Μεγάλη κουβέντα σήκωσε η απόφαση του Πέδρο Μαρτίνς κόντρα στον Παναθηναϊκό να ξεκινήσει στην ενδεκάδα του Ολυμπιακού τον Μπίμπαρς Νάτχο, από μία άλλη θέση από την συνηθισμένη. Αυτή του επιτελικού μέσου.
Όχι πως ο Ισραηλινός μέσος δεν μπορεί να τα βγάλει εις πέρας. Γι’ αυτούς που ανέλυσαν βαθύτερα το παιχνίδι, ο διεθνής άσος τα πήγε εξαιρετικά. Χαρακτηρίστηκε ως εγκέφαλος αλλά και κι εκείνος που έδινε την απαραίτητη ηρεμία στο παιχνίδι του Ολυμπιακού. Για την ιστορία είναι ο 3ος διαφορετικός παίκτης που δοκιμάζει ο Πορτογάλος προπονητής, στη συγκεκριμένη θέση, πέραν του Κώστα Φορτούνη, που είναι ο φυσικός οργανωτής. Οι άλλοι δύο ήταν οι Γιάγια Τουρέ (στο ματς με τον ΟΦΗ στο Ηράκλειο) και ο Γιάννης Φετφατζίδης (αλλά για λίγα λεπτά συνολικά).
Δεν ήταν ρίσκο η χρησιμοποίηση του και αποδείχθηκε. Ήταν όμως ρίσκο η μετατόπιση του Φορτούνη στα άκρα. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού δεν κατάφερε να βγάλει στον αγωνιστικό χώρο, αυτό που ήθελε ο Μαρτίνς. Δηλαδή να κάνει παιχνίδι μπαίνοντας διαγώνια στην μεγάλη περιοχή του Παναθηναϊκού. Για να αποτελέσει μία ακόμα απειλή, αφού ήταν δεδομένο πως ο Ποντένσε, από την άλλη πλευρά θα είχε πάνω του τρεις και τέσσερις παίκτες, όπως κι έγινε. Ο «Φόρτου» έκλεινε πολύ προς τα μέσα, κάποιες φορές έπαιζε και σαν δεύτερο δεκάρι, για να πάρει μπάλες. Αποτέλεσμα ήταν να παίζει ο Ολυμπιακός, ουσιαστικά, με ένα εξτρέμ. Κάτι που βοήθησε την αμυντική λειτουργία του Παναθηναϊκού να κάνει καλύτερα την δουλειά της.
Ήταν ένα από τα δύο τακτικά λάθη του Ολυμπιακού και πολύ σημαντικά. Γιατί τον έκανε να χάσει πολύ χρόνο. Φάνηκε από το γεγονός πως στο 63′ με την είσοδο του Μάνου, στη θέση του Μπουχαλάκη, Βέβαια είχε γίνει το κακό με το γκολ του Κάτσε για τους «πράσινους». Ο Φορτούνης πήγε στην φυσική του θέση, ο Νάτχο γύρισε πίσω δίδυμο με τον Γκιλιέρμε και ο Ολυμπιακός κέρδισε έναν ακόμα παίκτη. Έτσι, σιγά-σιγά, μεγάλωνε η πίεση προς την αντίπαλη ομάδα, με αποτέλεσμα να κλειστεί στα καρέ της.