Εάν γυρνούσε κανείς τον χρόνο πίσω, δύσκολα θα περίμενε πως ο Παναθηναϊκός θα έκανε τέτοιο μεταγραφικό ξέσπασμα αυτό τον Ιανουάριο.
«Στόπερ και βλέπουμε» ήταν η ατάκα επί Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Παρ’ όλο που έκανε μπαμ ότι ο ένας δεν θα έφτανε, ο Σέρβος ήταν μετρημένος. Μία συμπληρωματική κίνηση τύπου Λημνιού ελέω του πλάνου ελληνοποίησης ενδεχομένως να γινόταν ούτως ή άλλως, ενώ ξεχωριστή ήταν η υπόθεση τερματοφύλακα.
Με τον Μπρινιόλι να παρουσιάζει τέτοια εικόνα προς τα τέλη του 2023 και κυρίως με τη στάση που είχε στις διαπραγματεύσεις, αργά ή γρήγορα θα έμπαινε στο κάδρο και η μεταγραφή τερματοφύλακα. Και κάπου εκεί ο Παναθηναϊκός θα έβαζε τελεία.
Είναι εύκολο να κάνει κανείς τη σύγκριση και με την περσινή χειμερινή μεταγραφική περίοδο. Τότε που ο Παναθηναϊκός ήταν πρώτος και φάνταζε ως φαβορί για το πρωτάθλημα. Ο Γιοβάνοβιτς ήταν εκείνος που τράβηξε χειρόφρενο. Όχι μόνο στο πόσοι θα αποκτηθούν, αλλά και στο πόσα χρήματα θα δαπανήσει το κλαμπ. Μετρούσε και το παραμικρό ο Σέρβος. Θεωρούσε πως με τίποτα δεν πρέπει να διαταραχθούν οι ισορροπίες στα αποδυτήρια.
Κάπως έτσι ο πρώτος τότε Παναθηναϊκός, που αναζητούσε έναν παίκτη που θα τον βοηθήσει να πάρει τον τίτλο, κατέληξε στον Κλέινχεϊσλερ. Και μπορεί ο Μπακασέτας τότε να μην ήταν ήταν διαθέσιμος όπως τώρα, αλλά υπήρχαν άλλοι παίκτες που είχαν το πακέτο να δώσουν πολλά παραπάνω από τον Ούγγρο.
Γι’ αυτό άλλαξε στάση ο Παναθηναϊκός
Στην πρώτη μεταγραφική περίοδο μετά την αποχώρηση του Γιοβάνοβιτς ο Παναθηναϊκός έχει πάρει ήδη έξι παίκτες και έχουμε δρόμο. Μπορεί να γίνει άλλη προσθήκη; Θεωρητικά όχι, αλλά χρόνος υπάρχει.
Οι «πράσινοι» απέκτησαν τερματοφύλακα, δύο στόπερ, εξτρέμ, επιτελικό χαφ και παλεύουν για να κάνουν δικό τους από τώρα τον Μαξίμοβις. Αυτό που απομένει είναι να έρθει σε συμφωνία το «τριφύλλι» με τη Χετάφε ώστε να μπει στο αεροπλάνο Σέρβος με προορισμό την Αθήνα.
Θα είχε γίνει τέτοιο μεταγραφικό ντεμαράζ εάν δεν υπήρχε ο Φατίχ Τερίμ; Σε καμία περίπτωση! Όχι τόσο γιατί ο ίδιος απαίτησε τόσες μεταγραφές πριν αναλάβει, αλλά γιατί ο προκάτοχός του δεν ήταν αυτής της φιλοσοφίας. Ακόμη και όταν η διοίκηση ήθελε να κάνει ανοίγματα, ο τότε κόουτς στον βαθμό που μπορούσε, έβαζε κόφτη. Αυτή είναι η μεγαλύτερη αλλαγή.
Υπάρχει και μία ακόμη. Ο Γιάννης Αλαφούζος πήρε πάνω του την απόφαση απόλυσης του Γιοβάνοβιτς γνωρίζοντας πως το κόστος επικοινωνιακά θα είναι μεγάλο. Άκουσε πολλά για τη χρονική στιγμή που το έκανε και ακόμη περισσότερα για τον τρόπο. Ο ίδιος δείχνει αποφασισμένος να υπερασπιστεί στο έπακρο αυτή του την επιλογή και κάπως έτσι το χέρι μπαίνει τόσο βαθιά στην τσέπη. Γιατί κινήσεις όπως αυτές των Μπακασέτα και Μαξίμοβιτς μπορούν να ανεβάσουν επίπεδο τον Παναθηναϊκό, αλλά ταυτόχρονα εκτοξεύουν και το μπάτζετ μισθολογικά.
