Ο Παναθηναϊκός πήγε να παίξει έναν τελικό με βασικό τον Λημνιό και πρώτη αλλαγή τον Βιλένα

Ο Φατίχ Τεριμ απέτυχε. Στο πιο κρίσιμο παιχνίδι της σεζόν ο Παναθηναϊκός δεν υπήρχε στο γήπεδο και η ευθύνη βαραίνει πρωτίστως τον Τούρκο.

Τα έκανε όλα λάθος. Από το πώς προετοίμασε την ομάδα του και το πώς την κατέβασε, μέχρι το πώς διαχειρίστηκε το παιχνίδι. Έχασε κατά κράτος από τον Ματίας Αλμέιδα και ουσιαστικά έβγαλε εκτός διεκδίκησης πρωταθλήματος την ομάδα του.

Μόνο με θαύμα αλλάζει κάτι. Ο Παναθηναϊκός δεν κρατά πια την τύχη στα χέρια του και σε αυτό τα λάθη του Τερίμ είναι πολλά. Ένα από τα πιο βασικά είναι η διαχείριση του ρόστερ.

Κατά κοινή ομολογία οι «πράσινοι» φέτος έχουν ένα ρόστερ σαφώς ποιοτικότερο από τα προηγούμενα χρόνια. Δεδομένα υπάρχουν παίκτες που μάλλον δεν μπορούν να οδηγήσουν το «τριφύλλι» στο παραπάνω βήμα, αλλά κάποιοι άλλοι έχουν αδικηθεί κατάφορα από τον προπονητή τους.

«Κόλληματα» Τερίμ

Από τις πρώτες μέρες του Τερίμ φάνηκε ότι με δύο παίκτες υπήρχε θέμα, τους Σένκεφελντ και Αϊτόρ. Και εάν ο Παναθηναϊκός δεν χάνει κάτι με την απουσία του πρώτου, που δηλώνει τραυματίας καιρό τώρα, ο δεύτερος είναι ανεξήγητο πώς δεν παίρνει ευκαιρίες. Ο Ισπανός στις αρχές της περσινής σεζόν ήταν με διαφορά από τον δεύτερο ο καλύτερος παίκτης του «τριφυλλιού». Σίγουρα δεν γύρισε ίδιος μετά τον τραυματισμό του, αλλά δεν πήρε και σερί αγώνων για να βρει ρυθμό.

Στην πορεία ο Τερίμ άρχισε να «κόβει» και άλλους. Χημεία δεν βρέθηκε ποτέ ούτε με τον Πέρεθ ούτε με τον Μαντσίνι. Ο πρώτος με τα καλά του και τα στραβά του έχει δείξει ότι λύσεις μπορεί να δώσει. Δεδομένα το Αράο – Τσέριν δεν σπάει, αλλά ανάσες στους δυο τους έχει τη δυνατότητα να προσφέρει. Όσο για τον Αργεντινό, είναι ακατανόητο πώς οι Λημνιός και Βέρμπιτς τον έχουν προσπεράσει στην ιεραρχία των εξτρέμ.

Έτσι πήγε στον τελικό ο Παναθηναϊκός

Εδώ και καιρό ο Τερίμ έχει αποφασίσει με ποιους θα παίξει τα ρέστα του. Εύλογα θα δεχτεί και την κριτική ανάλογα με τα αποτελέσματα. Τζόγαρε και δεν του βγήκε γιατί στον τελικό του πρωταθλήματος, ο Παναθηναϊκός δεν υπήρχε.

Και εάν η απουσία του Μπερνάρ ήταν αυτή που είχε κρίνει το ματς, ενδεχομένως και να είχε ένα άλλοθι ο Τούρκος τεχνικός. Αναμφίβολα θα έδινε βοήθειες ο Βραζιλιάνος και θα κρατούσε μπάλα, αλλά η δική του παρουσία από μόνη της δύσκολα θα ήταν αρκετή για να δούμε κάτι διαφορετικό. Η ΑΕΚ κυριάρχησε πλήρως, αλλά ο Παναθηναϊκός της το έκανε εύκολο.

Σε ένα τόσο σημαντικό αγώνα ο Τερίμ ξεκίνησε τον Λημνιό, τον οποίο είχε βάλει βασικό μόλις μία φορά πριν το ματς με τη Λαμία, στην γκέλα με την Κηφισιά. Ο Βολιώτης ήταν εκτός κλίματος και γι’ αυτό βγήκε δικαίως στο ημίχρονο. Μαζί του και ο Παλάσιος, τον οποίο είχε λίγες μέρες πριν εκτός αποστολής ο προπονητής του. Ούτε ο Αργεντινός ήταν καλός, αλλά αφενός δεν είχε ρυθμό και αφετέρου υπήρχαν χειρότεροι. Ήταν υπερβολική η αλλαγή του στην ανάπαυλα.

Κερασάκι στην τούρτα η είσοδος του Βιλένα. Ο Τερίμ θέλησε να παίξει με δύο φορ, μία απόφαση που δεν του βγήκε, και γι’ αυτό έβαλε τον Σπόραρ. Είναι κάτι που έχει ξανακάνει δίχως το αποτέλεσμα να είναι πάντα επιτυχημένο. Ωστόσο, μαζί με τον Σλοβένο πέρασε στο ματς και τον Βιλένα.

Σε ένα ματς με τόση ένταση και με την ΑΕΚ να πιέζει ασφυκτικά και τους χαφ της να κερδίζουν κάθε μπάλα, ο Τούρκος έκρινε πως ήταν απαραίτητος ο Ολλανδός, ένας παίκτης τσακωμένος με την ένταση, που δεν πηγαίνει στις μονομαχίες και δεν έχει την απαιτούμενη ενέργεια. Σε όλα τα άλλα ματς των πλέι οφ είχε αγωνιστεί συνολικά 29 λεπτά και σε αυτό αποτέλεσε -μαζί με τον Σπόραρ- την πρώτη αλλαγή του προπονητή του.

Ο Παναθηναϊκός έχασε με κάτω τα χέρια στο πιο κρίσιμο παιχνίδι της σεζόν και ταυτόχρονα ο Τερίμ μικραίνει επικίνδυνα το ρόστερ. Δεν δείχνει ικανός να πάρει όσα πρέπει από τον καθένα και αυτό αποτελεί μεγάλο πρόβλημα και τροφή για σκέψη εν όψει καλοκαιριού.