Ο Παναθηναϊκός έχει περάσει από πολλά σκαμπανεβάσματα φέτος σχετικά με το αμυντικό του κομμάτι. Αυτό ήταν πέρυσι το μεγάλο του όπλο, αλλά φέτος μετατράπηκε σε πρόβλημα.
Στα περισσότερα παιχνίδια τους στο πρώτο μισό της σεζόν οι «πράσινοι» είχαν θέμα στο να κρατήσουν το μηδέν. Οι περισσότεροι αντίπαλοι τους έκαναν ευκαιρίες με μεγάλη ευκολία. Έπαιξαν σίγουρα ρόλο αρκετά ατομικά λάθη, αλλά ήταν εμφανής και η συνολική δυσλειτουργία για το «τριφύλλι».
Κάποιες κακές συνήθειες δεν έχουν κοπεί με πρώτη τις αργές επιστροφές. Τρανό παράδειγμα ο αγώνας με τον Ατρόμητο στη Λεωφόρο για το Κύπελλο. Η φάση του γκολ του Γιουμπιτάνα είναι χαρακτηριστική.
Ωστόσο, υπάρχει και κάποια βελτίωση. Ίσως να μην είναι στον βαθμό που θα έπρεπε, αλλά ο Παναθηναϊκός σταδιακά αρχίζει να βγάζει μία μεγαλύτερη σιγουριά στα μετόπισθεν.
Το οξύμωρο είναι πως δεν το πέτυχε με τις μεταγραφές του. Πήρε τους Ακαϊντίν και Ούγκο ευελπιστώντας πως ο δεύτερος θα γίνει ο ηγέτης της άμυνάς του. Προς το παρόν δεν έχει μπει πλήρως στο κλίμα. Ο πρώτος δείχνει πως μπορεί να δώσει λύσεις, αλλά όχι να πάρει πάνω του τον ρόλο του leader.
Ο Παναθηναϊκός αλλάζει με Γεντβάι – Αράο
Επί Ιβάν Γιοβάνοβιτς ξεκίνησε η οπισθοχώρηση του Αράο. Ελλείψει άλλων επιλογών κάποια στιγμή, έπαιξε στόπερ ο Βραζιλιάνος. Μόνο που δίδυμο με τον Γεντβάι έκανε με τον Φατίχ Τερίμ. Οι δυο τους έχουν παίξει μαζί στο κέντρο της άμυνας σε επτά ματς. Στα τέσσερα εξ αυτών ο Παναθηναϊκός κράτησε το μηδέν και σε ένα δέχτηκε γκολ όταν πρακτικά είχε τελειώσει το παιχνίδι (σ.σ. στις καθυστερήσεις από τον Παναιτωλικό).
Με αυτό το δίδυμο ο Παναθηναϊκός έπαιξε τους δύο αγώνες Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό (1-1, 0-0), το ντέρμπι με την ΑΕΚ (2-2), ενώ νίκησε ΠΑΣ Γιάννινα (2-0), Παναιτωλικό (2-1), Αστέρα Τρίπολης (2-0) και Ολυμπιακό στο πρωτάθλημα (2-0).
Για ένα ημίχρονο τους είδαμε μαζί και στην ήττα με 2-1 από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Ωστόσο, εκεί δεν είχαν ξεκινήσει από το πρώτο λεπτό, ενώ ήταν εμφανές και το γενικότερο πρόβλημα που είχε εκείνη τη μέρα ο Παναθηναϊκός στα χαφ του, όταν γύρισε πίσω ο Αράο. Το σίγουρο είναι πως βγάζουν μία μεγαλύτερη ασφάλεια οι δυο τους συγκριτικά με τα υπόλοιπα ντουέτα.
Ο παραγκωνισμός του Σένκεφελντ
Εκείνο που έχει προκαλέσει κάποιες συζητήσεις και ίσως κάποιες απορίες είναι η διαχείριση του Σένκεφελντ. Ο Τερίμ έχει δώσει ευκαιρίες στους Ακαϊντίν και Ούγκο. Προσπαθεί να τους εντάξει στην ομάδα γνωρίζοντας πως όλοι θα έχουν τον ρόλο τους με τόσα παιχνίδια έως το φινάλε της σεζόν. Μόνο που στην περίπτωση του Ολλανδού το βλέπει αλλιώς. Τα μοναδικά λεπτά συμμετοχής του ήρθαν στην παράταση απέναντι στον Ολυμπιακό.
Με τον Σένεφελντ υπήρχε προβληματισμός από πέρυσι. Στον καλοκαιρινό σχεδιασμό το πλάνο ήταν σταδιακά να γίνουν βασικό δίδυμο οι Μάγκνουσον και Γεντβάι. Πρώτα τραυματίστηκε ο δεύτερος, μετά χτύπησε σοβαρά ο πρώτος και κάπως έτσι ο Σένκεφελντ κράτησε τη θέση του. Η συνύπαρξή του με τον Γεντβάι δεν βοήθησε κανέναν και κυρίως τον δεύτερο, ο οποίος έδινε την εντύπωση πως δεν μπορεί να προσφέρει.
Μόνο που βλέποντας πια τον Γεντβάι με τον Αράο, καταλαβαίνεις πως ο Κροάτης έχει να δώσει πράγματα. Μοιραία εκείνος που την πληρώνει είναι ο Σένκεφελντ. Ειδικά τώρα που ο Τερίμ έχει φέρει στους «πράσινους» και δύο παίκτες που θεωρεί πως κουμπώνουν σε αυτό που θέλει να παίξει.
Να σημειωθεί πως ο Σένκεφελντ έχει συμβόλαιο έως το 2025 και πως ο Παναθηναϊκός το καλοκαίρι θα πρέπει ούτως ή άλλως να κάνει ξεσκαρτάρισμα με τους στόπερ του. Οι τρεις είναι δανεικοί (Γεντβάι, Ούγκο, Ακαϊντίν) με τη δυνατότητα να αποκτηθούν, ενώ υπάρχει και ο μόνιμα τραυματίας Πάλμερ-Μπράουν. Όλα αυτά οι ενώ ο Μάγκνουσον θα έχει μόλις επανέλθει από τραυματισμό και θα θέλει χρόνο για να βρει τον εαυτό του. Συνεπώς τα ανοιχτά μέτωπα θα είναι πολλά.
