Ο Ολυμπιακός επέστρεψε στις εργοστασιακές ρυθμίσεις του Πέδρο Μαρτίνς και τελείωσε γλυκά τη σεζόν
Τα τρία χαφ ήταν αυτά που έφεραν τον Ολυμπιακό ξανά στον ίδιο δρόμο και πρέπει να αποτελέσουν οδηγό για το μέλλον.Αυτή η διάταξη ήταν η αγαπημένη του Πέδρο Μαρτίνς. Ο Ολυμπιακός την έμαθε και την ξέρει απέξω κι ανακατωτά. Αυτή είναι που του έδωσε ένα αρκετά γλυκό φινάλε στη Super League, με επτά βαθμούς σε τρία ντέρμπι. Πλέον, οι ελπίδες για έξοδο στο Europa League είναι πολλές.
Καλά, δεν ανακάλυψε και την Αμερική ο Πέδρο Μαρτίνς. Η αναφορά δεν αποτελεί γλυκιά νοσταλγία. Απλώς, ο Ολυμπιακός έμαθε για χρόνια να παίζει (κυρίως) με τρία χαφ. Ειδικά μετά την πρώτη σεζόν, στα ζόρικα ματς ήταν συγκεκριμένη η διάταξη στη μεσαία γραμμή. Γκιγιέρμε – Μπουχαλάκης – Καμαρά. Και στη συνέχεια: Εμβιλά – Μπουχαλάκης – Καμαρά. Έτσι, ή κάπως έτσι έπαιζε ο Ολυμπιακός του Πέδρο Μαρτίνς και σπανίως έχανε σε ντέρμπι.
Ο Ζοσέ Ανιγκό έκανε κι αυτός την περιπλάνησή του, όπως και οι Κορμπεράν, Μίτσελ, αλλά κατέληξε (ίσως πιο γρήγορα από όλους) σε αυτό που η ομάδα που είχε ο Πέδρο Μαρτίνς για τέσσερα χρόνια ήξερε να παίζει απέξω κι ανακατωτά. Κι αυτή η επαναφορά στις εργοστασιακές ρυθμίσεις έκανε τον Ολυμπιακό να μοιάζει άνετος στο τελευταίο κομμάτι της σεζόν.
Και δεν έμοιαζε μόνο, ήταν κιόλας. Τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους. Εκτός έδρας ισοπαλία στη Νέα Φιλαδέλφεια κόντρα στην ΑΕΚ, νίκη στο Καραϊσκάκη επί του Παναθηναϊκού, διπλό στην Τούμπα απέναντι στον ΠΑΟΚ. Σύνολο επτά βαθμοί. Με άλλα λόγια, σχεδόν αψεγάδιαστη εικόνα.
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΔΩΡΟ ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΕΝΑ ΚΛΙΚ!
Ο Σαμασέκου, η ειδοποιός διαφορά
Το ποδόσφαιρο δεν είναι το πιο δίκαιο άθλημα του κόσμου, αλλά πολλές είναι ο φορές που ανταμείβει όσους αξίζουν. Ο Σαμασέκου έπρεπε να έχει περισσότερο χρόνο συμμετοχής. Όλοι οι προπονητές άργησαν να τον εμπιστευτούν. Ενδεχομένως γιατί τα ατομικά χαρακτηριστικά του δεν είναι αυτά που αρέσουν στο μάτι. Άλλα είναι τα πλεονεκτήματα του Αφρικανού μέσου του Ολυμπιακού.
Η ισορροπία που δίνει ανάμεσα στις γραμμές. Ο έξτρα ανασταλτικός παίκτης στην ομάδα του Πειραιά. Ο «πνεύμονας», αυτός που ελευθερώνει και κάνει να αισθάνονται πιο άνετα οι Εμβιλά και Χουάνγκ. Όλως τυχαίως, ο Σαμασέκου ήταν ο παίκτης που σημείωσε το γκολ της νίκης στην Τούμπα, κάνοντας κίνηση κρυφού φορ.
Ο μέσος της Χόφενχαϊμ είναι δανεικός και το να μείνει στον Ολυμπιακό δεν είναι απλή υπόθεση, αλλά δεν είναι κι αυτή η ουσία της όλης ιστορίας. Η ουσία είναι να αντιληφθούν άπαντες στον Ολυμπιακό το τι έχουν ανάγκη. Να μην γεμίζουν το ρόστερ με δεκάρια όταν η ανάγκη είναι για χαφ, για παράδειγμα. Διότι, όλα αρχίζουν και τελειώνουν από το να ξέρεις τι ζητάς.