Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός: 4-2-3-1 και για τις δύο ομάδες, με τον Ολυμπιακό να δυσκολεύεται στην κατοχή, μην μπορώντας να περάσει την μπάλα από την άμυνα στο κέντρο.
Απόρησα με την έξοδο του Μαντί Καμαρά από την αποστολή.
Ο Γιοβάνοβιτς είχε… δασκαλέψει τους παίκτες του να πιέζουν την άμυνα του Ολυμπιακού, για να μη γίνεται εύκολα το παιχνίδι της ομάδας του Πειραιά, με τον Ολυμπιακό να θυμίζει ομάδα από τα παλιά, με γιόμες στην μεγάλη περιοχή του Παναθηναϊκού.
Η αλλαγή του Ελ Αραμπί με τον Τικίνιο Σοάρες στο ημίχρονο δεν βοήθησε ουσιαστικά τον Ολυμπιακό.
Ούτε ουσιαστικά οι επόμενες αλλαγές έδωσαν κάτι, αν και έγιναν νωρίς και αυτές στο 58′.
Η εναλλαγή του Αγκιμπού Καμαρά με τον Κώστα Φορτούνη στο κέντρο (ο Αγκιμπού πήγε στο οκτώ και ο Φορτούνης στο δέκα) δεν ξεκλείδωσαν τον Ολυμπιακό.
Ο Γιοβάνοβιτς άλλαξε το σύστημα του Παναθηναϊκού στο 72′ σε 4-3-3.
Η αναγκαστική αλλαγή του Βαλμπουενά δεν έδωσε την δυνατότητα στον Γάλλο να κάνει κάποιες από τις ενέργειές του που θα έφερναν τα πάνω κάτω στο παιχνίδι.
Η εσωτερική αλλαγή του Ολυμπιακού με τον Σισέ σέντερ φορ και τον Μπουχαλάκη στόπερ είναι ίσως ενδεικτική για το πώς σκέφτηκε να χτυπήσει ο παιχνίδι ο Πέδρο Μαρτίνς, σε μία βραδιά που δεν του πήγε τίποτα.
Δεν μπορώ να καταλάβω πως σε ένα ντέρμπι «αιωνίων» ο Ολυμπιακός έκανε έξι μόνο τελικές.
Σίγουρα η ομάδα περνάει μία κρίση αφού ήταν το τρίτο παιχνίδι για την ομάδα του Πειραιά χωρίς νίκη.
Ίσως καλό θα ήταν να εξηγήσει κάποιος από τους αρμόδιους στους παίκτες για τις υψηλές απαιτήσεις του Ολυμπιακού.
Λάθος του Μαρτίνς θεωρώ να επιλέγει συστήματα χωρίς κλασικούς πασέρ (Φορτούνης, Καρβάλιο,Βαλμπουενά).
Επίσης μου κάνει εντύπωση ότι ακόμα φαίνεται πως οι παίκτες του Ολυμπιακού δεν μπορούν ή δεν έχουν διδαχθεί σωστά το πρέσινγκ στον αντίπαλο.
Ο Κανέ μου άρεσε χθες.
Ήταν το πιο βαρετό ντέρμπι που έχω δει τελευταία.