Μετά τις πρώτες εννέα αγωνιστικές ο Άρης φιγουράρει δικαίως στην 1η θέση της βαθμολογίας καθώς διαθέτει την πιο σταθερή και αποτελεσματική ομάδα από τις πέντε μεγάλες της Super League. Κι αυτό χωρίς να έχουν την επιθυμητή συμβολή και οι τρεις γραμμές του.
Η άμυνα και η μεσαία γραμμή κινούνται πάνω κάτω σε αυτά που θα περίμενε ο Άκης Μάντζιος να δώσουν στο σύνολο όχι όμως η επιθετική γραμμή. Λέγοντας επιθετική γραμμή αναφερόμαστε συγκεκριμένα στα εξτρέμ και όχι φυσικά στον φορ, καθώς ο Λορέν Μορόν οδηγεί και φέτος την κούρσα με τα περισσότερα τέρματα στο πρωτάθλημα.
Μέχρι στιγμής οι πλάγιοι επιθετικοί δεν έχουν προσφέρει καθόλου στο σκοράρισμα και αντιλαμβάνεται κανείς πόσο περισσότερο επικίνδυνος θα ήταν ο Άρης αν μπορούσε να απειλήσει και από εκεί. Πόσο πιο δύσκολο για τις αντίπαλες άμυνες θα ήταν να περιορίσουν τον Μορόν αν ήξεραν οτι μπορεί να την… πάθουν κι από τις επιθετικές πτέρυγες του Άρη.
Για την καλή πορεία των κιτρινόμαυρων φυσικά και έχουν συμβολή και οι εξτρέμ. Με την ταχύτητα, τα μαρκαρίσματα, το κράτημα μπάλας και κάποιες φορές και με τη δημιουργία (ατομικές ενέργειες και ασίστ), Δηλαδή με τα πάντα που μπορεί να προσφέρει ένας πλάγιος επιθετικός, αλλά όχι με το τέρμα.
Στις άλλες γραμμές το τι μπορει να δώσει ο κάθε παίκτης το ξέρουμε πάνω κατω. Στα εξτρέμ όχι. Βλέπετε ο Ντιαντί από φέρελπις νεαρός εξελίχθηκε πολύ γρήγορα σε βασικό στέλεχος του καλύτερου Άρη των τελευταίων πολλών ετών. Προς το παρόν ο Σενεγαλέζος που ταλαιπωρεί τις αντίπαλες άμυνες της Super League το χαλάει στο τελείωμα. Βεβαίως από ένα «παιδί» 18 ετών δεν μπορούμε να τα ζητήσουμε όλα εξ αρχής. Έχει μπροστά του όλο το χρόνο να το δουλέψει.
Ο Μορόν που τα κάνει όλα και ο Άρης που αν βρει σκοράρισμα και από τα εξτρέμ θα ανέβει επίπεδο
Από εκεί και πέρα ο Άρης περίμενε σαφώς περισσότερο από τον Σουλεϊμάνοφ, όμως πέραν κάποιες ταχύτητας και κάποιας ντρίπλας, ο Ρώσος δεν έχει δικαιώσει τις προσδοκίες που υπήρχαν.
Όσο για τον Σίστο, είναι καλός ποδοσφαιριστής όμως και αυτός ως τώρα δεν έχει βοηθήσει τον Άρη στο σκοράρισμα και γενικότερα δεν απειλεί ιδιαίτερα.
Ο Γιάννης Φετφατζιδης είναι πάντα πολύτιμος, όμως το σκοράρισμα και τα τελειώματα δεν ήταν ποτέ το φόρτε του. Άλλωστε στις 34 του ο ρόλος του έχει περιοριστεί και ο Άρης τον χρειάζεται περισσότερο να έρχεται από τον πάγκο είτε για να αλλάξει ένα ματς είτε για να κρατήσει μπάλα.
Για να μην το πολυλογούμε υπάρχουν ακόμη ο Σαμόρα και ο Σαβέριο που ο Μάντζιος τους υπολογίζει μεν αλλά σε έναν πιο βοηθητικό ρόλο. Ο Σαβέριο πάντως πήρε την ευκαιρία που του δόθηκε στο ΟΑΚΑ, ούτε όμως κι αυτός είναι ο παίκτης από τον οποίο περιμένεις γκολ.
Τελευταίος αλλά σε καμία περίπτωση έσχατος είναι ο Ρόμπιν Κουάισον. Ένας έμπειρος και ικανός ποδοσφαιριστής που αποκτήθηκε ως δεύτερος επιθετικός πίσω από τον Μορόν, ο οποίος όμως μπορεί να αγωνιστεί και ως εξτρέμ. Θέλει βεβαίως ακόμη χρόνο ώστε να είναι έτοιμος για να αγωνιστεί περισσότερο, όπως είπε άλλωστε και ο Άκης Μάντζιος. Συνεπώς ο Σουηδός ίσως να είναι κομβικός και για τον Άρη και ειδικότερα για τον Μορόν εφόσον μπορέσει να βοηθήσει τον Ισπανό από τις πτέρυγες.
Ολα τα ξέρουν καλύτερα και ο Μάντζιος και ο Θόδωρος Καρυπίδης και γι αυτό είναι πολύ πιθανό τον Ιανουάριο να γίνει προσθήκη εκεί.
Μέχρι τότε θα βλέπουμε τον Λορέν Μορόν να συμβάλλει στο παιχνίδι του Άρη και από εκεί. Γενικότερα να συμβάλλει και εκτός απο το «κουτί». Στο ΟΑΚΑ ο Ισπανός μπόμπερ ήταν καταλυτικός πέραν του γκολ που πέτυχε καθώς έβγαινε αρκετές φορές εκτός περιοχής, είτε κινούμενος στον άξονα είτε στα πλάγια δημιουργούσε ρήγματα στην πράσινη άμυνα και κούραζε τους αμυντικούς και τους μέσους του Παναθηναϊκού.
Που να βρουν δηλαδή περισσότερη βοήθεια στο σκοράρισμα και από τα εξτρέμ Άρης και Μορόν!