Ο Μιτσελ επιστέφει στον Ολυμπιακό και μαζί του, άπαντες στον Πειραιά ελπίζουν, και η ποδοσφαιρική κανονικότητα. Από το σύστημα, μέχρι τους παίκτες. Από το κλίμα, μέχρι τη συνολική ψυχολογία στον Ολυμπιακό. Οι πολλές διαφορετικές παραλλαγές και η αξέχαστη εικόνα στη Λισσαβόνα μέσα στη βροχή.
Είναι μία από τις λίγες φορές πως τα περισσότερα που ακούτε και διαβάζετε αριστερά και δεξιά έχουν βάση και μία δόση αλήθειας. Όλες αυτές οι ιστορίες για τον Μίτσελ δεν είναι ανέκδοτες. Ασφαλώς και να βλέπεις ως παίκτης τον προπονητή του να στέκεται, όπως κι εσύ ο ίδιος, στη βροχή… μετράει. «Μετράει» και για τον οπαδό μια τέτοια δυναμική εικόνα.
Το αν είναι ή όχι ορθή επιλογή ο Μίτσελ δεν πρέπει να συζητιέται για πολύ ακόμα. Ας ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα για να το βάλουμε σε μία σειρά.
Ο Ολυμπιακός μπορούσε να πάρει τον Μπίλιτς, δεν το έκανε και πήρε τον Κάρλος Κορμπεράν.
Ο Ολυμπιακός ήταν σε συζητήσεις με τον Μπλαν, δεν μπόρεσε να τον πάρει και προτίμησε τον Μίτσελ.
Και στις δύο περιπτώσεις, η πρώτη επιλογή ήταν φαινομενικά καλύτερη. Το «φαινομενικά» πάει περισσότερο στο σήμερα. Διότι, ο Κάρλος Κορμπεράν είχε ένα καταστροφικό πέρασμα από τον «ερυθρόλευκο» πάγκο. Προς Θεού όμως.
Ο Μίτσελ δεν είναι Κάρλος Κορμπεράν. Να ξέρουμε τι λέμε και τι συζητάμε. Προσωπικότητα, γνώσεις, εμπειρία, ειδικά βάρος… Σε όλα πιο πάνω. Και σαν προπονητής επίσης.
Ο Χάμες και ο Μαρσέλο δημιούργησαν προσδοκίες
Ο κόσμος του Ολυμπιακού έχει ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μία, υπάρχει μία πολύ συμπαθητική φιγούρα που πρόσφερε πολλά στο πρώτο του πέρασμα, από την άλλη ένας προπονητής που δεν είναι hot όνομα.
Είναι αλήθεια πως ο ερχομός των Μαρσέλο και Χάμες Ροντρίγκες δημιούργησε προσδοκίες για έναν προπονητή όπως ο Λοράν Μπλαν. Δεν είναι εύκολο να προσεγγίσεις τέτοια ονόματα όταν η ομάδα είναι στα «κάτω» της. Μπαίνεις στη διαδικασία να κάνεις υποχωρήσεις. Αν ο Ολυμπιακός δεν είχε ανανεώσει το συμβόλαιο του Μαρτίνς, για παράδειγμα, θα είχε το καλοκαίρι το πάνω χέρι σε κάθε κουβέντα με πιθανό προπονητή. Τώρα, δεν γίνεται.
Σε κάθε ιστορία ομάδας που αλλάζει έναν προπονητή, πρέπει να κοιτάμε ποιον διαδέχεται. Ο Ολυμπιακός είχε έναν κανονικό προπονητή που έκανε τον κύκλο του: Τον Πέδρο Μαρτίνς. Τη θέση του πήρε ο Κάρλος Κορμπεράν και μάλιστα με την κατάσταση στην ομάδα, ρευστή. Λανθασμένη απόφαση. Κορμπεράν αντί Μαρτίνς. Υποβάθμιση.
Ο Μίτσελ θα έρθει αντί του Κορμπεράν. Μας αρέσει ή όχι, αποτελεί αναβάθμιση. Αυτή είναι η αλήθεια. Είναι άλλη κουβέντα το «ποιον θα μπορούσε να πάρει» και άλλη το «ποιος ήταν πριν από αυτόν». Ο Ολυμπιακός στο πρώτο, απέτυχε. Στο δεύτερο όμως, πράττει το ορθό και το λογικό.
Ο Ολυμπιακός του Μίτσελ
Πέρα από τα ωραία που λέμε για τον Μίτσελ, ας δούμε και το αγωνιστικό. Με ότι αυτό συνεπάγεται. Προπονητής που συνέβαλλε στην εξέλιξη του Κώστα Μανωλά, τα μέγιστα. Αυτός ήταν ο άνθρωπος που του άλλαξε το status. Και μιας και το αναφέρουμε. Για τον Μίτσελ, η τετράδα στην άμυνα είναι απαρέγκλιτη. Και μάλιστα κατά προτίμηση, με δεξιοπόδαρο και αριστεροπόδαρο κεντρικούς αμυντικούς.
Σπάνια αποχωριζόταν τα τρία χαφ στη μεσσία γραμμή. Κατά προτίμηση είχε το 4-3-3 και ανάλογα με τις δυσκολίες του αγώνα έπαιζε με διαφορετικούς εσωτερικούς. Ο Σάμαρης ή ο Μανιάτης ήταν τα «εξάρια» και εσωτερικούς είχαμε από τον Τσόρι, μέχρι τον… Φουστέρ. Με άλλα λόγια, μπορεί να δούμε και σχήμα με «εξάρι» τον Εμβιλά ή τον Σαμασέκου και εσωτερικούς τους Χάμες και Μπίελ!
Ο Φουστέρ πολλές φορές έπαιζε στην άκρη, επειδή άρεσε στον Μίτσελ να παίζει έναν ακραίο γραμμής καθαρά κι έναν που θα παίζει ως κρυφός φορ, κάνοντας όπως κι άλλες δουλειές μέσα στο γήπεδο. Ο Μασούρας ίσως μπορεί να παίξει αυτό το ρόλο στο «σήμερα».
Στην επίθεση, ο φορ πρέπει να είναι «κολώνα». Φορ περιοχής. Με άλλα λόγια, ο Ελ Αραμπί του ταιριάζει περισσότερο σε σχέση με τον Ουί Τζο, με βάση τα όσα είδαμε στην πρώτη του θητεία πάντα.
Οι πολλοί ισπανόφωνοι πρώτης γραμμής (Βρσάλικο, Μαρσέλο, Χάμες, Μπιέλ) έπαιξαν ρόλο στην τελική απόφαση. Όπως και οι ελπίδες που δίνει ο Μίτσελ για καλύτερη συνέχεια στο Europa League. Στην Ευρώπη, έδινε πάντα κάτι παραπάνω ο σενιόρ… Κακά τα ψέματα, αυτό το περιμένουν και τώρα στον Ολυμπιακό.
Αυτή είναι η κατά 10 χρόνια μεγαλύτερη γυναίκα του Μίτσελ που τον έφερε στον ίσιο δρόμο