Από την στιγμή που ο Ολυμπιακός άφησε πίσω τον σκόπελο της Γκενκ και φυσικά με τον τρόπο που έγινε, είναι φανερό πως έχει αλλάξει το κλίμα.
Το άγχος έχει δώσει τη θέση του στη φρεσκάδα και περισσότερο στην ανάγκη του να γίνουν πράγματα. Στη δημιουργικότητα παρά στη διατήρηση των κεκτημένων, δηλαδή τη συμμετοχή σε ευρωπαϊκό όμιλο.
Ο Ολυμπιακός φυσικά και έχει δρόμο μπροστά του και υπολείπεται των ΑΕΚ, Παναθηναϊκού, δηλαδή των ομάδων που ούτως ή άλλως πέρυσι ολοκλήρωσαν το πρωτάθλημα στις πιο πάνω θέσεις.
Είναι όμως ένα σύνολο με νέο προπονητή και πολλούς νέους παίκτες σε κομβικές θέσεις. Και έως τις 11 Σεπτεμβρίου που τελειώνει η μεταγραφική περίοδος, θα έρχονται και θα φύγουν κι άλλοι.
Ο Ολυμπιακός θα μπει στους ομίλους του Europa League και στο πρωτάθλημα ξεκίνησε με 2 στα 2 και 6-0 γκολ. Μετά από αυτά, είναι λογικό να γράφονται ύμνοι, στην Ελλάδα ζούμε άλλωστε.
Παρόλα αυτά, η στήλη θέλει να κάνει μια θετική επισήμανση που ακούγεται για τον Μαρτίνεθ σχεδόν από την πρώτη μέρα που πάτησε το πόδι του στο Ρέντη.
Η μανία, η προσήλωση και η αγάπη του για την τακτική. Καλώς ή κακώς στο 2023 από εκεί κρίνεται ο προπονητής. Πετύχει ή αποτύχει. Αν ένας προπονητής αποτύχει αλλά το έχει κάνει μέσα από την τακτική προσέγγιση, τουλάχιστον δείχνει ότι είναι μέσα στο σπορ.
Και όσοι ζουν τον Μαρτίνεθ λένε πως θα παρουσιάσει και άλλα εκτός του 4-2-2-2.
Ενδιαφέρον.
