Ο Ολυμπιακός θέλησε να κρατήσει λίγο δυνάμεις απέναντι στη Βιλερμπάν. Αλλά είναι φανερό πως η φετινή Euroleague δεν είναι για τέτοια. Συνήθως. Δύσκολα δηλαδή υπάρχουν περιόδοι μέσα σε έναν αγώνα, που μια ομάδα μπορεί να κάτσει έστω και λίγο. Η Βιλερμπάν του 7-24 έχει ορισμένους παίκτες όπως ο Ντε Κολό που το ξέρουν το παιχνίδι. Όχι το άθλημα. Το παιχνίδι. Αν μυριστούν ραθυμία, χτυπούν.
Ο Ολυμπιακός στο πρώτο ημίχρονο δεν έθελξε αλλά ήταν σε καλά στάνταρ. Στην τρίτη περίοδο και στη μισή 4η, το έκανε θρίλερ. Μην ψάχνει κάποιος γιατί. Η ήττα στην Πόλη ήταν χτύπημα γιατί η ομάδα του Μπαρτζώκα έχασε την ευκαιρία για το step up και να αποκτήσει εκείνη το πλεονέκτημα για την έδρα του στα πλέι οφ.
Τώρα εξαρτάται και από τα αποτελέσματα των άλλων και ενώ έρχονται τα δύο ταξίδια στο Βελιγράδι. Κι αν ο Ερυθρός Αστέρας του Σφαιρόπουλου στερείται κινήτρου, η Παρτίζαν του Ομπράντοβιτς θα τσουρουφλίζεται για τη νίκη.
Ο Ολυμπιακός με τη Βιλερμπάν είχε δύο παίκτες κομβικούς. Δεν είναι οι 17 πόντοι του Πίτερς ή το τρίποντο του ΜακΚίσικ για το 64-61. Είναι ο Φαλ που κράτησε όσο μπορούσε ψηλά το τέμπο. Και εκεί ο Ολυμπιακός τον είχε άνετα το ρυθμό. Από την αρχή του αγώνα ο «Μους» έμπαινε με περίσσιο τσαμπουκά απέναντι στον ισουψή και συνονόματο αντίπαλό του. Ίσως το έκανε λιγότερο σε άλλα ματς και με αντιπάλους με μικρότερο ύψος. Έκανε εντύπωση αυτό.
Στη συνέχεια πήρε τη σκυτάλη ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης. Με την ενέργειά του και τα τρία τρίποντα έδωσε τις ανάσες όποτε χρειαζόταν. Με την άμυνα και τα επιθετικά φάουλ που κέρδισε. Ήταν μάλλον εκείνος που περισσότερο ευθύνεται για το εντυπωσιακό 18-0 στο τέλος, όταν το 59-61 έγινε 77-61.
ΣΟΥΠΕΡ ΔΙΠΛΟ ΔΩΡΟ* ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗ!
