Ο Μαρίνος Ουζουνίδης έκανε ντεμπούτο και το ζητούμενο ήταν η νίκη και αυτή ήρθε. Οχι με σπουδαία εμφάνιση, αλλά ήρθε. Και από το ματς με τον Πανσερραϊκό προκύπτουν αρκετά στοιχεία που μπορούμε να σταθούμε.
Ένας «κρατημένος» Άρη στο πρώτο ημίχρονο, ανέβασαν αισθητά την απόδοσή του στο 2ο μετά την ομιλία του Έλληνα τεχνικού στην ανάπαυλα. Οπως είπε και ο ίδιος βγήκαν πιο απελευθερωμένοι, είχανε μεγαλύτερη ένταση και δημιούργησαν αρκετές φάσεις, εκτός από το γκολ. Τους είπε να μην παίζουν για να… εντυπωσιάσουν τον νέο προπονητή τους, αλλά να κάνουν το παιχνίδι τους και εν τέλει αυτό βγήκε στο χόρτο.
Οσο για τον Ουζουνίδη, αναγκαστικά η πρώτη του 11άδα δεν είχε πολλές αλλαγές πλην των αναμενόμενων, με τους Μοντόγια και Νταρίντα να συμπληρώνουν τον Μανού στην 3άδα του άξονα. Δεν είναι και το καλύτερο για έναν νέο προπονητή να λείπουν δυο μαρς βασικοί όπως οι Σιφιουέντες και Μόντσου.
Λόγω και των ελλείψεων των δυο παραπάνω παικτών, στο πρώτο μέρος είδαμε έναν Άρη να επιτίθεται κυρίως από τα άκρα, από τα αριστερά με τον Σαβέριο και από δεξιά με τα ανεβάσματα του Μάγιο. Επιπλέον το πρέσινγκ των Σερραίων δημιούργησε αρκετά προβλήματα στην επιθετική ανάπτυξη.
Στο δεύτερο μέρος ειδικά μετά τις παρεμβάσεις που έκανε ο Ουζουνίδης, βοήθησαν τον Άρη να φέρει πιο πολλούς παίκτες στην περιοχή, ικανούς να σκοράρουν και εν τέλει να πάρει το τρίποντο.
Η αριστερή πλευρά άλλαξε τελείως με τον πιο επιθετικογενή Χουάνκαρ αντί του Φρίντεκ και τον Σίστο αντί του Σουλείμάνοφ και με τον Σαβέριο να πηγαίνει δεξιά. Στη συνέχεια ο Έλληνας τεχνικός ρίσκαρε περισσότερο αφήνοντας τον Ζουλ ως μοναδικό χαφ, ρίχνοντας μέσα και τον Φετφατζίδη και βάζοντας τον Σαμόρα αντί του μέσου Νταρίντα, δίπλα στον Μορόν.
Ο Άρης είχε περισσότερους παίκτες στο «κουτί» και έστω και από… καραμπόλα μετά το σουτ του Σίστο η μπάλα έφτασε στα πόδια του Κοσταρικανού και εκείνος πέτυχε ένα γκολ που το είχε όσο ανάγκη όσο και ο Θεός του πολέμου. Αλλά έτσι δεν είναι πιθανό να συμβεί όταν «φορτώνεις» παίκτες στην περιοχή. Πόσες φορές δεν το έχουμε δει και ζηλέψει από τις άλλες τέσσερις ομάδες που πετυχαίνουν γκολ «μπιλιάρδο» στα τελευταία λεπτά κι ενώ πάνε για «γκέλα»;
Από εκεί πέρα ο Άρης κρατάει την καλή εμφάνιση των Νταρίντα, Σαβέριο και του Μανού (στο 2ο μέρος), αλλά και τη διάθεση του Ουζουνίδη να ενεργοποιήσει παίκτες που με τον Μάντζιο ήταν στο περιθώριο (Ζουλ, Σαμόρα, Φετφατζίδη) και να πάει βαθύτερα στον πάγκο του. Αυτό βεβαίως πρέπει να το δούμε και στα επόμενα ματς για να το κρίνουμε όταν ο Ουζουνίδηςν θα έχει στη διάθεσή του και τους Σιφουέντες, Μόντσου και Ντιαντί.
Στα αρνητικά ανεπίτρεπτο ήταν οι ευκαιρίες που επέτρεψε ο Άρης να του κάνει ο Πανσερραϊκός στα τελευταία λεπτά. Γενικότερα υπήρχε αδυναμία να κρατήσει μπάλα και δεν το πλήρωσε λόγω των επεμβάσεων του Κουέστα. Λογικό μέχρι ένα σημείο καθώς οι αλλαγές είχαν αποδυναμώσει το κέντρο. Το πρόβλημα αυτό δεν κατάφερε να το λύσει ο μετρ του «παίζω πίσω από τη μπάλα» Μάντζιος στη 2η θητεία του. Για να δούμε αν θα το λύσει ή έστω θα το «καμουφλάρει» ο Μαρίνος Ουζουνίδης τουλάχιστον μέχρι να γίνουν οι μεταγραφές του Ιανουαρίου.
ΥΓ: Φυσικά το ότι λέμε οτι ο Ουζουνίδης ρίσκαρε και δικαιώθηκε, δεν σημαίνει οτι ξαφνικά θα τον κάνουμε… στρατηγό. Πρέπει να δούμε και τη συνέχεια. Και φυσικά ούτε σημαίνει οτι ο Μάντζιος δεν έκανε.
ΥΓ: Απίστευτη δήλωση Φεράντο για τη διαιτησία, σε ένα ματς που δεν είχε υποψία επίμαχης φάσης. Την προηγούμενη αγωνιστική όμως με τις δύο εύκολες κόκκινες του Στάικου μέσα σε 2 λεπτά κουβέντα. Οπως κουέντρα δεν ειπώθηκε για τα δυο ανύπαρκτα πέναλτι στο ματς της Τούμπας. Ο προπονητής του Πανσερραϊκού θύμισε… Πάμπλο Γκαρσία που με τον Άρη διαμαρτύρεται χωρίς λόγο, ενώ κόντρα στον ΠΑΟΚ τα βρίσκει όλα καλά. Δασκαλεμένοι είναι;
ΥΓ2: Πολλές φορές ο Άρης γυρίζει τη μπάλα πίσω παρακινδυνευμένα, καθυστερώντας παράλληλα την επιθετική του ανάπτυξη. Οκ έλειπαν δυο κομβικοί παίκτες, αλλά γενικότερα είναι ένας στοιχείο που ο Ουζουνίδης πρέπει να διορθώσει.
ΥΓ3: Ο Σίστο πάει να γίνει… Καμάτσο στα τελειώματα! Ενώ ο Δανός είναι αρκετές φορές «μέσα» στις φάσεις που δημιουργεί ο Άρης οι τελικές προσπάθειες δεν του βγαίνουν με τίποτα.