θα διαβάζουν την ιστορία του. Έχει κάνει τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα να πει δημόσια ότι έκανε ένα μεγάλο λάθος που τον αμφισβήτησε και διέψευσε πανηγυρικά τον περίγυρο του που τον θεωρούσε τρελό, μέσα απο μια ιστορία που μοιάζει βγαλμένη απο ταινία.
Η αρχή της περιπέτειας του
Τοσκάνη 1999. Ο 40χρονος τότε Ναπολιτάνος Μαουρίτσιο Σάρι, καπνίζοντας τα αγαπημένα του τσιγάρα αναρρωτιέται τι κάθεται και κάνει στην Banca Monte dei Paschi di Siena. Έχει μια πολύ καλή δουλειά τραπεζικού σε μια τράπεζα που θεωρείται κολοσσός στην Ιταλία και είναι η δεύτερη μακροβιότερη στον κόσμο! Είναι και καλοπληρωμένος. Όλα καλά θα έλεγε κάποιος μέχρι εδώ, κάποιος ρηχός που δεν αντέχει συγκινήσεις. Γιατί εκείνη την ημέρα ο Μαουρίτσιο άφησε εμβρόνητους συναδέλφους, συγγενείς και φίλους όταν τους ανακοίνωσε ότι τα παρατάει όλα για δωθεί ολοκληρωτικά στο ποδόσφαιρο. Για μια δεκαετία τ’απογεύματα έκανε προπονήσεις σε μικρές ομάδες της περιοχής και μέσα του είχε ωριμάσει η σκέψη ότι αν δωθεί ολοκληρωτικά σε αυτό μπορεί να γίνει αυτό που πάντα ήθελε: Ο καλύτερος Ιταλός coach! Άλλοι νόμιζαν έκανε πλάκα, άλλοι τον πέρασαν τρελό μιας και δεν είχε ποτέ σχέση με το ποδόσφαιρο στο παρελθόν, πέρα του ότι ζούσε για να το μελετάει. Και σαν προπονητής είχε ελάχιστες εμπειρίες που δεν προμήνυαν καν ότι θα εργαστεί σε επίπεδο υψηλότερο των τοπικών.
Η περιπέτεια του ξεκίνησε απο μικρές ομάδες της Τοσκάνης και το 2005 κατάφερε να φτάσει στην Πεσκάρα που βρισκόταν στην Serie Β. Στην κατηγορία αυτή έκανε μερικούς φίλους με το επιθετικό ποδόσφαιρο που έπαιζε – άλλη μια φιλοσοφία κόντρα σε όλα – εφόσον οι Ιταλοί φημίζονταν ανέκαθεν για τα αμυντικά τους τείχη. Ανεβοκατέβαινε μεταξύ δεύτερης και τρίτης κατηγορίας αναλαμβάνοντας μικρομεσαίες ομάδες μέχρι το 2012. Τότε η Έμπολι τον κάλεσε στο τιμόνι της για να παίξει όμορφο ποδόσφαιρο και να αναδείξει ποδοσφαιριστές. Την πρώτη κιόλας χρονιά παραλίγο να βρεθέι στην Serie A αλλά του το στέρησε η Λιβόρνο στον τελικό των πλειόφς ανόδου. Οι καλύτεροι όμως δεύτερη φορά δεν λανθάνουν και την επόμενη χρονιά η ομάδα τερματίζει δεύτερη παίζοντας πολύ όμορφο ποδόσφαιρο και με νεαρούς ποδοσφαιριστές.
Η είσοδος στον κόσμο της Serie A
Στην μεγάλη κατηγορία κατάφερε μόλις σε έναν χρόνο να παίξει πολύ όμορφο και επιθετικό ποδόσφαιρο με τους πιτσιρικάδες της Έμπολι, να κερδίσει την παραμονή της ομάδας και να παίξει το καλοκαίρι στα ρεπορτάζ προπονητολογίας του ΠΑΟΚ. Τελικά στην Θεσσαλονίκη ήρθε ο Τούντορ και ο Σάρι κατέληξε αντικαταστάτης του Ραφα Μπενίτεθ στην γενέτερια του την Νάπολι!
