Δεν αμφισβητείται πως ο Παναιτωλικός είναι μία ομάδα με ήθος. Όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκεται στη Super League 1, είναι από τα κλαμπ που δύσκολα συγκεντρώνουν αρνητικά σχόλια για τη συμπεριφορά τους. Φυσικά όλοι έχουν άτυχες στιγμές. Συνήθως, όμως, στο Αγρίνιο φρόντιζαν αυτές να είναι λίγες.
Αυτό που συνέβη μετά το τέλος του αγώνα με τον Απόλλωνα Σμύρνης, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Δεν πρέπει και ο Παναιτωλικός να το αφήσει έτσι, εάν θέλει να έχει συνέχεια και συνέπεια σε αυτό που τόσα χρόνια έχει πρεσβεύει.
Όσος εκνευρισμός και να υπάρχει για τις διαιτητικές αποφάσεις, είναι ντροπή να καθυβρίζεται ένας προπονητής την ώρα που κάνει δηλώσεις σε ματς κεκλεισμένων των θυρών. Στο ποδόσφαιρο της… καραντίνας, είναι ελάχιστοι και διαπιστευμένοι εκείνοι που μπαίνουν στα γήπεδα. Πώς γίνεται αυτοί να συμπεριφέρονται έτσι απέναντι στον κόουτς της αντίπαλης ομάδας και αυτό να γίνεται ανεκτό;
Δύσκολα θα περίμενε κανείς να δει κάτι τέτοιο στο Αγρίνιο. Το ακόμη πιο ανησυχητικό είναι ότι ο Παναιτωλικός δεν έδειξε και τα αντανακλαστικά που έπρεπε για να καταδικάσει το όλο θέμα. Εν τω μεταξύ, λίγο καιρό πριν είχε εκφράσει και ο Αλέξης Κούγιας τη δυσαρέσκειά του για τη φιλοξενία που είχε εκεί και τα όσα άκουσε στα επίσημα. Όλα αυτά κάνουν τον καθένα εύλογα να απορεί εάν υπάρχει πλέον νέα τάξη πραγμάτων σε μία ομάδα που αγωνιστικά έχει μόνιμα πρόβλημα τα τελευταία χρόνια λόγω των πολλών αποτυχημένων επιλογών των διοικούντων, αλλά εκτός των τεσσάρων γραμμών ήταν υπόδειγμα.