Κάθε σεζόν μπαίνει στη Super League 2 με όνειρα και μεγαλεπήβολους στόχους και κάποια στιγμή αποχαιρετά το πρωτάθλημα η Καλαμάτα. Δεν καταφέρνει καν να το διεκδικήσει έως το φινάλε.
Ο Γιώργος Πρασσάς τα σκάει γερά και σε πολλές περιπτώσεις πληρώνει υπεραξία. Κάτι η δική του άγνοια, κάτι οι γύρω του που του πλασάρουν μία άλλη πραγματικότητα στο φινάλε το την πατάει ουκ ολίγες φορές.
Τη φετινή σεζόν η Καλαμάτα αποχαιρέτησε από νωρίς το Κύπελλο με την Παναχαϊκή να την πετάει εκτός. Στην πρεμιέρα με τα Χανιά έβγαλε αντίδραση, αν και στο πρώτο ημίχρονο δεν ήταν καλή.
Από δύο στατικές φάσεις πήρε το τρίποντο. Μόνο που η εικόνα δεν ήταν ακριβώς αυτή που θα ήθελε το αφεντικό. Σε τέτοιο βαθμό που υπάρχει από νωρίς ένας προβληματισμός.
Ας μην ξεχνάμε πως και πάλι έγιναν μεγάλες επενδύσεις. Η Καλαμάτα έδωσε κάποια συμβόλαια που θυμίζουν Super League 1. Τόσο βαθιά μπήκε το χέρι στην τσέπη.
Λογικό, επομένως, να είναι ανάλογες και οι απαιτήσεις. Η υπομονή πλέον είναι άγνωστη λέξη και το ζητούμενο είναι αποτελέσματα και θέαμα. Αλλιώς οι πρώτες ανακατατάξεις δεν θα αργήσουν να έρθουν. Με ό,τι σημαίνει αυτό. Ο Νίκος Αναστόπουλος ούτως ή άλλως μοιάζει σαν το ξαναζεσταμένο φαγητό. Αν δεν σου αρέσει με την πρώτη, δύσκολα θα αλλάξεις άποψη μετά.