Μόλις την πρώτη του χρονιά στο νότο θα παίξει μοναδικό ποδόσφαιρο με αιχμή τον Γκονζάλο Ιγκουαίν που κάνει μοναδικά πράγματα πετυχαίνοντας ρεκόρ σκοραρίσματος στο Καμπιονάτο με 36 τέρματα. Όλοι πίστευαν ότι η ώρα έφτασε ξανά, αλλά στο τέλος χαμογέλασε και πάλι η Μεγάλη Κυρία. Ο Σάρι όμως είναι χωρίς αμφιβολία εν έτη 2016 ο καλύτερος Ιταλός προπονητής! Ο Μαραντόνα που αρχικά δήλωνε δημόσια τις αμφιβολίες του προς το πρόσωπο του αναγκάστηκε να τα πάρει όλα πίσω λέγοντας πως έχει κάνει ένα μεγάλο λάθος.
Το καλοκαίρι του 16 ο αρχισκόρερ του φεύγει για την Γιουβέντους και προκαλεί εκτός απο οργή και ανησυχία στους φίλαθλους. Ο Σάρι φτιάχνει μια ομάδα που τερματίζει τρίτη στο πρωτάθλημα 4 βαθμούς πίσω απο την πρώτη Γιουβέντους του (πρωταθλητή πλέον) Ιγκουαίν και έναν πίσω απο την δεύτερη Ρόμα. Παίζει και πάλι ένα πανέμορφο ποδόσφαιρο με μια κοντή επιθετική τριάδα που απαρτίζεται από Ινσίνιε, Μέρτενς, Καγιεχόν.
«Οι γονείς μου ανήκουν στην λαϊκή τάξη και πληρώνομαι για κάτι που θα έκανα τσάμπα ούτως ή άλλως, και γι αυτό είμαι τυχερός άνθρωπος» είχε δηλώσει όταν ακόμα καθόταν στον πάγκο της Έμπολι. Τυχερός είναι και ο νότος που κάνει κάθε χρόνο όνειρα με ένα δικό του παιδί στον πάγκο, που έχει δείξει σε όλη του την ζωή ότι με υπομονή και πίστη ο στόχος θα επτευχθεί.
Η δικαίωση που βρίσκεται στον δρόμο
Το ότι ο Σάρι θα πάρει κάποια στιγμή πρωτάθλημα με την Νάπολι είναι σίγουρο, εκτός του ότι παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο και είναι ο καλύτερος προπονητής στην Ιταλία, το έχει αποδείξει πως μπορεί μέσα απο την ίδια του την ζωή. Επίσης ο ίδιος το διατυμπανίζει ότι αυτή είναι η μεγαλύτερη επιθυμία του, πρωτάθλημα στον νότο!
Κι όταν αυτό συμβεί θα γίνει δικαίως το νο2 είδωλο της πόλης μετά τον Ντιέγκο, αλλά κανείς δεν θα μπορεί σε αυτόν να προσάψει τίποτα αρνητικό. Θα είναι το φωτεινότερο παράδειγμα ικανού ανθρώπου και μαχητικού χαρακτήρα, τα μικρά παιδιά θα τον μνημονεύουν αργότερα και οι μεγάλοι θα δουν στην πράξη ότι όλα γίνονται. Αυτοί ναι, που τον έλεγαν τρελό όταν αποφάσιζε να τους αφήσει μόνους στην καθημερινότητα τους και να δωθεί ολοκληρωτικά σε αυτό που αγαπά. Θα είναι ο τρελός που θα τους σπάσει την ρουτίνα μια μέρα αργίας που θα αφήσει όλος ο νότος της δουλειές του να βγεί και να πανηγυρίσει. Θα είναι η ελάχιστη αναγνώριση και ταύτιση με τον καλύτερο Ιταλό προπονητή του σήμερα.
Η Νάπολι είναι 2 βαθμούς πίσω απο την ισόβια πρωταθλήτρια Γιουβέντους 9 αγωνιστικές πριν το τέλος. Στις 22 Απριλίου θα παίξουν στο Τορίνο τον τελικό του φετινού πρωταθλήματος, όπως εκτιμούν όλοι στην Ιταλία αλλά και στην Ευρώπη.
Ίσως η τρίτη χρονιά του Σάρι να είναι και η φαρμακερή, πάντως είναι όλο και πιο κοντά και η ιστορία κάποια στιγμή θα τον δικαιώσει. Γιατί είναι χρέος της να τον δικαιώσει γι αυτούς που θα έρθουν αργότερα.
Καπνίζει σε αθλητικά γεγονότα, παίζει φουλ επίθεση στην χώρα του Κατενάτσιο,παράτησε μια «σοβαρή δουλειά» για να ζήσει το όνειρο του. Ο ποδοσφαιρκός κόσμος (και όχι μόνο) θα ήταν πολύ πιο ρομαντικός και όμορφος με περισσότερους τύπους σαν αυτόν!