Παρελθόν αποτελεί ο Αλέξης Κούγιας από τον Ολυμπιακό, καθώς παραιτήθηκε μετά από έξι μήνες, επικαλούμενος λόγους που αφορούν «την προσωπική, τη νομική αλλά και την ποδοσφαιρική» του αξιοπρέπεια.
Τι όμως συνέβη που οδήγησε στην παραίτηση Κούγια;
Καταρχάς να πούμε πως πρόκειται για μία απόφαση για την οποία και οι δύο πλευρές έχουν αποφασίσει να κρατήσουν χαμηλούς τόνους.
Φάνηκε και από την ανακοίνωση του Αλέξη Κούγια που χωρίς… γωνίες γνωστοποίησε πως είναι υποχρεωμένος να παραιτηθεί, γιατί πάνω απ’ όλα είναι η εκτίμηση που θέλει να έχει στον εαυτό του τα επόμενα χρόνια της ζωής του.
Ο Αλέξης Κούγιας δεν είναι άνθρωπος που επιθυμεί χαμηλούς τόνους. Φάνηκε και από τις δηλώσεις του μετά το χαμένο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ, όπου ευχήθηκε να πάρει το πρωτάθλημα η ομάδα της Θεσσαλονίκης (σ.σ. την ώρα που μαζί με την ΑΕΚ είναι οι μόνες ομάδες που έχουν ελπίδες για το πρωτάθλημα).
Δύσκολη… δήλωση. Ειδικά για κάποιον που αντιπροσωπεύει τον οργανισμό του Ολυμπιακού, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να αγωνίζεται ΠΑΝΤΑ για το πρωτάθλημα και για τη νίκη.
Όμως, Κούγιας και Ολυμπιακός, όταν αποφασίστηκε η συνεργασία των δύο πλευρών ήξεραν πως θα ήταν μια συνεργασία με ημερομηνία λήξης και μάλιστα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, με το τέλος του πρωταθλήματος.
Το τέλος του πρωταθλήματος λοιπόν ήρθε. Ο Αλέξης Κούγιας βέβαια θα συνεχίσει να απασχολεί την φίλαθλη κοινή γνώμη και όχι μόνο, καθώς εμπλέκεται ενεργά σε μια σειρά δικαστικών μαχών κατά της καταγγέλλουσας από τον ίδιο ως «εγκληματικής οργάνωσης» του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ακολουθεί η ανακοίνωση παραίτησης του Αλέξη Κούγια:
Όπως είναι γνωστό, προ 6μηνου και όταν η ΠΑΕ Ολυμπιακός ήταν στα «τάρταρα», δέχτηκα την πρόσκληση του Βαγγέλη Μαρινάκη να αναλάβω τη θέση του νομικού συμβούλου και Αντιπροέδρου της ΠΑΕ Ολυμπιακός.
Μετά από συζητήσεις τόσο με τον Βαγγέλη Μαρινάκη, όσο και με πρόσωπα του περιβάλλοντος της ΠΑΕ Ολυμπιακός, τα οποία εκτιμώ, αποδέχτηκα αυτήν την πρόσκληση – πρόκληση, γιατί είχα να διαχειριστώ το γεγονός ότι για πρώτη φορά μετά από 41 χρόνια δεν θα ήμουν ο ιδιοκτήτης μιας ομάδος και θα ήμουν ένα κορυφαίο μεν αλλά απλό διοικητικό στέλεχος.
