Ένας… δεύτερος Γιάννης Κυράστας – Τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς και τα μάτια μας

Οι Έλληνες φίλαθλοι μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες. Σε εκείνους που θαυμάζουν συνολικά τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς και σε αυτούς που λένε «ναι μωρέ καλός, αλλά ξέρεις…». Όπως και να ‘χει, ο Παναθηναϊκός και οι υγιείς υποστηρικτές του είναι οι πιο τυχεροί της υπόθεσης.

Συζητούν οι φίλοι του «τριφυλλιού» όλες αυτές τις εβδομάδες που μαίνεται η μάχη του τίτλου τι θα πρέπει να κάνει η αγαπημένη τους ομάδα για να τον κατακτήσει εδώ που έφτασε.

Οι απόψεις είναι αρκετές. Στη χώρα που ζούμε, με το ποδόσφαιρο που έχουμε, καμία δεν μπορείς να πεις ότι είναι υπερβολική. Μιλάμε για ένα μέρος που έχει παγιωθεί η απαγόρευση μετακινήσεων των οπαδών. Ενδεικτικά, από τον Νοέμβριο του 2003, δηλαδή 20 χρόνια παρά κάτι μήνες πίσω, μόνο ένα ντέρμπι Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός διεξήχθη παρουσία οπαδών και των δύο ομάδων: Ο τελικός Κυπέλλου του 2004 στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης.

Χθες, ανεξαρτήτως αν το παιχνίδι ήταν κεκλεισμένων, ο Παναθηναϊκός θα διεκδικούσε το πρωτάθλημα χωρίς κόσμο. Ομοίως και η ΑΕΚ στο «Κλ. Βικελίδης». Αλήθεια, μιας και έγινε αναφορά σε τελικό Κυπέλλου, ο φετινός πού θα διεξαχθεί τελικά; Θα είναι γιορτή του αθλήματος, όπως λέει το κλισέ;

Καλά εδώ εν έτει 2023 μπαίνουν δύο τρένα στην ίδια γραμμή και σκοτώνονται για το τίποτα δεκάδες άνθρωποι, τι να συζητήσουμε;

Σε αυτό το ποδόσφαιρο, λοιπόν, όπου ο Παναθηναϊκός υποχρεώνεται να δώσει ντέρμπι τίτλου με τόσα πολλά κρούσματα Covid (μία είδηση πέρα για πέρα αληθινή που κάποιοι αμφισβήτησαν), οι Γιοβάνοβιτς είναι ελάχιστοι. Είναι απαραίτητος στη Super League μας.

Για όσους σχολιάζουν αρνητικά ότι το «τριφύλλι» έπαιξε με ενδεκάδα βασικών, παραβλέποντας την υγεία των παικτών, ο Γιοβάνοβιτς ήταν και πάλι σαφέστατος.

«Έχω πάρει πρωταθλήματα και έχω χάσει, ξέρω την αίσθηση της πίκρας. Αλλά δεν είχα ποτέ πρόβλημα να κοιτάξω τους παίκτες στα μάτια. Τώρα έχω. Αυτή τη στιγμή οι δικές μου οι ευθύνες είναι πιο μεγάλες. Δεν με απασχολούν. Ούτε αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις. Με απασχολεί που έγινα σαν αυτούς. Αυτό με πεθαίνει. Κάναμε μία τεράστια προσπάθεια για το πρωτάθλημα και δεν μπορούσε να μας το πάρει καμία ομάδα. Σιχαίνομαι τον εαυτό μου. Δεν έχω ιδέα πώς θα τους δω αύριο στα μάτια», είπε μεταξύ άλλων.

Οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού που σέβονται την ιστορία του συλλόγου και το άθλημα, δεν θα πρέπει να τα ρίχνουν σε κανέναν εντός ομάδας για την επικείμενη απώλεια του τίτλου. Παρεμπιπτόντως ζούμε στη χώρα που ο πρωταθλητής στέφεται προτού καν εξασφαλίσει μαθηματικά την κορυφή.

Οι «φίλαθλοι» του Παναθηναϊκού που θέλουν τον τίτλο επειδή καλύπτουν τις προσωπικές τους ανασφάλειες και τους ενδιαφέρει μόνο να βρίσουν τον Ολυμπιακό, την ΑΕΚ κ.λπ., θα τα «χώσουν» στον Αλαφούζο, στον Βαρδινογιάννη, στον Ιβάν, στο… Κορωπί κ.λπ. Είναι αυτοί που λένε ότι θα έπρεπε η διοίκηση να πάρει την κούπα με… άλλους τρόπους πάση θυσία.

Ε, όχι ρε μάγκες. Ούτε κάποια Ριζούπολη στήθηκε, ούτε κάποιο ματς των πλέι οφ πήρε με τη διαιτησία η ομάδα (ίσα-ίσα που αδικήθηκε ξεκάθαρα στο πρώτο ντέρμπι με την ΑΕΚ), ούτε πολλά-πολλά έκανε με ανακοινώσεις κ.λπ.

Η απάντηση, λοιπόν, στο ερώτημα «πώς θα κατακτήσει το πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός;» είναι μία: «Παναθηναϊκά». Με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς… κλειδωμένο στο «Γ. Καλαφάτης» να καταστρώνει πλάνα, τη διοίκηση να ενισχύει ακόμα περισσότερο (μιλάμε πια για ομάδα που συμμετέχει στο Champions League) και τον κόσμο να τσακώνεται, όχι για το πώς θα έρθει η κούπα, αλλά για το ποιος θα πρωτομπεί στη Λεωφόρο για το παιχνίδι με τον τελευταίο της βαθμολογίας.

Γιατί όπως είχε πει, μεταξύ άλλων, κι ο αείμνηστος Γιάννης Κυράστας: «Δεν θα πεθάνουμε, θα πολεμήσουμε».

Η συνέντευξη Τύπου του Ιβάν Γιοβάνοβιτς μετά το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό: