Θεωρητικά αποπνέει υγεία ο ΟΦΗ. Στο ελληνικό ποδόσφαιρο της ακρότητας εκείνος διαφέρει σε φιλοσοφία και τρόπο προσέγγισης.
Μόνο που πέρα από τις ωραίες ιδέες που μπορεί κανείς να έχει ή τη στάση του για το ποδόσφαιρο, μετράει και το τι κάνεις τελικά. Στο χορτάρι υπάρχει βελτίωση ή όχι; Γιατί στη δική του περίπτωση καταφατικά δεν μπορείς να απαντήσεις.
Κάποτε ήταν το εν Ελλάδι project που «έψησε» τον Μιχάλη Μπούση για να ανοίξει το πορτοφόλι του και να «επενδύσει» στον ΟΦΗ. Η ποδοσφαιρική ιδέα των Σαμαράδων έμεινε στη μέση. Το περιβόητο project οδηγούσε το καράβι στα βράχια. Γι’ αυτό και κάποια στιγμή αποτέλεσαν παρελθόν μπαμπάς και υιός.
Μετά ήρθε η εποχή του ορθολογισμού και της τεχνοκρατίας από τον Μηνά Λυσσάνδρου. Μόνο που αυτή εκτός από νούμερα δεν βγάζει καμία προοπτική. Και τα νούμερα επιεικώς ελεγχόμενα μια και φέτος το ταμείο πάει καρφί για μείον! Σε όλα. Εντός και εκτός γηπέδου.
Ο ΟΦΗ ξεκίνησε ως το μεγάλο φαβορί για την εξάδα. Θεωρητικά δεν του έλειπε τίποτα. Είχε το μπάτζετ, το υλικό και τον προπονητή. Ο Βάλντας Νταμπράουσκας μας χαιρέτισε έχοντας κολλήσει σε ένα συγκεκριμένο στυλ ποδοσφαίρου. Ο επόμενος ήρθε και ΔΕΝ άλλαξε την αγωνιστική μοίρα. Το τελευταίο zoom call από το Σικάγο «έβγαλε» έντονο προβληματισμό…