Σημειωτέον ότι για τη θέση μου αυτή αρνήθηκα να εισπράττω έστω και 1 ευρώ, αφού η φιλική μου σχέση με τον Βαγγέλη Μαρινάκη ήταν αυτό που κυριάρχησε στην επιλογή μου σε συνδυασμό με την παθολογική μου αγάπη για το ποδόσφαιρο, η οποία αγάπη πάντοτε ήταν υπεράνω χρωμάτων και συλλογικών υποστηρίξεων και πάντοτε ονειρευόμουν ένα ελληνικό ποδόσφαιρο καθαρό και έξω από τις βρωμιές του βρώμικου παρασκηνίου, ενός παρασκηνίου που κορυφώθηκε από το 1996 και μετά και γι’ αυτό τον λόγο ήμουν ο πρωταγωνιστής κάθε προσπάθειας καθάρσεως του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Σε αυτό το μικρό χρονικό διάστημα που κόσμησα με την παρουσία μου το ΔΣ της ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, επήλθαν κοσμογονικές αλλαγές σε όλο το ποδοσφαιρικό τμήμα, με αποτέλεσμα οι σωστές αποφάσεις του Βαγγέλη Μαρινάκη και η δαπάνη από αυτόν δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ σε συνδυασμό με την παρουσία στο ποδοσφαιρικό τμήμα των Κ.Κ. Ντάρκο Κοβάτσεβιτς και Κριστιάν Καρεμπέ, αλλά κυρίως τον ερχομό του «σοφού» προπονητού Μεντιλίμπαρ, να μας οδηγήσουν ακόμη και στη διεκδίκηση του ονείρου της κατακτήσεως ενός ευρωπαϊκού κυπέλλου, ενώ λίγους μήνες πριν ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ έχανε με κατεβασμένα τα χέρια από τη Λαμία.
Σήμερα, δυστυχώς, για λόγους που αφορούν την προσωπική, τη νομική αλλά και την ποδοσφαιρική μου αξιοπρέπεια, αλλά και ό,τι σημαίνει για την ελληνική κοινωνία η εν γένει προσωπικότητά μου, η επαγγελματική και κοινωνική μου διαδρομή αλλά και η αυτοτέλειά μου στο πώς θα εκφράζω τις απόψεις μου για θέματα, τα οποία αφορούν είτε την επιστήμη μου, είτε την κοινωνία, είτε το ελληνικό ποδόσφαιρο, είμαι υποχρεωμένος απέναντι στο σύστημα αξιών, το οποίο πρεσβεύω σε όλες αυτές τις δεκαετίες της ζωής μου, να παραιτηθώ από τις θέσεις, τις οποίες είχα στον Ολυμπιακό και τις οποίες τίμησα ανιδιοτελώς με τον καλύτερο τρόπο.
Θέλω να ευχαριστήσω με τα πιο θερμά λόγια τον Βαγγέλη Μαρινάκη, με τον οποίο η σχέση μας πλέον δεν είναι μόνο είτε επαγγελματική, είτε προσωπική, αλλά είμαστε και οι δυο μέλη της ίδιας οικογένειας.
Θέλω να εκφράσω την αγάπη μου για τους Κώστα Καραπαπά, Μιχάλη Κουντούρη, Τάκη Αγραφιώτη και όλα τα στελέχη του Ολυμπιακού, με τους οποίους ζήσαμε αυτούς τους 6 μήνες πρωτοφανείς στιγμές ποδοσφαιρικής ευτυχίας, αλλά δυστυχώς είμαι υποχρεωμένος να παραιτηθώ, γιατί πάνω απ’ όλα είναι η εκτίμηση που θέλω να έχω στον εαυτό μου τα επόμενα χρόνια της ζωής μου.
Είμαι βέβαιος ότι θα κατακτήσουμε το ευρωπαϊκό κύπελλο και λυπάμαι που δυστυχώς πλέον δεν θα είμαι στα αποδυτήρια, για να πανηγυρίσουμε μαζί όλοι αυτό το όνειρο, όπως κάναμε τους τελευταίους μήνες για όλες αυτές τις επιτυχίες μας που μας έφτασαν σε αυτό το σημείο.
Θέλω να ευχαριστήσω τους εκατομμύρια οπαδούς του Ολυμπιακού για την αγάπη και την εκτίμηση που μου έδειξαν από την πρώτη στιγμή, παρά το ότι ποτέ δεν ήμουν μέλος της οικογενείας τους, αλλά είμαι βέβαιος ότι θα ένιωσαν και αυτοί με πόση υπευθυνότητα και με πόσο σεβασμό στην ιστορία του Ολυμπιακού υπηρέτησα ανιδιοτελώς αυτή την ευαίσθητη θέση, την οποία κατείχα μέχρι σήμερα σε όλες αυτές τις δύσκολες στιγμές που περάσαμε όλοι μαζί, για να καταφέρουμε αυτό το αποτέλεσμα, το οποίο πετύχαμε.
Διαβάστε επίσης:
Νοικιάστηκε και «επίσημα» στον Ολυμπιακό η OPAP Arena μέσω google
Ολυμπιακός: Μίλησαν με τον Μπιελ για να γυρίσει – Τι τους είπε