Από αυτή εδώ τη γωνιά το λέγαμε μετά την αγχωτική νίκη επί της Λαμίας. Υπομονή θέλει, χρόνο, ψυχραιμία. Ο Αρης δεν είναι εύκολος αθλητικός οργανισμός για έναν προπονητή. Οι καταστάσεις είναι δύσκολες, οριακές, πολλές φορές. Αργά ή γρήγορα όμως, το ποδόσφαιρο σε δικαιώνει.
Στις καθυστερήσεις είχε έρθει εκείνη η νίκη επί της Λαμίας. Κι όμως. Δεν ήταν αρκετή για να μετριάσει τις αποδοκιμασίες. Κατά πάντων. Παίκτες, προπονητής και διοίκησης είχαν ακούσει τα σχολιανά τους. Σε καμία περίπτωση η κατάσταση τότε, δεν προμήνυε αυτό που συμβαίνει τώρα. Πολλώ δε, αν σκεφτεί κανείς πως πριν ξεκινήσει αυτό το σερί επιτυχιών για τους «κίτρινους», στον πάγκο υπήρχε ένας προπονητής… τελειωμένος.
Ο Σάββας Παντελίδης φορώντας τον μανδύα του καμικάζι αισθάνεται καλύτερα. Έχει αποδειχθεί πολλές φορές αυτό στο παρελθόν. Στον Ηρακλή πραγματοποίησε ένα ποδοσφαιρικό θαύμα. Στον Αστέρα, πέρυσι, τον πήρε μπλεγμένο σε σενάρια υποβιβασμού και τον οδήγησε στο Γιουρόπα Λιγκ. Στον Αρη, είχε να διαχειριστεί τις διαφορές συνιστώσες εντός διοίκησης, τον κόσμο που… κόχλαζε και μια ομάδα που άλλαζε συνεχώς από τις νέες προσθήκες. Ουδέν πρόβλημα…
Εκτός έδρας επικράτηση επί της Ξάνθης. Νίκη εντός κόντρα στον ΠΑΣ. Τελευταίο επίτευγμα το… σεργιάνι στην Τρίπολη. Όλες οι νίκες με μηδέν παθητικό. Όλες με τον Αρη να παίζει καλύτερα και να βελτιώνεται από παιχνίδι σε παιχνίδι. Όλες στη σειρά. Αποτέλεσμα αυτών, η ομάδα της Θεσσαλονίκης να στρογγυλοκαθίσει στις ευρωπαϊκές θέσεις έχοντας και… αβάντζο.
Στο φετινό πρωτάθλημα, ακόμα και οι πρωτοπόροι δεν έχουν βγάλει εύκολα νικηφόρα σερί. Και μπορεί να μεγαλώσει κι άλλο. Με τον Πανιώνιο (εντός έδρας είναι η αναμέτρηση) το επόμενο ματς. Για τον Αρη το πρόβλημα είναι η ανυπομονησία επιστροφής στη «σφαίρα» της πραγματικής του δυναμικής. Τα επιτεύγματα του συμπολίτη και «μισητού» αντιπάλου κάνουν… στενάχωρη την κατάσταση. Ωστόσο, για την ώρα, όλα βαίνουν κατά το δοκούν.