Στην περίπτωση του Λαζάρ Ραντζέλοβιτς, του καλοκαιρινού μεταγραφικού αποκτήματος του Ολυμπιακού, η (έστω παραφρασμένη) παροιμία που τιτλοφορεί την πρώτη του συνέντευξη σε ελληνικό μέσο, δικαιολογείται απόλυτα.
Κάθε μέρα. Για έντεκα χρόνια. Με διαφορετικούς τρόπους. Πότε με το ποδήλατο. Πότε με το λεωφορείο. Πότε με τον μπαμπά Μπόγιαν. Πότε με τη μαμά Άννα. Πότε με τον αδερφό Λούκα. Κάθε μέρα όμως.
Δώδεκα χιλιόμετρα από το Περτάτε, ένα μικρό χωριουδάκι 370 οικογενειών, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε ως το Λέσκοβατς, όπου η τοπική Σλόγκα φιλοξένησε τη μανία του που όλοι οι συγχωριανοί του ήξεραν πως είχε με το ποδόσφαιρο.
Από τα επτά του, ως τα 18 του, τα γράμματα εκεί τα έμαθε. Για Σέρβο, χρόνος πολύς. Από εκεί και πέρα όμως, βάλθηκε να τα κάνει όλα γρήγορα. Μέσα σε μια διετία, ανέβηκε από την 3η, επαγγελματική, κατηγορία, στην πρώτη. Και μετά, το τερμάτισε!
Πέρυσι, καλοκαιριάτικα, με τη φανέλα της Ραντνίτσκι (της οποίας έμελλε να γίνει η ακριβότερη πώληση της ιστορίας της, αφού σύμφωνα με την ανακοίνωση του συλλόγου παραχωρήθηκε έναντι 550.000 ευρώ) έκανε το ντεμπούτο του, στο «Μαρακανά» κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα στα «σαλόνια» του εγχώριου πρωταθλήματος.
Έναν χρόνο μετά, θαυμάστε θαυμάστε: αγωνιζόμενος ως inverted left winger (που θα λέγαμε και στο Football Manager), δηλαδή στο αριστερό άκρο της μεσοεπιθετικής τριπλέτας έχοντας όμως ως καλό το δεξί του πόδι, αναδείχτηκε καλύτερος παίκτης της 2ης κατηγορίας (έχοντας παραχωρηθεί δανεικός από την Ραντνίτσκι στην Ντιναμό Βράνγε), βρέθηκε στο στόχαστρο των δύο «μεγάλων» της Σερβίας, έκανε όμως μεταγραφή στο εξωτερικό, επιλέγοντας Ολυμπιακό, κλήθηκε στην ελπίδων των «πλάβι», όπου και σκόραρε στο ντεμπούτο του και πλέον, δανεικός από τους «ερυθρόλευκους» στη Ραντνίτσκι «οργιάζει» στην Πρβα Λίγκα, προετοιμαζόμενος για τα επόμενα, στον Πειραιά. Και στην πρώτη του συνέντευξη σε ελληνικό μέσο, η φούρια του Λάζαρ Ραντζέλοβιτς ξεχειλίζει…
Πως έγινε η μεταγραφή σου στον Ολυμπιακό;
«Ήταν κάτι πολύ ξαφνικό. Το μεγαλύτερο διάστημα του καλοκαιριού σκεφτόμουν τις δύο προτάσεις που είχα από τον Ερυθρό Αστέρα και την Παρτιζάν και η αλήθεια είναι πως τις σκεφτόμουν σοβαρά. Ξαφνικά όμως προέκυψε συγκεκριμένο και σοβαρό ενδιαφέρον από τον Ολυμπιακό. Εκεί, σταμάτησα να σκέφτομαι τι θα επιλέξω».
Γιατί;
«Γιατί προφανώς ήταν το καλύτερο που θα μπορούσα να περιμένω τη δεδομένη στιγμή για την καριέρα μου! Τι παραπάνω σκέψη να χρειαστεί; Ακόμη και η συμφωνία που έγινε, να υπογράψω δηλαδή τετραετές συμβόλαιο παραμένοντας για έναν χρόνο στην Ραντνίτσκι ως δανεικός, θεωρώ πως ήταν κάτι που θα με βοηθήσει πολύ».
