Ο Ολυμπιακός ψάχνει και ψάχνεται. Η λογική απουσίαζε σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της περυσινής σεζόν και ένα από τα βασικά ζητούμενα είναι να μην συμβεί κάτι ανάλογο και φέτος. Στην ομάδα του Πειραιά είναι πιο σημαντικό κι από το ποιος θα έρθει να αναλάβει την ομάδα, το να ξέρουν σαν οργανισμός τι θέλουν.
Ας εξηγήσουμε. Αρχικά, η καθυστέρηση είναι κατανοητή. Από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός παλεύει μία περίπτωση όπως αυτή του Κορδόν, ο χρόνος είναι λογικό να είναι απαραίτητος. Λογικό είναι να παίρνουν χρόνο και οι υποψήφιοι, όπως και η ίδια η διοίκηση, προκειμένου να δει αν η επόμενη σεζόν θα βρει την ομάδα στο Europa League ή στο Conference League. Περισσότερες ρόλο παίζει η εκκίνηση της προετοιμασίας, ακόμα κι από το ποια ευρωπαϊκή διοργάνωση.
Ωστόσο, ο Ολυμπιακός δείχνει να μην είναι ξεκάθαρος στο τι θέλει. Η αρχή έγινε με τον Τζενάρο Γκατούζο. Παρεμπιπτόντως, ο Ολυμπιακός τον προσέγγισε ξανά τον Γκατούζο. Ο Ιταλός τεχνικός είναι ένας προπονητής που έχει τις πλάτες του Μέντες. Ωστόσο, το ποδόσφαιρο που αποδίδουν οι ομάδες του βασίζεται στην ανασταλτική λειτουργία. Ερώτηση έγινε στη συνέχεια και στον Μαρθελίνο. Το ποδόσφαιρο του είναι ποδόσφαιρο κατοχής, πρωτοβουλίας, υψηλής πίεσης. Καμία σχέση με αυτό του Γκατούζο. Στην Αθήνα ήρθε ο Σρέντερ, λίγο αργότερα. Με άλλα λόγια, ένας Ολλανδός τεχνικός που αρέσκεται σε σχήματα με τρία στόπερ. Κανείς από τους παραπάνω τρεις δεν είχε σχέση με τον άλλον.
Τον τελευταίο μήνα, η λογική άλλαξε. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης δείχνει αποφασισμένος να πάει σε ένα αλλιώτικο μοντέλο. Επιθυμία του ισχυρού άνδρα του Ολυμπιακού είναι ο επόμενος που θα έρθει στους «ερυθρολεύκους» να πάρει και το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης σε όλες τις επιλογές. Ίσως περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο. Η φράση «να πάρει τα κλειδιά του μαγαζιού» στον Ολυμπιακό δεν υφίσταται. Ποτέ δεν αποφασίσει μόνο ένας, πάντα το Club έχει λόγο. Και θα έχει. Κάποιες φορές βγήκε, κάποιες άλλες όχι.
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΔΩΡΟ ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΕΝΑ ΚΛΙΚ!
Ο Ολυμπιακός σε αχαρτογράφητα νερά
Η περυσινή συνεχιζόμενη αλλαγή τεχνικών έκανε ζημιά. Στον ίδιο τον σύλλογο και στο πως τον βλέπουν προς τα έξω. Βέβαια, ακόμα και μετά το τέλος του Πέδρο Μαρτίνς που είχε μείνει τέσσερα χρόνια, πάλι ζόρικη ήταν η ανεύρεση προπονητή. Ενώ, οι πρότερες εμπειρίες και με τεχνικούς διευθυντές δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή.
Αυτή τη στιγμή ο Κορδόν είναι στην επικαιρότητα, αλλά η περίπτωσή του είναι δύσκολη. Προπονητές που θα ενέπνεαν να τους δοθεί χρόνος και… χώρους για τη δημιουργία ενός ελκυστικού project στον Ολυμπιακό, όπως ο Ρεμπρόφ, αυτή τη στιγμή δεν έχουν ως προτεραιότητα τον Ολυμπιακό. Οι υποψήφιοι που πληρούν τις προδιαγραφές λιγοστεύουν. Μια δεξαμενή με λίγα ψάρια αποτελεί πρόβλημα που δεν είναι σύνηθες για τους «ερυθρολεύκους». Αυτά τα νερά είναι αχαρτογράφητα.
Αυτός είναι και ο λόγος που ο Ολυμπιακός από εκεί που έψαχνε για προπονητή, ξαφνικά έχει ρίξει το βάρος στον τεχνικό διευθυντή. Διότι, αυτός μπορεί να δώσει τη λύση. Ειδικά αν είναι ο Κορδόν δεν το συζητάμε. Ωστόσο, κι αυτό το γεγονός δείχνει μία σύγχυση, παράλληλα με τη δυσκολία του να πείσει και να φέρει τον άνθρωπο που θα σχεδιάσει την επόμενη μέρα.