Από την αρχή της σεζόν ο Παναθηναϊκός έχει δείξει σοβαρές αμυντικές αδυναμίες και είναι κατόρθωμα ότι δεν μπορεί να τις βελτιώσει. Τα ατομικά λάθη και η το τεράστιο πρόβλημα στις επιστροφές τον συνοδεύουν από την αρχή της σεζόν.
Έγιναν αρκετές μεταγραφές τον Ιανουάριο. Εκείνες των στόπερ ήταν αναγκαίες, όπως και αυτή του τερματοφύλακα λόγω της υπόθεσης με τον Μπρινιόλι. Το τι θα προσφέρουν οι δύο κεντρικοί αμυντικοί και πόσο θα σουλουπώσουν το «τριφύλλι», θα φανεί. Σε πρώτη φάση κανείς τους δεν έχει ξεκινήσει καλά. Και εάν ο Ακαϊντίν ούτως ή άλλως ρολίστας θα είναι, ο Ούγκο θεωρητικά θα έχει τον ρόλο του ηγέτη.
Είναι πολύ νωρίς για να τους κρίνουμε πάντως, ενώ ο Παναθηναϊκός δεν πονάει μόνο στο κέντρο της άμυνας. Ίσα ίσα που με τους Γεντβάι και Αράο να παίζουν ως στόπερ, το πρόβλημα δεν ήταν τόσο αισθητό. Μόνο που ο αγώνας της Τούμπας έδειξε ότι θα πρέπει να βρεθεί και ένας κλώνος του Αράο για να παίζει στα χαφ, όταν εκείνος πάει πιο πίσω.
Και εάν κίνηση για μέσο έγινε ανεξάρτητα με το πότε θα φορέσει τελικά τα «πράσινα» ο Μαξίμοβιτς, υπάρχει μία ακόμη μόνιμη τρύπα και είναι αριστερά. Ο Χουάνκαρ δεν κάνει την καλύτερη σεζόν της καριέρας του, βγάζει προβλήματα και ούτως ή άλλως το πιθανότερο είναι να αποχωρήσει στο τέλος της σεζόν. Προσέφερε αρκετά όσο μπορούσε.
Ακόμα και τώρα ο Ισπανός σπάνια κρεμάει την ομάδα του, σε αντίθεση με τον Μλαντένοβιτς. Ο Σέρβος έχει μία πολύ καλή σέντρα, παίρνει πρωτοβουλίες επιθετικά, αλλά ξεχνά ότι πάνω από όλα είναι αμυντικός. Δεν είναι ένα και δύο τα γκολ που μπαίνουν από τον παίκτη του. Οι επιστροφές του είναι τραγικές στο ένας μ’ έναν χάνει πολλές μονομαχίες και με αυτή την εικόνα ο Παναθηναϊκός μάλλον θα πρέπει να βγει στην αγορά για ενδεκαδάτο αριστερό μπακ με ορίζοντα καλοκαιριού.