Είχες πει πως νόμιζες ότι ο ατζέντης σου, ο Μίλαν Γιοβάνοβιτς (μόνιμος στόχος και συνεχές φλερτ για αλλεπάλληλα καλοκαίρια των «ερυθρόλευκων» ενόσω φορούσε τα εξάταπα), σου έκανε πλάκα όταν σου ανέφερε το ενδιαφέρον του Ολυμπιακού.
«Είναι αλήθεια. Δεν τον πίστευα, δεν μπορούσα να το πιστέψω με τίποτα. Αλλά και ο ίδιος, βλέποντας την δυσπιστία μου, αστειεύονταν, αφού μου έλεγε πως με έξι παιχνίδια στην πρώτη κατηγορία της Σερβίας, με θέλει ο Ολυμπιακός. Πραγματικά, μου πήρε αρκετή ώρα για να το πιστέψω, να συνειδητοποιήσω πως δεν είναι ένα αστείο».
Και πότε το πίστεψες πραγματικά, πότε το συνειδητοποίησες;
«Οταν ήρθα στην Αθήνα για να υπογράψω. Ο Μίλαν (σ.σ. Γιοβάνοβιτς) μου είχε πει τα καλύτερα για τον σύλλογο, για την οργάνωση του, για τους φοβερούς οπαδούς του. Του έχω τυφλή εμπιστοσύνη, σε οτιδήποτε και αν μου πει, αλλά όταν υπέγραψα κατάλαβα και μόνος μου πόσο μεγάλο σωματείο είναι ο Ολυμπιακός».
Από τον οποίο έχουν περάσει, κάνοντας μεγάλη καριέρα, πολλοί συμπατριώτες σου στο παρελθόν. Μίλησες πριν έρθεις με κάποιον;
«Ναι, το γνωρίζω φυσικά. Τζόρτζεβιτς, Κοβασέβιτς, Μιλιβόγεβιτς, τώρα ο Βούκοβιτς. Πάντως, όχι δεν μίλησα με κανέναν, δεν χρειάστηκε».
Γνώριζες κάποιον από το νυν ρόστερ του Ολυμπιακού πριν γίνει η μεταγραφή;
«Τον συμπατριώτη μου, τον Γιάγκος (σ.σ. Βούκοβιτς), εννοείται τον πολύ μεγάλο Γιάγια Τουρέ και τον Ντάνιελ Ποντένσε».
Ποια ευρωπαϊκά πρωταθλήματα σου αρέσει να παρακολουθείς και ίσως και να βλέπεις τον εαυτό σου να αγωνίζεται εκεί στο μέλλον;
«Την Πριμέρα και το καμπιονάτο. Νομίζω πως ταιριάζουν πολύ στο αγωνιστικό στιλ μου και είμαι σίγουρος πως κάποια μέρα, μετά τον Ολυμπιακό, θα μπορέσω να παίξω σε ένα από αυτά»!
Φιλόδοξος…
«Καλό δεν είναι; Αλλά δεν βιάζομαι, παρότι τον τελευταίο χρόνο τα πάντα έχουν γίνει πολύ γρήγορα! Είμαι ακόμη νέος (στα 21 του…) και ξέρω πως χρειάζονται σωστές επιλογές, πολλή δουλειά και υπομονή.
Ο πρώτος μου στόχος είναι να κάνω μια καλή σεζόν στη Ραντνίτσκι, να αξιοποιήσω όσο καλύτερα μπορώ τον δανεισμό μου εδώ, κάτι που ίσως να ήταν η καλύτερη συνθήκη για μένα στη μεταγραφή μου στον Ολυμπιακό, αφού έτσι θα μπορέσω να πάρω εμπειρίες, να εξελιχθώ και να προετοιμαστώ όσο το δυνατόν καλύτερα, να κάνω όσα και όπως πρέπει ώστε του χρόνου να είμαι σε τέτοια κατάσταση ώστε να μπορέσω να βοηθήσω τον Ολυμπιακό».