Ουδείς περίμενε να λαθέψει ο Άρης απέναντι στον Απόλλωνα. Αυτό έλειπε. Αυτή τη στιγμή είναι τα άκρα αντίθετα οι δύο ομάδες. Από τη μία ένα σύνολο σε πλήρη άνθιση και ανάπτυξη κι από την άλλη ένας μαραζωμένος οργανισμός σε αποσύνθεση.
Το φυσιολογικό έγινε στο «Κλεάνθης Βικελίδης» με το τελικό 5-0. Το αναμενόμενο. Το ερώτημα για τον κόσμο που πήγε στο γήπεδο ήταν άλλο. Η αντίδραση, ο τρόπος, η όρεξη, η διάθεση που θα έδειχναν οι παίκτες του Σάββα Παντελίδη. Διότι στη φάση που είναι οι «κίτρινοι» το συγκεκριμένο ματς έπρεπε να είναι μια επίδειξη. Και ήταν…
Επίδειξη ποδοσφαίρου, επίδειξη δύναμης και… δυναμικής. Διότι ο Άρης έρχεται και ουδείς μπορεί πλέον να το αμφισβητήσει. Ήταν σημαντικό μετά την ήττα στο Καραϊσκάκη και το «βαρύ» -ανακόλουθο με την εικόνα- 4-1 να δείξει αντίδραση. Την έδειξε, αποδεικνύοντας αυτό που ήταν ηλίου φαεινότερο. Πως ότι έγινε στο Φάληρο την περασμένη αγωνιστική ήταν απλώς μια παρένθεση.
Πέντε γκολ, πολλές παραπάνω τελικές προσπάθειες, συνεχής παραγωγή φάσεων, επιθετικότητα και το γκάζι συνεχώς πατημένο. Ο Άρης έπαιξε για να κάνει τον κόσμο του να φύγει «γεμάτος» από τοπ γήπεδο. Κανείς δεν πρέπει να έμεινε παραπονεμένος.
Είναι σημαντικό για τον Άρη και το επόμενο επίπεδο στο οποίο θέλει να πατήσει πια να κερδίζει, τέτοια ματς, με το σωστό τρόπο. Η εικόνα με τους γηπεδούχους να έχουν κατασκηνώσει στην εστία του Αστρά, να κυνηγούν κάθε φάση, να παίζουν με μανία για τα πολλά γκολ και να έχουν και την ίδια διάθεση κι αυτοί που έρχονταν από τον πάγκο «μετράει». Το δίχως άλλος.
Στο χέρι του
Δικαίως ο Άρης έχει πλέον αρχίσει αν κοιτάζει πάνω του και όχι πίσω του. Δεν θα τον φτάσει κανείς. Το ερώτημα πλέον είναι αν θα πιάσει τον Ατρόμητο στην 4η θέση. Θα μιλάμε για τεράστια επιτυχία, άμεση, τη χρονιά επιστροφής του στη Super League. Στο χέρι του είναι πια…