Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ δούλεψε όσο και οι παίκτες του Ολυμπιακού για να έρθει η ανατροπή κόντρα στη Μακάμπι. Το σχήμα με τα τρία χαφ, οι γρήγορες μεταβάσεις και μεταβιβάσεις στην επίθεση, η ψυχολογία και η ολική επαναφορά στις εργοστασιακές ρυθμίσεις.
Κρατούμενο 1ο. Γενική παρατήρηση είναι αυτή. Ο Ολυμπιακός έχει μάθει να παίζει 4-3-3. Μπορεί αυτό να είναι 4-2-1-3, μπορεί να είναι 4-2-3-1, μπορεί να έχει την όποια παραλλαγή έχει σκεφτεί ο προπονητής, αλλά κατά βάση αυτό είναι. Τρία χαφ. Ειδικά στην πρόσφατη ιστορία του, με Πέδρο Μαρτίνς κυρίως, το σχήμα με τρεις χαφ ήταν απαρέγκλιτο.
Ο Μεντιλίμπαρ άφησε στην άκρη την όποια σκέψη είχε για δύο φορ, ή πρέσινγκ ψηλά με πολλούς παίκτες και επανήλθε στις εργοστασιακές ρυθμίσεις. Δύο μπαλάτα χαφ, Όρτα και Τσικίνιο και ο Έσε που τρέχει για όλους και παίζει την μπάλα απλά και γρήγορα. Με άλλα λόγια, δύο ροοστάτες ανάμεσα σε επίθεση και άμυνα. Επιπρόσθετα, έναν «πνεύμονα» να συμπληρώνει την τριάδα. Η επιλογή του να κρατά μπάλα ο Ολυμπιακός αντί να προσπαθεί μόνο να κλέβει, περιόρισε τις επιθετικές επελάσεις των αντιπάλων.
Κρατούμενο 2ο. Ψήφος εμπιστοσύνης. Η ψυχολογία είναι η μισή δουλειά, αν όχι όλη, στον αθλητισμό. Ειδικά όταν μιλάμε για θριάμβους και μεγάλες ανατροπές. Ο Ισπανός τεχνικός δεν έκανε καμία αλλαγή στην ενδεκάδα που… έφαγε 4΄! Με εξαίρεση τον Πασχαλάκη, η οποία αλλαγή ήταν κατά βάση αναγκαστική. Με άλλα λόγια, ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ δήλωσε με αυτή του την απόφαση το εξής. Εσείς που φάγατε τέσσερα γκολ, εσείς θα περάσετε. Κράτησε τους ίδιους ένδεκα δε, όσο περισσότερο μπορούσε.
Κρατούμενο 3ο. Γρήγορες μεταβιβάσεις στην επίθεση, αλλά και γρήγορη μετάβαση και των παικτών. Το build up δεν είναι το «Α» και το «Ω» για τον Μεντιλίμπαρ. Αν η μπάλα μπορεί να πάει γρήγορα μπροστά, πρέπει να πάει. Τζολάκης, Κάρμο και Ρέτσος δοκίμαζαν ουκ ολίγες βαθιές μπαλιές προς την επίθεση. Σε σχέση με άλλα ματς όμως, ο αποδέκτης της μπάλας είχε και υποστήριξη. Ανέβαινε γρήγορο κόσμος να υποστηρίξει και να δημιουργήσει υπεραριθμία.
Τελευταίο κρατούμενο, ο παράγοντας τύχη. Να σου βγουν οι φάσεις, να έρθουν τα γκολ, να μη γίνει στραβή. Όχι ότι άξιζε γκολ η Μακάμπι, αλλά η κεφαλιά που χάνει ο Πέρετζ με το σκορ στο 1-4, για παράδειγμα. Σημαντικό που δεν ήρθε γκολ εκεί. Φυσικά, τα εκατοστά για μην βγει οφσάιντ που ευνόησαν τον Ολυμπιακό στη φάση της γκολάρας του Ελ Κααμπί.
Μικρές λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά.
ΤΡΕΛΟ ΜΠΟΝΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΚΑΖΙΝΟ